Λέξη κλειδί "Μεταξύ μας"
Ζούμε στην εποχή της διαφορετικότητας και της ποικιλομορφίας και αυτό είναι ιδιαίτερα θετικό. Σκέψεις, στάσεις, συμπεριφορές και προτιμήσεις που κάποτε θα ήταν κατακριτέες, σήμερα μπορούν να τύχουν αποδοχής και κατανόησης. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι την τοξική θετικότητα υπάρχει μεγάλος δρόμος. Τοξική θετικότητα είναι η πεποίθηση ότι, ανεξάρτητα από το πόσο άσχημη ή δύσκολη μπορεί να είναι η κατάστασή μας, πρέπει να διατηρήσουμε μια τυφλά θετική νοοτροπία, αλλά και μια παράλογη αισιοδοξία
Ο παραπάνω στίχος από το τραγούδι «Φοβάμαι» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου ταιριάζει γάντι στην περίπτωσή μας. Επαγγέλλονται κοσμογονία αλλαγών και επενδύσεων, μιλούν για σχέδια και προτεραιότητες, κι εμάς δεν μας έχουν ρωτήσει για τίποτα από αυτά. Κάναμε διαβούλευση, σου λέει. Με ποιους; Με τους 100 νοματαίους που είναι στα πράγματα; Και οι άλλοι; Οι υπόλοιποι; Αυτοί που θα μείνουν και θα ζήσουν με τις συνέπειες των όσων εξελίσσονται πότε ρωτήθηκαν; Κι
Πρόσφατα εμφανίστηκε η γενετική τεχνητή νοημοσύνη (AGI), η οποία αναφέρεται σε αλγόριθμους που μπορούν να παράγουν περιεχόμενο, εικόνες, ακόμη και κώδικα λογισμικού κατόπιν εντολής. Το ChatGPT είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Μέσα σε πέντε μέρες κατάφερε να έχει τόσους χρήστες, όσους το Facebook σε ένα χρόνο. Για όσους δεν το γνωρίζουν και δεν το έχουν χρησιμοποιήσει, το ChatGPT μπορεί να συνθέσει αυτόματα σχόλια, να γράψει εκθέσεις αλλά και επιστολές, να σχολιάσει
Τρεις κι ο κούκος σε μια κινητοποίηση για το σοβαρό θέμα της υγείας, χαμός σ’ ένα κάλεσμα για χορούς και πανηγύρια. Αυτή είναι η κατάσταση. Όχι τώρα, αλλά πάντα. Το είδαμε και χθες. Ασφαλώς αυτό οφείλεται πρωτίστως στην έμφυτη τάση μας να αποστρέφουμε το βλέμμα και το ενδιαφέρον μας από τα θέματα που μας στεναχωρούν. Και είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό λογικό. Έχει να κάνει με το ένστικτο αυτοσυντήρησης. Από
Σε κάθε σχεδόν οικογενειακό τραπέζι υπάρχει ο θείος που θέλει να είναι τρέντι. Αυτός που αποφεύγει τη… γερουσία, για να καθίσει με τη νεολαία. Γιατί στο μυαλό του αυτό είναι πρόοδος. Ένα δανεικό κοστούμι και μερικές κλεμμένες από τη νεολαία φράσεις που σε κάνουν in. Ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνεις γρι από αυτά που λένε οι νέοι, ακόμα κι αν δεν μπορείς ούτε στο ελάχιστον να καταλάβεις την αγωνία τους.
Σε όλο τον κόσμο γίνονται μεγάλα έργα. Έργα που διασχίζουν βουνά και ποτάμια. Έργα που έχουν αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων. Στην Ελλάδα γίνονται μεγάλες συζητήσεις για έργα που θα μπορούσαν να αλλάξουν τις ζωές των ανθρώπων, αλλά αργούν μερικές δεκαετίες. Γιατί προηγούνται συζητήσεις. Μεγάλες και χρονοβόρες συζητήσεις που δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα. Για παράδειγμα το μετρό της Θεσσαλονίκης που έχει εδώ και χρόνια γίνει ένα μεγάλο ανέκδοτο. Λες
ο momentum της περιοχής, όπως λένε, αυτή τη στιγμή σχετίζεται με την προσέλκυση επενδύσεων. Χρήματα, άνθρωποι, κίνητρα, νομοθεσία πρέπει να στραφούν προς την κατεύθυνση αυτή, προσπαθώντας να φέρουν επενδύσεις που με τη σειρά τους θα δώσουν θέσεις εργασίας, που με τη σειρά τους θα κρατήσουν κόσμο στην περιοχή. Το αν οι πρωτοβουλίες θα λέγονται ΒΙΠΕ ή Ζώνη Καινοτομίας ή οτιδήποτε άλλο, έχει μικρή σημασία. Μεγάλη σημασία έχει τα πρόσωπα που
Το τελευταίο διάστημα εργάζομαι σ’ ένα πρότζεκτ με βασικό θέμα την Πολιτική της Συνοχής. Ξέρετε, την πολιτική αυτή επιλογή που φροντίζει να έρχονται χρήματα για έργα μέσα από διαρθρωτικά ταμεία πχ. Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο ή Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης. Την πολιτική αυτή, χάρη στην οποία έχουμε δρόμους, πλατείες, Βιβλιοθήκη κλπ. Τέλος, την πολιτική αυτή εξαιτίας της οποίας οι Βόρειοι μας βλέπουν σαν τους ζητιάνους του Νότου. Διαχρονικά το πρόβλημα παραμένει ένα.
Πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα για τους κινδύνους που διατρέχουν οι δημοκρατίες, οι οποίοι μάλιστα είναι πολύ διαφορετικοί από εκείνους περασμένων εποχών. Στο βιβλίο τους «How Democracies die» οι καθηγητές του Χάρβαρντ Levitsky και Ziblatt υποστηρίζουν ότι στην εποχή μας, οι δημοκρατίες εξακολουθούν να πεθαίνουν, αλλά με διαφορετικά μέσα, “λιγότερο από το χέρι των ανδρών με όπλα και περισσότερο από εκλεγμένους ηγέτες”. Και δεν έχουν άδικο. Οι δημοκρατίες, ωστόσο,
Το καλό νέο, που περνάει ωστόσο μέσα από τραγικές προσωπικές και οικογενειακές ιστορίες, είναι ότι 3000 άνθρωποι έλαβαν κάρτα του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων μόνο μέσα στο μήνα Δεκέμβρη. Από 16.000 οι εγγεγραμμένοι του μητρώου ανήλθαν σε 19.000 μέσα σε λίγες εβδομάδες. Μια αύξηση δηλαδή της τάξης του 14%. Όσοι δηλαδή δεν γράφτηκαν τους προηγούμενους μήνες και χρόνια, γράφτηκαν σε μόνο λίγες μέρες πριν το τέλος του 2022 και στον απόηχο της δωρεάς
Στις γρήγορες διαδρομές της καθημερινότητας, μας παίρνει η μπάλα και ούτε μιλάμε ουσιαστικά για όσα μας προβληματίζουν, ούτε, όμως και ακούμε έγκαιρα τις φωνές κάποιων που είναι εσωτερικές κραυγές. Κάποιες φορές τις ανακαλούμε όταν είναι πια αργά. Γράφει ο Αββάς Ντινουάρ στην “Τέχνη της Σιωπής”, “η έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνάμεις τους κάνει μερικούς να σωπαίνουν. Δεν έχουν συνείδηση τι μπορούν να καταφέρουν. Η ατολμία τυλίγει μ’ ένα πέπλο το μυαλό
Μνήμες μέσα από το χρόνο ή το «Χρόνο» θα μπορούσε να είναι ένας πιο σύντομος τίτλος για τη σημερινή εκδήλωση, η οποία αποτελεί ουσιαστικά μια σύμπραξη δυνάμεων της Εφημερίδας «Ο Χρόνος» και της ομάδας «Κοζάνη: Μνήμες, Αναμνήσεις & Εικόνες». Σύμπραξη γιατί πιστεύουμε στο συν, δηλαδή στην προστιθέμενη αξία που μπορούμε να παράγουμε αν λειτουργούμε συνθετικά. Αυτή είναι η κινητήριος δύναμη, αλλά και η συγκολλητική ουσία που μπορεί να μας κρατήσει
Ένα κορίτσι από την Κοζάνη γίνεται δεκτό στο Χάρβαρντ. Δεν είναι το πρώτο που θα σπουδάσει σε πανεπιστήμιο της ivy league και σίγουρα δεν θα είναι το μόνο. Είναι, όμως, μια σημαντική είδηση, για δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος σχετίζεται με το ότι το κορίτσι αυτό τελείωσε το γυμνάσιο, το δημόσιο δηλαδή σχολείο, της Κοζάνης. Πράγμα που σημαίνει ότι απέκτησε τις βασικές γνώσεις στα δημόσια σχολεία της ελληνικής επαρχίας. Σε
Η υπόθεση Καϊλή είναι χαρακτηριστική των όσων συμβαίνουν στο δημόσιο βίο και επηρεάζουν όλους μας. Μια γυναίκα (θα μπορούσε να είναι και άνδρας), χωρίς να έχει να δείξει τίποτα σε προσωπικά ή επαγγελματικά επιτεύγματα, φτάνει με γρήγορο ασανσέρ στην κορυφή του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η ερώτηση είναι τι δουλειά έκανε η Καϊλή πριν γίνει ευρωβουλευτής; Και η απάντηση είναι ότι σουλάτσαρε με σχετική άνεση σε διάφορες αργόμισθες θέσεις. Αλλά είναι μια
Ένα ακόμα επίδομα, αυτό της αγοράς (market pass), που ανακοινώθηκε σε συνέχεια του fuel pass και άλλων ενισχύσεων αυτού του τύπου, μαρτυρά την πολύ άσχημη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε ως ελληνική κοινωνία. Την ίδια ώρα, τα φαινόμενα τύπου Καϊλή ή Πάτσης μαρτυρούν το θρίαμβο της ξετσιπωσιάς και της ανηθικότητας σε μια κοινωνία που υποφέρει και περιμένει πως και πως τις διάφορες έκτακτες ενισχύσεις που θα της ανοίξουν το δρόμο για
Υπάρχει ένα ανέκδοτο που κυκλοφορεί ευρέως σχετικά με την αποτελεσματικότητα της επιτροπής. Οποιασδήποτε επιτροπής. Συστήθηκε, λοιπόν, μια επιτροπή για να φτιάξει ένα άλογο. Τα μέλη της συσκέφθηκαν, ξανασκέφτηκαν, διασκέφθηκαν και τελικά κατέληξαν να φτιάξουν έναν ιπποπόταμο. Το ανέκδοτο χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να καταδείξουμε την αναποτελεσματικότητα και τον αποπροσανατολισμό σε σχέση με το δοθέντα στόχο μιας επιτροπής. Μαζί με το αν “δεν θέλεις να λύσεις κάτι, φτιάξε μια επιτροπή” αποτελούν τα
Αλλάζει πάλι το ενεργειακό επιτελείο της κυβέρνησης την ημερομηνία που θα ολοκληρωθεί η λειτουργία των λιγνιτικών μονάδων. Έτσι για τις δύο μονάδες του ΑΗΣ μετατίθεται από το 2023 στο 2025. Δικαίως, λοιπόν, ο αναλυτής ενεργειακής πολιτικής του Green Tank Ν. Μάντζαρης κάνει λόγο για lignite gate, καθώς με όλα αυτά τα πίσω μπρος, αφενός η επιβάρυνση του περιβάλλοντος είναι μεγάλη και αφετέρου δηλούται ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει σχέδιο. Και μπορεί
Στη νέα εποχή, αυτή του metaverse, θα χρειαστούμε νέες δεξιότητες. Το Metaverse αποτελεί ένα Διαδίκτυο μέσα στο Διαδίκτυο. Θα προσφέρει μέσω της τεχνολογίας AR (augmented reality – επαυξημένη πραγματικότητα) και VR (virtual reality – εικονική πραγματικότητα) καθηλωτικές εμπειρίες στους χρήστες του. Τι συμβαίνει, λοιπόν, στο νέο αυτό “θαυμαστό” κόσμο; Εκεί θα μπαίνεις εικονικά στο περιβάλλον που βρίσκεται ο φίλος σου, η παρέα σου, χρησιμοποιώντας ειδικά γυαλιά και ακουστικά. Δεν θα
Μέτρα ως το δέκα, κι αν επείγει ως το τρία, πριν ανοίξεις το στόμα σου και πεις αυτό που με απίστευτη φόρα σου ‘ρχεται. Κάνε ασκήσεις ψυχραιμίας στο σπίτι, στο γραφείο, παντού. Ιδιαίτερα αν έχεις κάποια θέση που σου έχουν αναθέσει οι συμπολίτες σου. Τότε η sosαρα -που λέγαμε και στο σχολείο- είναι τα μαθήματα διατήρησης αυτοκυριαρχίας. Η ψυχραιμία, η αυτοκυριαρχία και η ευγένεια είναι δυσεύρετες πια. Κι όσο κι
Η υπόθεση του 11χρονου παιδιού που σκοτώθηκε στην αυλή του σχολείου του συγκλονίζει. Για όλους τους λόγους που μπορεί να βάλει με το μυαλό του ο κοινός νους. Γιατί ένα παιδί πήγε σχολείο και δεν γύρισε ποτέ σπίτι του. Σε μια χώρα που δεν έχει πόλεμο. Σε μια χώρα που θεωρείται ασφαλής για τα παιδιά και τους νέους της. Αυτό που είναι εντελώς εξοργιστικό είναι η αντίδραση όλων αυτών των…
