Αποκλειστική συνέντευξη της Λένας Παπαληγούρα στο «Χρόνο»- «Αισθάνομαι και λίγο ως χρέος του ηθοποιού το να δείχνει τη δουλειά του εκεί που ο κόσμος δεν έχει την ευκαιρία να δει πολύ θέατρο»

Για μια ακόμα φορά ο Θέμης Μουμουλίδης καταπιάνεται με την «Ηλέκτρα», την τραγωδία του Ευριπίδη που πραγματεύεται τα πάθη των Ατρειδών. Το ρόλο της Ηλέκτρας κρατά η Λένα Παπαληγούρα, με την οποία μιλήσαμε σε ένα διάλειμμα της περιοδείας της παράστασης, ενδιάμεσο σταθμό της οποίας αποτελεί η Κοζάνη.
Ευγενέστατη και γεμάτη αγάπη για το θέατρο η Λένα Παπαληγούρα αναφέρθηκε στο έργο και τις ηθικές του αξίες που τόσους αιώνες αργότερα παραμένουν επίκαιρες, αλλά και στη ζωή του ηθοποιού που το καλοκαίρι ως νομάς περιπλανιέται σε όλη την Ελλάδα.
Τι σημαίνει για σας αυτό το έργο;
Πρόκειται για ένα πανέμορφο έργο που αφορά θέματα όπως η εμμονή, η εκδίκηση, η ενοχή, η μεταμέλεια. Η Ηλέκτρα είναι ένα πρόσωπο μυθικό. Ένας ρόλος τεράστιος. Αυτό που κάνουν αυτά τα έργα είναι ότι τοποθετούν έναν μεγεθυντικό φακό και πυκνώνουν τα πράγματα, οπότε ο καθένας μπορεί να βρει πτυχές να ταυτιστεί. Έχουμε να κάνουμε με σύμβολα και είναι πολύ δύσκολο να ταυτιστούν οι ηθοποιοί, παρά μόνο να τα προσεγγίσουν. Είναι μια ωραία συνεργασία με όλους τους συντελεστές. Ο Θέμης ο Μουμουλίδης που σκηνοθετεί μας έδωσε έμπνευση, δύναμη, καθοδήγηση, αλλά και ελευθερία για να προσεγγίσει ο καθένας μας το ρόλο του.
Πως είναι η ανταπόκριση του κόσμου;
Οι παραστάσεις ξεκίνησαν από την Αθήνα, την Πετρούπολη. Η ανταπόκριση υπήρξε συγκινητική. Έχουμε πάρει δύναμη και πλέον είμαστε σε περιοδεία. Έχουμε δρόμο πολύ.
Πως βλέπετε το κοινό της περιφέρειας; Είναι πιο διψασμένο;
Εμένα με συγκινεί πολύ η περιοδεία και νιώθω και λίγο ως χρέος του ηθοποιού το να ταξιδεύει και να δείχνει τη δουλειά του εκεί που ο άλλος δεν μπορεί να δει πολύ θέατρο. Το κοινό είναι διψασμένο κι έρχεται από πραγματική ανάγκη να δει. Αισθάνομαι ότι είναι πιο ουσιαστική η σχέση.
Πως βλέπετε τα ΔΗΠΕΘΕ;
Έχω συνεργαστεί με ΔΗΠΕΘΕ και συγκεκριμένα με το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας. Πιστεύω ότι ο ρόλος των ΔΗΠΕΘΕ είναι πολύ σημαντικός. Θα έπρεπε να υπάρχει πολύ θέατρο στην Περιφέρεια. Έχω μια φίλη που μένει και εργάζεται στη Γαλλία και ποτέ δεν μένει μόνο στο Παρίσι, αλλά δουλεύει σε όλη τη Γαλλία. Αυτό έπρεπε να κάνουμε κι εμείς. Έτσι κι αλλιώς μόνο τον πολιτισμό έχουμε.
Η ζωή του ηθοποιού πως είναι;
Η ζωή του ηθοποιού είναι ωραία. Γίνεσαι οικογένεια με το θίασο. Έρχεται κοντά ο ένας με τον άλλο. Ο κοινός στόχος που τους δένει όλους είναι η παράσταση. Η δουλειά μας έχει κάτι το τσιγγάνικο, το νομαδικό. Από την άλλη οφείλεις και ως αθλητής να κρατάς το σώμα σου, τη φωνή σου. Κατά τ’ άλλα είναι πανέμορφο να ταξιδεύεις, απλά δεν μπορείς να το πολυαπολαύσεις, γιατί έχεις την ευθύνη της παράστασης.
Τα επόμενα σχέδιά σας;
Ακόμα είναι ρευστά. Έχω αρκετά σχέδια, αλλά αυτό που λέω είναι να είμαστε καλά και βλέπουμε για τα υπόλοιπα.
Ι.Κ.