Ο φύλακας άγγελος
Jérôme Leroy
μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς
Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2016
360 σελ.
“Στο μυθιστόρημα «Ο φύλακας άγγελος» εκτυλίσσεται η ιστορία τριών προσώπων επί ένα τέταρτο του αιώνα.
Το πρώτο, ο Μπερτέ, είναι ένας από τους καλύτερους πράκτορες της Μονάδας, μιας μυστικής υπηρεσίας που με τον καιρό έχει γίνει πραγματικό κράτος εν κράτει. Μα ο Μπερτέ γερνάει κι αναρωτιέται πότε οι αρχηγοί του θα αποφασίσουν να τον ξεφορτωθούν. Δεν έχει πια καμιά αυταπάτη: εργάζεται πολλά χρόνια για τη Μονάδα και γνωρίζει πάρα πολλά πράγματα.
Το δεύτερο πρόσωπο είναι ο Μαρτέν Ζιουμπέρ. Ο Ζιουμπέρ είναι ένας συγγραφέας που εδώ και καιρό δεν έχει τίποτα να πει. Είναι πενήντα χρονών, στενεύεται οικονομικά και έχει έναν δεσμό που βρίσκεται στα τελευταία του. Με λίγα λόγια, ο Ζιουμπέρ είναι κουρασμένος και θέλει μόνο ένα πράγμα: Να εξαφανιστεί από έναν κόσμο τον οποίο δεν καταλαβαίνει πια καθόλου, και δεν έχει άλλωστε καμιά διάθεση να προσπαθήσει να τον καταλάβει.
Τέλος, το τρίτο πρόσωπο είναι η Καρδιατού Ντιόπ. Η Καρδιατού Ντιόπ είναι νέα, ωραία και μαύρη. Είναι υφυπουργός. Την αναγορεύουν σε πρότυπο της ενσωμάτωσης των μεταναστών και την παρουσιάζουν ως ελπίδα της πολιτικής αντιπαραθέτοντάς τη στη φαιά ηγέτιδα της άκρας Δεξιάς Ανιές Ντορζέλ, που βρίσκεται στα πρόθυρα της εξουσίας. Αύριο, όμως, θα μπορούσαν κάλλιστα να τη θυσιάσουν και να την παρουσιάσουν ως μάρτυρα.
Ο φύλακας άγγελος μπορεί να διαβαστεί σαν ένα πολιτικό θρίλερ με θέμα «πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίες». Ταυτόχρονα, και ίσως πριν απ’ όλα, πρόκειται για μια παράξενη ερωτική ιστορία.”
Ο Ζερόμ Λερουά γεννήθηκε το 1964. Έχει γράψει περίπου είκοσι βιβλία (μυθιστορήματα, διηγήματα, ποίηση). Έπειτα από το «Μπλοκ» (Βραβείο Michel Lebrun 2012), συνεχίζει με το μυθιστόρημα «Ο φύλακας άγγελος» (Βραβείο των αναγνωστών, Quais du Polar 2015) τη διερεύνηση μιας κοινωνίας σε κρίση.
Στο αυτί της αλεπούς
Μυθιστόρημα
Ευγενία Φακίνου
Εκδόσεις Καστανιώτη, 2016
“Η Αννέζω γεννά τον Σταυρή. Ο Σταυρής αποκτά μια κόρη, την Άννα. Η Άννα μεγαλώνει ένα έκθετο κοριτσάκι, την Αριάδνη. Οι ζωές τους, γεμάτες περιπέτειες και ανατροπές, καλύπτουν μια χρονική περίοδο από το 1900 ως τις μέρες μας. Από τους Συμιακούς σφουγγαράδες και τον Έφηβο των Αντικυθήρων στο δουλεμπόριο των δυτών. Από το αρχοντικό της Ύδρας στις φτωχογειτονιές της Δραπετσώνας, όπου θα βιώσουν την ακραία εκμετάλλευση και ταπείνωση. Από τον βομβαρδισμένο Πειραιά του ’41 στη μικροαστική Κυψέλη. Από την ωραία Ναύπακτο και τον Κύριο Ντίκενς στις διαδηλώσεις της Αθήνας του 2010.
Ένα πανόραμα της Ελλάδας του 20ού αιώνα και των γεγονότων που σημάδεψαν τον τόπο και τους ανθρώπους. Πρόσωπα υπαρκτά εμπλέκονται και συνοδοιπορούν με άλλα, μυθιστορηματικά. Σημαντικές στιγμές της Ιστορίας, που διαμόρφωσαν και καθόρισαν τη ζωή των ηρώων, με τη μνήμη -συλλογική και ατομική- να πλαισιώνει τον μικρόκοσμό τους.”
Ο τίτλος προέρχεται από μια παλιά γαλλική παροιμία: «Εξομολογούμαι στο αυτί της αλεπούς, δηλαδή μιλάω σε ακατάλληλα αυτιά». Αφηγείται η συγγραφέας τις ιστορίες τριών γυναικών, από το 1900 ως τις δικές μας ημέρες, μεταφέροντας τον αναγνώστη από τα αρχοντικά της Υδρας στις φτωχογειτονιές της Δραπετσώνας, και από τη μικροαστική Κυψέλη στην όμορφη Ναύπακτο.
