Μας έπρηξαν, τα τελευταία χρόνια, οι εδω ζηλωτές μιας «ριζοσπαστικής» και «αντισυστημικής» Αριστεράς, με τις συνεχείς αναλύσεις τους, που παρέπεμπαν ως σε φωτεινό παράδειγμα, ανάγοντας σε παγκόσμιο φάρο, το φως του οποίου έπρεπε να ακολουθήσουμε άπαντες, το «μπαμ» που έκαναν τα πρώτα χρόνια της εμφάνισης τους οι «Ποντέμος» του Πάμπλο Ιγκλέσιας στην Ισπανία. Ένα ριζοσπαστικό πολιτικό μόρφωμα που γεννήθηκε από το κίνημα των «αγανακτισμένων» που είχαν καταλάβει τις πλατειές της Μαδρίτης.. Όπως το δικό μας …αντίγραφο, της πλατείας Συντάγματος, φούσκωσε και θέριεψε τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα.
Έφθασαν τελικώς να συγκυβερνήσουν, οι «Ποντέμος» στην Ισπανία, με τον ηγέτη τους να γίνεται αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση συνασπισμού, υπό το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Πέδρο Σάντσεθ. Και τώρα που βρίσκονται; Στον αστερισμό της μεγάλης ήττας. Με τον Ιγκλέσιας, όχι μόνον να αποδέχεται μια εκκωφαντική ήττα του κόμματος του, στις προχθεσινές εκλογές, για την τοπική «κυβέρνηση» της αυτόνομης περιοχής της Μαδρίτης, αλλά να παραιτείται ακόμη και από βουλευτής και να δηλώνει ότι «αποχωρεί από την πολιτική».
Το πιο θεαματικό στοιχείο αυτής της αναμέτρησης είναι το ότι οι αλλοτινοί ψηφοφόροι του Ιγκλέσιας δεν στραφήκαν προς το συγγενές κόμμα του Σάντσεθ το οποίο κατετάγη τρίτο. Πήγαν κατευθείαν στην Δεξιά. Υπερψήφισαν την υποψήφια του «Λαϊκού Κόμματος» Ιζαμπέλ Ντιαθ Αγιουζο, την οποία οι δικοί μας ….ποντεμιστές, αποκαλούσαν περιφρονητικώς ως «ισπανίδα Τραμπ με φουστάνια». Με καταμετρημένο το 99.9% των ψήφων, το δεξιό Λαϊκό Κόμμα συγκέντρωσε 65 έδρες, ο συνασπισμός των Πρασίνων Más Madrid-Greens/EFA 24 έδρες, όσες και το PSOE-S&D. Τέλος, το ακροδεξιό VOX συγκέντρωσε 13 έδρες και οι Podemos, στον πάτο της προτίμησης των ψηφοφόρων, μόλις 10.
Ηθικόν δίδαγμα: Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, περιβαλλόμενα από κόκκινες ριζοσπαστικές κορδέλες, μπορεί, προσκαίρως, να οδηγήσουν σε ένα «φούσκωμα» εκείνους που τα χρησιμοποιούν για να γοητευόσουν τους ψηφοφόρους, υποσχόμενοι τα πάντα εις τους πάντας. Αλλά, όπως όλες οι «φούσκες», έχουν ημερομηνία λήξεως. Κάποια στιγμή σκάνε. Τόσον θεαματικώς όπως και όταν καμάρωναν για το φούσκωμα τους. Και δεν αφήνουν πίσω τους «αριστερούς» ψηφοφόρους, αλλά στρατιές μεταλλαγμένων που καταλήγουν κατευθείαν στην παραδοσιακή Δεξιά. Ενίοτε δε και στην ακροδεξιά. Όπως συνέβη εδω, πρώτα με το ΛΑΟΣ και μετά με την «Χρυσή Αυγή», στην δε Ισπανία με το VOX.
Θα διδαχθεί κανείς τίποτε από τα …ισπανικά;