Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά.
*** Η κυβέρνηση δεν είναι στείρα μονοκομματική. Περιλαμβάνει πολίτικες προσωπικότητες που ανήκουν στον χώρο της Κεντροαριστεράς, με κορυφαία περίπτωση εκείνην του Μιχάλη Χρυσοχοίδη. Αλλά και επιστημονικές προσωπικότητες με εξίσου σαφή κεντροαριστερή τοποθέτηση, καταξιωμένους από το έργο τους, όπως η νέα υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.
*** Το γεγονός ότι αμέσως μετά την ορκωμοσία του Πρωθυπουργού είδαμε να δημοσιεύεται το πρώτο προεδρικό διάταγμα με την αποσαφήνιση των αρμοδιοτήτων και την εκτεταμένη μεταφορά υπηρεσιών, για μια αποτελεσματικότερη, ελπίζουμε, λειτουργιά της κρατικής μηχανής, είναι και αυτό ελπιδοφόρο. Δείχνει ότι δεν περίμενε ο Κυριάκος Μητσοτάκης “να του κάτσει η μπίλια” για να δει τι θα κάνει. Αλλά είχε πράγματι έτοιμα σχέδια και νομοσχέδια.
*** Θετική είναι και η παρουσία αρκετών υφυπουργών που είναι μεν εξωκοινοβουλευτικοί, αλλά διαθέτουν την “έξωθεν καλή μαρτυρία” ότι έχουν επιτύχει, έκαστος στον τομέα του, είτε πρόκειται για ανθρώπους τεχνοκρατικής προέλευσης είτε για “ανθρώπους της αγοράς”. Αλλά η τελική κρίση για τις επιλογές αυτές θα γίνει αργότερα. Διότι απομένει να αποδειχθεί αν όλες αυτές οι μεταγραφές, με τα “νέα ταλέντα” θα αναδείξουν και …γκολτζήδες, στο γήπεδο που θα δοκιμασθούν, ή κάποιοι θα αποδειχθούν, κατά την ποδοσφαιρική ορολογία, “παλτά”.
*** Θετική και η τοποθέτηση ενός πετυχημένου απόδημου Έλληνα, του Αντώνη Διαματάρη, στη θέση εκείνου που καλείται να ξαναδέσει τον απόδημο ελληνισμό με την πατρίδα, μέσω και του δικαιώματος ψήφου.
Από κει και πέρα, δεν μπορώ παρά να γκρινιάξω. Το σχήμα, ως σύνολο, δεν ξεφεύγει από την παράδοση της τερατογένεσης των τελευταίων δεκαετιών. Έχουμε και πάλι περισσότερους υπουργούς και υφυπουργούς από την κυβέρνηση της Μέρκελ, που διοικεί μια χώρα 83 εκατομμυρίων ψυχών, και είναι, οικονομικώς, “η ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.
Ε, πως να μην γκρινιάζω, όταν έχουμε, με αφορμή την συγκράτηση της κυβέρνησης και την πρώτη “κωλοτούμπα” σας κ. Πρόεδρε; Είχατε πει, στην τηλεοπτική συνέντευξη σας στον ΑΛΦΑ: «Δεν θα υπάρχουν αναπληρωτές υπουργοί, δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης. Είναι πολύ παράξενο το σχήμα του αναπληρωτή υπουργού διότι ο αναπληρωτής υπουργός αναφέρεται απευθείας στο πρωθυπουργό αλλά δεν αναφέρεται στον πολιτικό του προϊστάμενο «. Και με το “καλήμερα” είδαμε να φυτρώνουν τρεις “αναπληρωτές”.
Η τελική κρίση θα είναι βεβαίως των πολιτών. Και θα έλθει όταν “τελειώσει το ματς”.
Μοιραστείτε την είδηση