Είναι φοβερά τα πειράματα που μπορεί να κάνει κάποιος στο νέο θαυμαστό κόσμο του διαδικτύου. Απο το να δημιουργήσει μια ψεύτικη προσωπικότητα, μέχρι το να χτίσει τη δική του εικόνα, ανάλογα με το τι αρέσει και τι όχι, για να επιτύχει δημοφιλία.
Η επιθυμία, μάλιστα, για αποδοχή (μέσω σχολίων ή likes) γίνεται τόσο εθιστική, που ξεκινώντας οι περισσότεροι, ενώ έχουν την εντύπωση ότι το ελέγχουν, στο τέλος φθάνουν να μην μπορούν να σταματήσουν να «μοιράζονται» στο διαδίκτυο πολλά απο τα στοιχεία της προσωπικής τους ζωής, τα οποία θα έπρεπε να κρατούν ιδιωτικά.
Έτσι έχουν δημιουργηθεί κατά βάση δύο κατηγορίες φανατικών χρηστών, οι «ματάκηδες» ,αυτοί που δεν αποκαλύπτουν τίποτα για τον εαυτό τους, αλλά κινούνται αθόρυβα κατασκοπεύοντας τα προφίλ των άλλων και οι «θορυβώδεις» που κάθε λίγο και λιγάκι κάνουν την παρουσία τους αισθητή, ανεβάζοντας κάποια φωτογραφία, ένα βίντεο, μια ωραία φράση που διάβασαν κάπου και την αποδίδουν στον εμπνευστή της ή την οικειοποιούνται για να κάνουν εντύπωση.
Το μεγάλο ενδιαφέρον τόσο επικοινωνιακά, όσο και κοινωνιολογικά, έχει να κάνει με τη μεγάλη δίψα που έχουμε όλοι για λίγα λεπτά προβολής. Τα δικά μας 15’ της κατά Warhol δημοσιότητας, για τα οποία τώρα δεν έχουμε την ανάγκη κανενός απολύτως διαμεσολαβητή.
Ένας λογαριασμός σε ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης, μερικές φωτογραφίες που μπορούν να προκαλέσουν, κάποιες υπεροβολικές δηλώσεις και να η συνταγή της επιτυχίας.
Ιωάννα
