τα πρώτα Χριστούγεννα της καθαρά μεταλιγνιτικής εποχής,
με άλυτα διαρθρωτικά θέματα,
με υψηλότατη ανεργία και υποαπασχόληση,
με ασαφές θεσμικό τοπίο μετάβασης,
με νέους παίκτες που προσπαθούν να βρουν λύσεις, που συχνά στοχεύουν πρώτα στα δελτία τύπου και μετά στην ουσία,
με νέους επιστήμονες που μάταια προσπαθούν να βρουν κατάλληλες συνθήκες για να επιστρέψουν,
με τους υπόλοιπους που παραμένουν να παρακολουθούν αμήχανοι τις περιοχές τους να περνάνε σταδιακά στην απαξίωση,
με όλους εν τέλει να παρακολουθούν τα φουγάρα που θα αρχίσουν να σβήνουν
και να αναρωτιούνται αν τα εφιαλτικά σενάρια που γράφονται για τις ταινίες που θα γυριστούν στα μυθικά κινηματογραφικά studio του ΑΗΣ Καρδιάς
θα μοιάζουν με την πραγματικότητα των επόμενων ετών …
ποιος οδηγεί την περιοχή στο 2030,
ποιοι παίζουν στη σκακιέρα των ταμείων μετάβασης,
πως συντονίζονται και πως συνεργάζονται
είναι ακόμη θολό τοπίο και μέσα στην ομίχλη,
μέσα στο τούνελ της εξόδου από την εποχή των έργων στην εποχή των επιπτώσεων …
κατά τα άλλα,
έχουμε τα «δικά μας θέματα» να είναι στην επικαιρότητα και στο κέντρο του ενδιαφέροντος,
καθώς στην κεντρική σκηνή της ανάπτυξης φαίνεται να σκηνοθετούν καλύτερα και πάντα τα «ξένα παιδιά»,
που έρχονται κατά δω για να μας δείξουν τι εστί επαγγελματισμός & αποτελεσματικότητα,
πάντα και μόνο υπό την αόρατη διαχρονική επιρροή των εκάστοτε πολιτικών παραγόντων …
Καλά Χριστούγεννα
