Διαβάζουμε παντού ότι ο Έλον Μασκ, μετά την εξαγορά του Twitter, προχωρά τώρα σε μαζικές απολύσεις των εργαζομένων του, αλλά και σε σκληρές συνθήκες εργασίας. Και όλοι έπεσαν πάνω του, κατηγορώντας τον για σκληρότητα και αυταρχισμό. Και πολύ κάνουν, αλλά το πρόβλημα μας είναι και αυτό. Δεν είναι, όμως, κυρίως αυτό.
Το μεγάλο πρόβλημα που ίσως δεν έχουν συνειδητοποιήσει αρκετοί πλήρως ακόμα είναι ότι ο Μασκ κάνει κουμάντο σ’ ένα μέσο που είναι μεν μια ιδιωτική επιχείρηση, αλλά αποτελεί μέσο δημόσιας έκφρασης. Είναι κατά κάποιο τρόπο το Speakers’ Corner του Ηyde Park, η εκκλησία του Δήμου των αρχαίων χρόνων, αλλά σε ψηφιακή εκδοχή στη σύγχρονη εποχή.
Αυτό σημαίνει ότι οι όροι της κοινότητας, οι οποίοι θεσπίζονται από την ιδιοκτησία του μέσου αφορούν στον τρόπο που θα τελεστεί η δημόσια επικοινωνία, επηρεάζοντας επομένως και τον τρόπο που νοείται η ελευθερία έκφρασης. Αυτό σημαίνει πολλά και μπορεί να παράγει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις, κυρίως σε ό,τι αφορά στην ποιότητα της δημοκρατίας που είναι και το μεγαλύτερο διακύβευμα για κοινωνίες, όπως η δική μας.
