Τ’ ασπρόπανα σύννεφα ν’ αγγίξω λαχταρώ
τον ζωοδότη ήλιο κατάματα κοιτώ
το φεγγαράκι στη σκοτεινή βραδιά με συντροφεύει
με τ’ άστρα αγκαλιά, με τη χορδή τη μαγική
αιώνιας μουσικής τον ρυθμό χορεύει.
Γιατί, γιατί να μην μπορώ τα σύννεφα ν’ αγγίξω
ψηλά, ψηλά στον ουρανό τ’ αστέρια ν’ αγκαλιάσω.
Ποθώ μια μέρα τον κόσμο να γυρίσω
σε βουνά, λόφους, πολύχρωμους αγρούς να περπατήσω
τη μελωδία των πουλιών να απολαύσω
το θρόισμα των φύλλων απαλά τ’ αφτιά μου να χαϊδεύει
αέρινο πέταγμα πεταλουδίτσας ανυπόμονης
σε κόσμους ονειρικούς γλυκά να με ταξιδεύει.
Άννα Μαλόκου
μαθήτρια της Α΄ τάξης
του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης
ΟΝΕΙΡΑ ΨΥΧΩΝ
Τι είναι τα Όνειρα Ψυχών; Δύο λέξεις χίλιες σημασίες. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη οι μαθητές και οι μαθήτριες του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης μοιράζονται τα όνειρα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τα δικά τους ποιήματα, διηγήματα και άρθρα.
