Στα λιγνιτικά πεδία της Δυτικής Μακεδονίας, πλάι στα μεγάλα φωτοβολταϊκά που θα αναπτύξει εκεί η ΔΕΗ, θα κάνει πρεμιέρα η πρώτη μονάδα «πράσινου» υδρογόνου στην Ελλάδα, σύμφωνα με το σενάριο πάνω στο οποίο δουλεύει η κυβέρνηση.
Κρούσεις μάλιστα για συνεργασία στον τομέα αυτό έχουν γίνει και από γερμανικής πλευράς που προωθεί πολύ το υδρογόνο, καθώς βλέπει σε αυτό το βασικό συστατικό του μελλοντικού ενεργειακού της μείγματος. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, το θέμα θα αποτελέσει και μέρος της ατζέντας του ελληνογερμανικού φόρουμ της ερχόμενης Δευτέρας στο Βερολίνο, με τη συμμετοχή πλειάδας γερμανικών ενεργειακών ομίλων, κάποιοι εκ των οποίων έχουν παρουσία στο συγκεκριμένο αντικείμενο.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει αποφασίσει να επιταχύνει τις εξελίξεις και στην λογική αυτή αντιλαμβάνεται ως ιδανική την περιοχή των λιγνιτικών πεδίων της ΔΕΗ, μόλις η τελευταία ξεκινήσει να διακόπτει την λειτουργία των μονάδων και των ορυχείων της. Τα mega – φωτοβολταικά πάρκα που σχεδιάζει να έχει αναπτύξει μέχρι το 2023 η ΔΕΗ σε περίπου 30.000 – 40.000 στρέμματα των σημερινών λιγνιτικών περιοχών της Πτολεμαΐδας εκτιμάται ότι “παντρεύονται” ιδανικά με την παραγωγή υδρογόνου.
Το “πράσινο” υδρογόνο χρειάζεται να γειτνιάζει με μεγάλες μονάδες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ικανές να προσφέρουν την άφθονη και προερχόμενη από μια πηγή, ηλεκτρική ενέργεια που απαιτείται για την παραγωγή του. Τα πολλά αλλά διάσπαρτα έργα ΑΠΕ ανά την χώρα, όπως αυτά που υπάρχουν σήμερα, δεν προσφέρονται για το συγκεκριμένο σκοπό.
Κάπως έτσι η Πτολεμαΐδα φαίνεται ότι προκρίνεται για να κάνει από εκεί πρεμιέρα η καινούργια αυτή τεχνολογία, η οποία θα πρέπει επίσης να βρίσκεται κοντά σε δίκτυο φυσικού αερίου. Και αυτός καθώς ο στόχος της παραγωγής «πράσινου» υδρογόνου από ΑΠΕ είναι αυτό να εγχέεται στο δίκτυο του φυσικού αερίου, προκειμένου να καλύπτει τις ανάγκες θέρμανσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Το κόστος και οι Γερμανοί
Κλειδί για να γίνουν πράξη όλα τα παραπάνω σενάρια είναι η μείωση του υψηλού κόστους παραγωγής του υδρογόνου. Και αυτό σημαίνει να μειωθεί το κόστος της τεχνολογίας των ηλεκτρολυτών. Σήμερα το “πράσινο” υδρογόνο παράγεται μέσω μιας ηλεκτρολυτικής αντίδρασης, όπου το νερό χωρίζεται σε υδρογόνο και οξυγόνο. Κατόπιν, το υδρογόνο μπορεί να αποθηκευτεί και να χρησιμοποιηθεί ξανά για να παραχθεί ηλεκτρική ενέργειας. Στην πράξη δηλαδή, αυτές οι νέας γενιάς μονάδες θα μπορούν να λειτουργούν ως “μπαταρίες”.
Ένα μόνο πρόβλημα έχει το όλο εγχείρημα, το κόστος. Ο προβληματισμός δεν είναι ελληνικός παρά πανευρωπαικός και για αυτό έχει συσταθεί μια κοινή πρωτοβουλία χωρών της ΕΕ με στόχο την μαζική παραγωγή ηλεκτρολυτών, προκειμένου να κατέβει το κόστος τους. Τυχαίο δεν είναι ότι την πρωτοβουλία προωθεί η Γερμανία. Από την 1η Ιουλίου και μετά το Βερολίνο αναλαμβάνει την ευρωπαϊκή προεδρία και έχει θέσει ως στόχο να “τρέξει” την υπόθεση υδρογόνο.
Εδώ και καιρό οι Γερμανοί έχουν κάνει σαφές ότι μετά την εγκατάλειψη των πυρηνικών και του άνθρακα βλέπουν στο “πράσινο” υδρογόνο το βασικό συστατικό του μελλοντικού τους ενεργειακού συστήματος. Τον Οκτώβριο, κατά την παρουσίαση σχετικής έκθεσης ο υπουργός Οικονομίας Πέτερ Αλτμάγιερ -που μαζί με τον Αδ. Γεωργιάδη έχουν αναλάβει να συντονίσουν το ελληνογερμανικό φόρουμ της Δευτέρας- έκανε γνωστό ότι έχει γνωστοποιήσει στις Βρυξέλλες το γερμανικό σχέδιο ενός μεγάλης κλίμακας έργου παραγωγής ευρωπαϊκών κυψελών μπαταριών.
Το Βερολίνο είχε στείλει από τότε το μήνυμα ότι η Γερμανία θέλει να αποτελέσει ηγέτιδα δύναμη διεθνώς σε αυτή την νέα τεχνολογία. Και όπως είχε δηλώσει τότε ο κ. Αλτμάγιερ, η στρατηγική της χώρας συμπεριλαμβάνει τόσο το «πράσινο” υδρογόνο που παράγεται από ΑΠΕ, όσο και το «μπλε” υδρογόνο, το οποίο προέρχεται από το φυσικό αέριο με τη δέσμευση CO2.
Κάπου εδώ αρχίζουν τα προβλήματα, καθώς το CO2 θα πρέπει και να αποθηκευτεί. Εδώ και χρόνια ωστόσο, η συζήτηση για το CCS (δέσμευση και συμπίεση του διοξειδίου του άνθρακα σε υπόγειες αποθήκες) συναντά οξύτατες αντιδράσεις στην Γερμανία. Παρ’ όλα αυτά, υπέρ της της τεχνολογίας CCS έχει ταχθεί η Α. Μέρκελ, η οποία έχει δηλώσει ότι είναι ζωτικής σημασίας για την Γερμανία, προκειμένου να πετύχει την κλιματική ουδετερότητα από τα μέσα αυτού του αιώνα.
Σε αυτό το περιβάλλον, τους επόμενους μήνες και ειδικά από τον Ιούλιο και μετά, οπότε και αναλαμβάνουν τα ηνία της ΕΕ οι Γερμανοί, το κεφάλαιο υδρογόνο θα μας απασχολεί ολοένα και περισσότερο. Στόχος της Ελλάδας είναι να εκμεταλλευτεί τις όποιες ευκαιρίες παρουσιαστούν, δηλαδή να έχει μέχρι τότε ετοιμάσει το θεσμικό πλαίσιο που σήμερα απουσιάζει, αυτό που θα ορίζει τις προϋποθέσεις πρόσμιξης του φυσικού αερίου με υδρογόνο, τα επιτρεπόμενα ποσοστά, καθώς επίσης και τις ενισχύσεις (σ.σ.: ταρίφες) που θα απολαμβάνουν αυτές οι μονάδες. Σε αυτή την λογική εντάσσονται και τα σενάρια για παραγωγή υδρογόνου από φωτοβολταϊκά στη Δ. Μακεδονία, πάνω στα οποία “δουλεύει” η κυβέρνηση.
businessdaily.gr
