Η υπερβολή, την οποία ζούμε, αποτυπώνεται και στον τρόπο που εκφραζόμαστε. Στη γλώσσα του διαδικτύου, ο γιατρός είναι πάντα μεγαλογιατρός, η επιχείρηση του κυρ-Μήτσου όμιλος εταιρειών, η χαριτωμένη κοπέλα εκθαμβωτική παρουσία και πάει λέγοντας.
Με αυτό τον τρόπο δημιουργούμε στο κεφάλι μας μια πραγματικότητα που δεν υπάρχει, ενισχύοντας σύνδρομα κατωτερότητας σε όλους αυτούς που παρακολουθούν σκρολάροντας αυτό το ανύπαρκτο παράλληλο σύμπαν.
Οι ξεχειλωμένες λέξεις εκφράζουν και ξεχειλωμένες ή τέλοσπαντων “πειραγμένες” έννοιες. Γιατί αυτός που θεωρεί ήρωα αυτόν που τα “λέει” στα σόσιαλ μίντια, επόμενο είναι να βλέπει ως μέγιστη πράξη ηρωϊσμού την εκτέλεση του καθήκοντος στην καλύτερη.
Ταυτόχρονα, η διαρκής έκθεση σε υπερβολές και η χρήση της γλώσσας με ανάλογο τρόπο, κάνει τις λέξεις να χάνουν το νόημά τους. Όπως συνέβη με τις περιβόητες δηλώσεις Βερναρδάκη που έδειξαν ότι το βαρέλι δεν έχει πάτο.
