Δεν ξέρω αν έχει κάποιο νόημα να αναγορεύεται κάποιος κρυφίως επίτιμος διδάκτορας ενός τμήματος. Σίγουρα, όμως, μια τέτοια διαδικασία δεν περιποιεί τιμή ούτε στο εκπαιδευτικό ίδρυμα που δίνει τον τίτλο, ούτε στους ανθρώπους του, ούτε βέβαια και στο τιμώμενο πρόσωπο που υπό τέτοιες συνθήκες δέχεται να λάβει τον τίτλο. Ο λόγος για την ξαφνική και στα… μουλωχτά απόφαση της διοίκησης του ΑΠΘ και του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της
Με το συμπάθιο κυρία υπουργέ της Παιδείας, που είσθε και νομικός, αλλά και κύριε πρωθυπουργέ, αλλά που το βρήκατε αυτό το ιδεολόγημα ότι μπορείτε να καταργήσετε το πανεπιστημιακό άσυλο και έτσι να εξασφαλίστε την ομαλή λειτουργία των πανεπιστημίων; Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά. *** Κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου δεν μπορείτε να επιβάλετε. Διότι το άσυλο δεν κατοχυρώνεται με κάποιον απλό νόμο, αλλά από το ίδιο το Σύνταγμα της
Οι πολίτες έχουν ανάγκη από άσκηση πραγματικής και όχι επικοινωνιακής πολιτικής. Περιμένουν να δουν και να κρίνουν συγκεκριμένες αποφάσεις και μέτρα. Ιδίως δε το κατά πόσον οι όποιες αποφάσεις θα υλοποιηθούν αποτελεσματικώς και χωρίς παλινωδίες και παρατράγουδα. Ο νέος υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας, είναι, από τα χρόνια της συμμετοχής του στον αθλητικό στίβο, ένα συμπαθές πρόσωπο. Το οποίο ανέλαβε έναν νευραλγικό τομέα, όπως είναι η δημόσια υγεία. Τομέα στον οποίο
Το κοινωνικό και πολεοδομικό ζήτημα της αυθαίρετης δόμησης επισημαίνεται στη χώρα μας ήδη από το 1923 με τον Οικιστικό Νόμο, που αφορούσε θέματα διαχείρισης της γης. Δυστυχώς η υλοποίησή του τότε ήταν αδύνατη λόγω έλλειψης πόρων. Έκτοτε οι ελληνικές κυβερνήσεις νομοθετούν, άλλοτε καταπολεμώντας κι άλλοτε ‘τακτοποιώντας’ την αυθαίρετη δόμηση. Αυτά αφορούν βέβαια το μέρος της νομοθεσίας και όχι της λειτουργίας των πόλεων ή της αστικής κουλτούρας, όπου οι ιδιωτικές παρεμβάσεις
Η διαχείριση κρίσεων είναι μια ανάγκη τόσο διαχρονική, όσο και υπερκομματική. Πρέπει να υπάρχει ανεξάρτητα από το ποιος είναι στην κυβέρνηση και τα σχέδια της να εφαρμόζονται και να «τεστάρονται» ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Όχι μόνο υπό τον φόβο κάποιας επερχόμενης κρίσης, αλλά κυρίως όταν ο ουρανός είναι ανέφελος. Την ανάγκη για ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης κρίσεων δυστυχώς την θυμόμαστε όταν τα πράγματα είναι δύσκολα και όταν χάνονται ανθρώπινες ζωές. Η
«Όλα τα κράτη μέλη ανέφεραν ένα ανεπτυγμένο σύστημα δημόσιας προειδοποίησης εκτός από τη Μάλτα και την Ελλάδα». Η θλιβερή αυτή …τιμητική διάκριση είναι απόσπασμα από έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για την πρόοδο που έχει συντελεσθεί, στις; 28 χώρες της Ένωσης, ως προς τα συστήματα έγκαιρης ειδοποίησης των πολιτών, σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών και ακραίων καιρικών φαινομένων. Συστήματα που περιλαμβάνουν στοχευμένες ειδοποιήσεις των πολιτών, από ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως
Αυτή είναι η πρώτη αντίδραση όταν διαβάζεις ένα δελτίο έκτακτων καιρικών φαινομένων. Συνεχίζεις τη ζωή σου, θεωρώντας βέβαιο, ότι δεν σε αφορά. Κανονίζεις το ταξίδι, το μπάνιο σου στη θάλασσα, ακόμα και τη βόλτα με το φουσκωτό, θεωρώντας δεδομένο ότι το καιρικό θα «χτυπήσει» κάπου αλλού. Στο κάτω-κάτω, που ακούστηκε να έχουμε τέτοιους ανέμους στη Βόρεια Ελλάδα. Δεν είμαστε και στην Αμερική. Πόσο δυνατό μπορεί να είναι ένα μπουρίνι; Κι
Παραμένουμε οι άνθρωποι αδύναμοι απέναντι στα ισχυρά φυσικά φαινόμενα. Δεν μπορούμε να τα αποτρέψουμε. Δεν είναι από αυτά που… «απαγορεύονται δια νόμου». Και στη μεν θάλασσα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, εκτός από την απαγόρευση απόπλου. Στην στεριά όμως, απέναντι στις πλημμύρες, τις πυρκαγιές και τις καταιγίδες, μπορούμε, τουλάχιστον, να περιορίζουμε τις συνέπειες. Και πάντως να μην τις προκαλούμε με τις αυθαιρεσίες μας. Ας δούμε την τραγωδία της Χαλκιδικής, όπου
Στα τέλη του 1800 το τηλεγράφημα ήταν συνώνυμο της ταχύτητας. 140 περίπου χρόνια μετά είναι το tweet που έχει πάρει τα σκήπτρα της ταχύτητας στην ενημέρωση. Κι αν την αξιοπιστία του τηλεγραφήματος, ουδείς διανοούνταν να αμφισβητήσει, είναι πολλοί εκείνοι που θεωρούν τα tweets, πηγή των fake news. Είναι αρκετά χρόνια τώρα που η δημοσιογραφία μεταμορφώνεται στο χώρο του διαδικτύου. Η είδηση συμπιέζεται, τα χαρακτηριστικά του δημοσιογραφικού λόγου αλλάζουν και η
Δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιες εικόνες και διαδικασίες. Με το «καλώς ορίσατε», στους υπουργούς του, ο πρωθυπουργός είχε να τους φιλέψει με ένα δωράκι. Έναν έτοιμο φάκελο με τις προτεραιότητες του υπουργείου που αναλαμβάνει έκαστος. Με το επιχειρησιακό σχέδιο που καλείται να υλοποιήσει, σε πρώτη φάση, ως το τέλος του χρόνου. Θυμίζει, η διαδικασία, «επιχειρησιακό πλάνο», ή αν θέλετε business plan, που καλούνται να υλοποιήσουν οι νέοι «managers», κατά την
Οι «φερτές» και οι οριζόντια επιβαλλόμενες λύσεις σπάνια έχουν την ικανότητα να λύσουν προβλήματα. Σε ότι αφορά στο φύλο και στην προώθηση των γυναικών στη λήψη αποφάσεων, στην απασχόληση κλπ., ανέκαθεν οι λύσεις ήταν τέτοιου τύπου και μάλιστα προτείνονταν από κάποιους «απο τα ψηλά». Κάποτε μάλιστα σε μια χώρα της υποσαχάριας Αφρικής, κάποιοι του πολιτισμένου κόσμου και με αγνές προθέσεις, έκαναν μια νέα γεώτρηση πιο κοντά στον καταυλισμό των ντόπιων
Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά. *** Η κυβέρνηση δεν είναι στείρα μονοκομματική. Περιλαμβάνει πολίτικες προσωπικότητες που ανήκουν στον χώρο της Κεντροαριστεράς, με κορυφαία περίπτωση εκείνην του Μιχάλη Χρυσοχοίδη. Αλλά και επιστημονικές προσωπικότητες με εξίσου σαφή κεντροαριστερή τοποθέτηση, καταξιωμένους από το έργο τους, όπως η νέα υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη. *** Το γεγονός ότι αμέσως μετά την ορκωμοσία του Πρωθυπουργού είδαμε να δημοσιεύεται το πρώτο προεδρικό διάταγμα με την αποσαφήνιση των
Τέτοιες ημέρες τον Ιούλιο του 2015 έγραφα ότι «δεν υποτιμώ την ικανότητα κανενός να αντιληφθεί πώς έχουν τα πράγματα, όταν έχει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Πιστεύω, όμως, στην ευθύνη να ψάχνουμε βαθύτερα τις αιτίες των πραγμάτων και να μην υποτιμούμε την κοινή λογική. Με ενοχλεί το “τσουβάλιασμα” και οι ταμπέλες. Δεν με ενδιαφέρει να είμαι ούτε μ’ αυτούς, ούτε με τους άλλους. Δεν χρωστώ σε κανένα ευγνωμοσύνη. Οι υποδείξεις και
Καλορίζικος κ. Πρόεδρε, ως νέος ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου και “παραλήπτης” των καθημερινών επιστολών της μικρής αυτής στήλης. Είπατε, με τις πρώτες δηλώσεις σας, αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, ότι δεν ζητάτε περίοδο χάριτος. Πορευόμενος προφανώς “σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος”. Και αυτό είναι το σωστό. Δεν προσγειωθήκατε τώρα στην ελληνική πραγματικότητα. Είστε μέρος της εδώ και αρκετά χρόνια. Γνωρίζετε τα προβλήματα. Και οφείλετε να έχετε ήδη ιεραρχήσει τις
Το στοίχημα του πολιτισμού -το έχουμε πει πολλές φορές- είναι μεγάλο. Και είναι δικό μας. Των πολιτών. Με την ενεργό συμμετοχή πάντα του δήμου, των πολιστικών δομών και φορέων και των ενεργών πολιτών. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εκπαιδεύσουμε γενιές πολιτών που να έχουν στην κουλτούρα τους το διάβασμα, τη θεατρική παιδεία, που να αγαπούν την τέχνη. Στην πρόκληση αυτή πολλοί φορείς μπορούν να απαντήσουν, αναλαμβάνοντας το ρόλο του διευκολυντή.
Όπως όλα δείχνουν, η πολυαναμενόμενη έγκριση από την Κομισιόν του μηχανισμού που θα επέτρεπε την επιδότηση της νέας, υπό κατασκευή λιγνιτικής μονάδας της ΔΕΗ «Πτολεμαΐδα 5», δεν ήρθε. Η αλλαγή στον σχεδιασμό της λιγνιτικής αυτή μονάδας, συνολικού κόστους κατασκευής τουλάχιστον €1,4 δις, είναι πλέον επιβεβλημένη. Στις 4 Ιουλίου τέθηκε σε ισχύ ο νέος ευρωπαϊκός Κανονισμός για τη λειτουργία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας ο οποίος, μεταξύ άλλων, επιβάλλει και τη σταδιακή κατάργηση όλων
Με συμπαθάτε που δεν ασχολούμαι σήμερα με τις εθνικές εκλογές. Αλλά αυτή η αθλιότητα που εξελίσσεται στις Βρυξέλλες είναι πολύ πιο κρίσιμο θέμα, με δεδομένο μάλιστα ότι οι δικές μας εκλογές έχουν ήδη κριθεί. Ένα θέμα που μας ενδιαφέρει αμεσότατα. Διότι όσα εξελίσσονται δείχνουν τι είδους Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχουμε. Αν δηλαδή η ηγεσία των Βρυξελλών θα είναι αντίστοιχη προς την βούληση των λαών της Ευρώπης. Και, κυρίως, αν μπορεί
Η ΔΕΗ δεν είναι μια ακόμα επιχείρηση. Η ΔΕΗ είναι πυλώνας της οικονομίας. Η ΔΕΗ είναι κινητήρια δύναμη ανάπτυξης. Η ΔΕΗ είναι Ελλάδα. Οι αιτίες του οικονομικού της μαρασμού πολλές: Κάποιοι θα επικαλεστούν την οικονομική κρίση που υπερδιόγκωσε το ποσό ανείσπρακτων λογαριασμών, άλλοι γενικά και έωλα τις πολιτικές των κυβερνήσεων όλα τα προηγούμενα χρόνια. Σίγουρα όμως αυτό που έδωσε τη χαριστική βολή ήταν η – με τη συναίνεση των εταίρων
με το νου μας μπαιράμι. ψηφίζουμε, ελπίζουμε, αναμένουμε, πιστεύουμε πως αυτή τη φορά επιλέγουμε κάποιον αξιόλογο, δίκαιο, συνετό, μετρημένο, έμπειρο … ποτέ ξανά δεν επιλέγουμε φελλούς και πειραματικές επιλογές ´κόντρα ´ στη λογική και την πεπατημένη, ποτέ ξανά δεν επιλέγουμε περίεργους αλεξιπτωτιστές που έρχονται από μακριά με τη βοήθεια κάποιων ούριων ή μη ανέμων … όσο πιο καταρτισμένοι και έμπειροι οι εκπρόσωποι μας στο κοινοβούλιο, τόσο πιο πολλές οι πιθανότητες
Δεκάδες εικαστικοί βολτάρουν στις Πρέσπες αυτές τις ημέρες, στο πλαίσιο των διεθνών περιπατητικών συναντήσεων, που διοργανώνει το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Μέσα από τα έργα, τα κείμενα και την παρουσία τους δίνουν ζωή στον τόπο. Οι Πρέσπες από μόνες τους είναι ένα συμβολικό σημείο. Ένα σύνορο, γεωγραφικό, πολιτισμικό, αλλά και εθνικό. Ένας τόπος μαγικός που μένει ξεχασμένος κι έρχεται στην επικαιρότητα, μόνο όταν οι συνθήκες