εκπνέουν οι χρόνοι των διαβουλεύσεων, των διεκδικήσεων, των απαιτήσεων
απέναντι στη δίνη της μετάβασης /
μια μετάβαση που μέσα στη δίνη της πανδημίας και τις ολέθριες συνέπειες της,
μοιάζει με ένα δροσερό αεράκι,
προοίμιο και μόνο ενός βαρύ χειμώνα
που έρχεται και θα κρατήσει για πολλές εποχές, πολλά χρόνια …
οι χρόνοι τρέχουν χιαστί,
σε παράλληλους μεν, αλλά διαφορετικούς κόσμους
στη Δυτική Μακεδονία, στην Αττική και στις Βρυξέλλες …
κάποια μυαλά,
κάποιες φωνές,
βοούν εν τη ερήμω,
κάποιοι θεσμικές πρωτοβουλίες αναζητούν λόγο, ρόλο και ρυθμό,
αλλά φαίνεται πως όλες βρίσκονται μακριά από το κεντρικό στρατηγικό μέτωπο σχεδιασμού,
που κινείται ως απόκοσμο ξένο σώμα με άλλες ταχύτητες,
κυρίως στο επίπεδο των κρίσιμων επιλογών …
η στρατηγική καταστρώνεται,
οι βασικές επενδυτικές επιλογές έχουν ληφθεί,
δεν υπάρχει ακόμη συμφωνημένο σύστημα διακυβέρνησης της μετάβασης,
ενώ παραμένουν προς επίλυση κυρίως τα χωροταξικά προβλήματα και εκκρεμεί ο επί μέρους σχεδιασμός των χωρικών σχεδίων …
μέχρι να λήξει ο συναγερμός της πανδημίας θα έχουν ολοκληρωθεί τα επιχειρησιακά σχέδια
και θα αρχίσουν και οι προσκλήσεις για την χρηματοδότηση έργων δημόσιου και ιδιωτικού χαρακτήρα,
ενώ στα πέριξ θα περιμένουμε μια ακόμη επιτελική διαβούλευση,
κάποια ιστοσελίδα που θα αναλύει απλά και κατανοητά τι συμβαίνει και τι θα συμβεί …
κάποιοι λοιπόν προχωρούν
βιαστικά και όχι γρήγορα,
ενώ κάποιοι άλλοι απλά παρακολουθούν αμήχανα και σκέφτονται
ότι αφού δεν πρόλαβαν το τρένο,
ας το παρατηρούν να χάνεται στο βάθος του ορίζοντα,
προσπαθώντας να καταλάβουν με τι ταχύτητα κινείται
και προς ποια κατεύθυνση πηγαίνει …
