είναι καταρχήν ένα κοινό (πλην όμως πανέξυπνο) πουλί,
μεταναστευτικό,
καλοκαιρινός επισκέπτης
που αποχωρεί μόλις αρχίσουν οι δροσούλες το Σεπτέμβρη …
στα πέριξ συχνά λέμε και εμείς
πως ένας και μόνο ΚούΚΚος,
δεν αρκεί να φέρει την άνοιξη,
ενώ ακόμα κι αν έρχονται στην Ελλάδα πριν από τα χελιδόνια,
κανείς δεν ασχολείται ιδιαίτερα με αυτούς,
παρά μόνο με τα όμορφα ασπρόμαυρα αποδημητικά
και τις φωλιές τους …
επίσης,
όταν τελικά αρκετοί ΚούΚΚοι μαζευτούν σε ένα τόπο,
η άνοιξη έρχεται εν τέλει,
όμως οι δυνατές φωνές τους (που μεταφέρουν κάποτε κάποτε έντονα μηνύματα ή προειδοποιήσεις)
πολύ συχνά ενοχλούν πολλούς, αρκετούς ή πιθανόν μόνον όσους τους πρέπει …
ο κάθε ΚούΚΚος
συχνά προτιμά απομονωμένα σημεία,
ψηλότερα από άλλα κοινά πουλιά,
προτιμά ερημικά μέρη,
όπου συγκεντρώνεται,
παρατηρεί το περιβάλλον,
μαζεύει πληροφορίες
και όταν είναι πλέον έτοιμος,
αρχίζει να (προ)ειδοποιεί με τις κραυγές του,
ότι και όποιον βρίσκεται τριγύρω του …
σε όσους,
ενώ τον αντιλαμβάνονται,
δεν του δίνουν σημασία,
πιθανόν να τους κοστίσει ο ΚούΚΚος αηδόνι σε κάτι …
και όπως λέμε στα πέριξ:
πολλοί, μα πάρα πολλοί,
ενώ περί άλλα επαίρονται και με πολλά τυρβάζουν,
στο τέλος απλά και μόνο
κάνουν τον ΚούΚΚΟ μπούφο …
τελικά,
ποια κοινωνία είμαστε περισσότερο;
των έξυπνων ΚούΚΚων που φέρνουν εν τέλει την άνοιξη,
ή αυτών που λατρεύουν να μισούν
όσους κάνουν τον ΚούΚΚο μπούφο;
ΚΚ
