Γράφει ο Ευστάθιος Λαμπριανίδης
941η. Όστις, Κλεις, ουχ ομολογεί
ότι συ εί Θεοτόκος,
άνευ εστί θεότητος,
έφη ο Θεολόγος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος είπε : «Εάν κάποιος δεν ομολογεί ότι η Αγία Παρθένος είναι Θεοτόκος, είναι χωρίς την θεότητα».
Δηλαδή : όποιος αμφισβητεί το ότι η Παναγία γέννησε τον Υιό του Θεού, ήτοι το ότι είναι Θεοτόκος, ο ίδιος είναι χωρίς θεότητα, είναι άθεος.
942ηα. Εν τάφω, Ωδή, το σώμα σου
άφθαρτον διετηρήθη,
μετά της καθαράς ψυχής
ουρανώ ανελήφθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Θεότεκνος Λιβιάδος είπεν: «Ει γαρ και θανάτου εγεύσατο το θεοφόρον σώμα της Αγίας, αλλ΄ ουκ εφθάρη. Άφθαρτον γαρ και αμίαντον διετηρήθη και μετά της καθαράς και ασπίλου ψυχής εις ουρανούς ανελήφθη υπό Αγίων Αρχαγγέλων και δυνάμεων».
942ηβ. «Όπου η Οικουμενική
λαλεί η Εκκλησία»,
η «σιγησάτω» παντελώς
«γλώσσα πάσα βροτεία».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Άγιος Νεκτάριος : «Εκεί δε όπου λαλεί η Οικουμενική Εκκλησία, σιγησάτω πάσα γλώσσα βροτεία».
942ηγ. «Ηγάπησεν ο Κύριος»,
Δασών, «την Εκκλησίαν
και εαυτόν παρέδωκεν
υπέρ αυτής», Μαρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
942ηδ. Ο Κύριος «παρέδωκεν
υπέρ της Εκκλησίας….
Εαυτόν, ίνα αγιάση αυτήν…»
Άβυσσε ευσπλαχνίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Εφεσ. ε΄ 25-27 : «Ο Χριστός ηγάπησε και εαυτόν παρέδωκε υπέρ αυτής, ίνα αυτήν αγιάση καθαρίσας τω λουτρώ του ύδατος εν ρήματι …….».
942ηε. Τον σαρκωθέντα σε Θεόν
έτεκες, ώ Κανίστρα,
διό συ ονομάζη, Φως,
Θεοτόκος, Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(ονομάζη = ονομάζεσαι)
Ο Άγιος Βασίλειος ο Σελευκείας έφη : «Επειδή γέννησε τον σαρκωθέντα Θεό, ονομάζεται Θεοτόκος».
942ηστ. Συ, Θεοτίμητε, έτεκες,
τον Λόγον του Υψίστου
ενσαρκωθέντα υπό σου,
ώ Νύμφη του Υψίστου.
Ο ιερός Δαμασκηνός λέγει : «Η Παναγία γέννησε τον αληθινό Θεό σαρκωμένο από αυτήν. Ως εκ τούτου είναι αληθινή Θεοτόκος».
942ηζ «Τι θέλετε μοι δούναι και ..
υμίν», Φως, «παραδώσω
αυτόν», Αρχιερεύσι ο
Ιούδας είπε, Πόνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο προδότης Ιούδας είπε εις τους αρχιερείς : «Τί θέλετέ μοι δούναι, και εγώ υμίν παραδώσω αυτόν».
942ηη Μέχρις ολοκληρώσεως
του Πάθους, τω Υιώ Σου
συ ηκολούθησας εκ της
στιγμής συλλήψεώς Του.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
942ηθ «Επί σφαγήν» ο Κύριος
«ως πρόβατον», Διπλή, «ήχθη»,
ούτε, Βοήθεια, αντέδρασε,
ούτε διεμαρτυρήθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
942ηι Ο φθόνος, Κλεις, ωδήγησεν
εις αδελφοκτονίαν
τον Κάϊν, και Ιούδα, Ακτίς,
εις την Θεοκτονίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ακτίς νοητού ηλίου : )
942ηκ Η θεία φύσις του Χριστού
συζεύγνυται, Εξαπτέρου,
τη ανθρωπίνη. Ούτω συ
Θεόνυμφος εί, Ελέους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
942ηλ. «Σώμα σου προσκομίζεται
ταις χερσίν Αποστόλων,
ουρανίοις σκηνώμασι»
εναπετέθη», Ρόδον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ρόδον το Αμάραντον : Πειραιάς, Μύκονος)
Ο όσιος Ιωάννης Δαμασκηνός λέγει για την Μετάστασή σου, Παναγία : «…Το δε Σώμα ταις των Αποστόλων χερσί προσκομίζεται….και ουρανίοις εναπετέθη σκηνώμασι..».
942ημ. Κατέστησε την ο Χριστός
ένδοξον Εκκλησίαν,
έδωκε ταύτη εαυτόν,
ίνα ή αύτη αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(ίνα ή ταύτη αγία =για να καταστεί η Εκκλησία αγία, για να αγιάσει. Είπαμε ανωτέρω, Εκκλησία = το σύνολο των πιστών).
942ην «Βοήθεια, ενθυμούμενος
«της Μεταστάσεώς σου
το μεγαλείον, φρίττει μου
το πνεύμα», Νικηφόρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο ομολογητής Θεόδωρος Στουδίτης λέγει για την Μετάστασίν σου Παναγία : «Φρίττει μου το πνεύμα το μεγαλείον της Μεταστάσεώς σου, ώ Παρθένε, διενθυμούμενος..»
942ηξ «Τις σοι», Ηώ, «δώσει ύδωρ και
πηγάς δακρύων, ίνα
τον Ιησούν σου τον γλυκύν
κλαύσης;», ώ Βλαχιόρινα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βλαχιόρινα : Άρτα)
Ψαλμός : «Τις μοι δώσει ύδωρ και δακρύων πηγάς» η Θεόνυμφος Παρθένος εκραύγαζεν, ίνα κλαύσω τον γλυκύν μου Ιησούν;».
943ηα. Ερυθιανή, σε προεικόνιζον
των Προφητών αι ρήσεις,
τα αινίγματα, τα σύμβολα
του νόμου, ώ συ Κρήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ερυθιανή : Χίος )
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης είπε για την Παναγία : «Εσένα προεικόνισαν τα λόγια των Προφητών, οι υπαινιγμοί και τα σύμβολα του Παλαιού Νόμου, δηλ. η Κιβωτός της Διαθήκης, η Στάμνα του Μάννα, το Ραβδί του Ααρών, οι πλάκες της Διαθήκης, το Ιλαστήριο, το Χρυσό Θυμιατήριο ο τόμος του Ησαϊα, η πύλη του Ιεζεκιήλ, το όρος του Δανιήλ, η άμπελος του Ωσηέ, το τείχος του Αμώς, το όρος του Αββακούμ, η χρυσή Λυχνία του Ζαχαρία».
943ηβ. Αι πλάκαι αι θεόγραφαι
προχάραξίς σου ήσαν.
Σε η βάτος προεικόνιζε,
ώ Κράτιστον συ Σκήπτρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(βλ. Εβρ. Θ΄ 2-5)
943ηγ. Σε προεικόνιζε, Χαρίεις,
Παράδεισος, Φυτόκου.
Ούτος έσχεν άνευ σποράς
δένδρα, Χριστόν Συ, Νόστου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χαρίεις : )
943ηδ Ο Κύριος «Τετέλεσται»
είπε, Έξοχη, και κλίνας
την κεφαλήν παρέδωκε
το πνεύμα του, ώ Ρίζα.
(Ρίζα του Ιεσσαί : )
(Ιεσσαί : Σάμος)
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ιησούς «…είπε τετέλεσται και κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα».
943ηε Ο Ιησούς «το πνεύμα του,
κράξας φωνή μεγάλη,
αφήκε», Εκκλησιάρχουσα,
ώ Ερασμιωτάτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Κύριος «…..κράξας φωνή μεγάλη αφήκε το πνεύμα».
943ηστ. Ηώ, ο Χριστός τον θάνατον
προσκαλεί στεντορία
φωνή, ός, Κλεις, προσέρχεται
ως δούλος, Κολυμβήθρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κολυμβήθρα ζωής : )
943ηζ Ο Κύριος εφύλαξε
την σην ψυχήν, οδύναις
ίνα στολίσης συ αυτήν
άς αντέσχες, Ωδίνες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(αντέχω στα αρχ. = βαστώ)
(=Ο Χριστός σου προσέφερε, Παναγία, δύναμη να αντέξεις τους πόνους σου βλέποντάς τα Μαρτύριά Του, για να στολίσεις την ψυχή σου με τις οδύνες, τις οποίες υπέμεινες, και από τις οποίες υπέφερες).
(αντέχω, στα αρχ.= βαστώ)
943ηη. Εστί, Ήμερε, ζών ουρανοίς
το άχραντόν σου σώμα
και ενωμένον μετά της
αγνής ψυχής σου, Πόρτα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ήμερος : )
943ηθ. Σε προτυπώνει η Σάρα, Ακτίς,
και σε προεικονίζει
η Κιβωτός, Χρυσόπεπλε,
δωδεκάτειχε Πύλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Εδώ το προτυπώνει : είναι γ΄ ενικό πρόσωπο του ρήμ. προτυπώνω, -εις, -ει.
Το προεικονίζει είναι γ΄ ενικό πρόσωπο του ρήμ. προεικονίζω -εις, ει.
«Συ εικονίζη, εκ Κιβωτού του Νώε, και εκ Σάρας προτυπώνη». ( Γεν. ιζ΄ 15-16). Εδώ, στην Γενεσ. ιζ΄ 15-16 : το προεικονίζη : είναι β΄ενικό πρόσωπο του ρήμ προεικονίζομαι, -η ή -ει, -εται κ.λ.π.. Άρα, ως β΄ενικό πρόσωπο το προεικονίζη = προεικονίζεσαι. Και το προτυπώνη : είναι β΄ενικό πρόσωπο του ρήμ προτυπώνομαι, -η ή -ει, -εται κ.λ.π.. Άρα, ως β΄ενικό πρόσωπο το προτυπώνη = προτυπώνεσαι).
943ηι Αϋλου, Σοφή, και υλικής
Θείας Δημιουργίας
ο Κύριος συνδετικός
κρίκος εστί, Μαρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
943ηκ Χριστός, εκ της διττής Αυτού
φύσεως, ανθρωπίνης
και θεϊκής, κρίκος εστί
συνδετικός, Σελήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
944ηα Δημιουργήματα Θεού
οι Άγγελοι, Μαρία,
πνευματικά και άϋλα,
άνθος της αφθαρσίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
944ηβ Οι Άγγελοι Θεού εισί
Διάκονοι, Ικεσία.
Τω του Θεού θελήματι
υπηρετούσι, Ηδεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
944ηγ Τω Μυστηρίω οι Άγγελοι
Θείας Ευχαριστίας
παρίστανται ως Διάκονοι
των Ιερέων, Θεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Στη Θεία Λειτουργία κατά το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας οι Άγγελοι, πνευματικά όντα δημιουργούμενα υπό του Θεού, είναι παρόντες ως διάκονοι των Ιερέων που τελούν το Μυστήριο αυτό).
944ηδ Οι Άγγελοι εξεπλήττοντο
ορώντες τον Χριστόν, Κλεις,
ουρανώ αναβαίνοντα
μορφή ανθρώπου, Κόγχη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
944ηε Δια της μακροθυμίας του
Χριστού, ωλοκληρώθη
το της Οικονομίας του
Θεού έργον, Καμπιόνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
944ηστ Η κεφαλή του τέκνου σου,
Ημίθεε, ετρυπήθη
υπό του ακανθίνου, Ωδή,
στεφάνου, Θεού Νύμφη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ημίθεος : )
944ηζ Έτι, η κεφαλή αυτού
υπέμεινε, Μαρία,
του τα, Τρυγών, κτυπήματα
καλάμου, Επιθυμία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Επιθυμία ψυχών : )
944ηη Αι παρειαί Του εδέχθησαν
ραπίσματα, Γαλήνη.
Το στόμα Του οξίνην και
πικράν γεύσιν, ώ Κλίνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
944ηθ Το πρόσωπόν Του εμπτυσμούς
υπέστη, Ευλογημένη.
Η ράχις και οι ώμοι υπέμειναν
τας μαστιγώσεις, Ξένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
944ηι Οι πόδες και αι χείρες Του
υπέμειναν τους ήλους
και η πλευρά του σώματος
αυτού την λόγχην, Κήπου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
944ηκ Το πρόσωπόν σου το αγνόν
κοσμούσαι, αι σταγόνες
σου των δακρύων έλαμψαν,
Ηλιοστάλακτε Θρόνε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Οι σταγόνες των δακρύων σου, Παναγία, από την θέαση των μαρτυρίων του τέκνου σου, έλαμψαν στολίζοντας το παρθενικό πρόσωπό σου).
(κοσμούσαι = μετ εν του ρ.. κοσμέω-ώ)
944ηλ Εκ των Αχράντων Του Παθών,
ώ χαρά παγκοσμία,
ανέβλυσε θεόπεμπτος
η ημών σωτηρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
945ηα. Παρθένος συ συνέλαβες
και εγέννησας Παρθένος.
Παρθένος έτι έμεινας,
ώ των μακάρων Εύχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο ιερός Αυγουστίνος είπε για την αειπαρθενία της Θεοτόκου : «Παρθένος συνέλαβε, Παρθένος γέννησε, Παρθένος έμεινε».
945ηβ Τρανή, η διδασκαλία του
Χριστού δύναται μόνον
νοηματοδοτήσαι, Ελπίς,
των την ζωήν ανθρώπων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Μόνον η διδασκαλία του Χριστού, Παναγία, μπορεί να νοηματοδοτήσει τη ζωή του ανθρώπου)
945ηγ. Παρθένος συ προ τόκου εί,
Παρθένος και εν τόκω,
Παρθένος Αειπάρθενος
μεινας μετά τόκον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ψάλλει η Εκκλησία μας : «Παρθένος αληθώς προ του τόκου, Παρθένος αληθώς και εν τόκω υπάρχεις, Παρθένος Αειπάρθενος μετά τόκον διέμεινας ….».
945ηδ. Είς ο Πατήρ, ο Λόγος είς,
έν το Άγιον Πνεύμα.
Μόνη Μήτηρ Παρθένος μια,
Συ, Εκκλησία, Πέτρας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Πέτρας : Πέτρα Λέσβου)
Ο Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας λέγει : «Ώ του μυστικού θαύματος : Διότι ένας μεν είναι ο Πατέρας όλων, ένας δε είναι και ο Λόγος όλων, και το Πνεύμα το Άγιον είναι ένα και το αυτό παντού. Κι μία μόνη Μητέρα Παρθένος. Είναι ευάρεστο σε μένα να την ονομάσω Εκκλησία».
945ηε. Νοσούση τη ψυχή μου, Ωδή,
συμπάσχει και το σώμα,
και η ψυχή τω σώματι
νοσούντι, ώ συ Σώμα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σώμα θείον : )
(Σώμα θεοδόχον : )
Ο Κλεάνθης (330 π.Χ.-232 π.Χ.), αρχαίος Έλλην στωικός φιλόσοφος έλεγε : «Συμπάσχει η ψυχή τω σώματι νοσούντι και τεμνομένω και το σώμα τη ψυχή».
945ηστ. Αξίως μακαρίζου, Ηώ,
νενέκρωσαι και πάλιν
εγήγερσαι, Μαρία, εις
ανάστασιν εσχάτην.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο θείος Μάρκος ο Εφέσου λέγει : «….μακαριζέσθω αξίως η Παμμακάριστος, ότι νενέκρωται και εγήγερται πάλιν, ως Μήτηρ του Κυρίου, εις πίστωσιν εσχάτης αναστάσεως, ήν ελπίζομεν..».
945ηζ. «Ευρέθη έχουσα εν γαστρί
εκ Πνεύματος Αγίου
πριν ή, Ηώ, συνελθείν αυτούς
Ματθαίος είπε, Ασίνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος υπογραμμίζει για την Σύλληψη της Θεοτόκου : «Του δε Ιησού Χριστού η γέννησις ούτω ήν. Μνηστευθείσης γαρ της μητρός αυτού Μαρίας τω Ιωσήφ, πριν ή συνελθείν αυτούς, ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος Αγίου». (Ματθ. α΄ 18).
945ηη. Παρ΄ ότι φύλον ασθενές,
εντός της Εκκλησίας
το ισχυρόν εδείχθης συ
φύλον, ώ Συνοδεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
945ηθ. Ψαλτή, δια της υπακοής
Δέρματα ή Δερματούσα
και δια της ταπεινώσεως
έστης ισχυρά, Προύσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Με την Ταπείνωση και την Υπακοή προς τον Θεόν, στοιχεία τα οποία ενσάρκωσε η Παναγία, απεδείχθη η ιδία φύλον ισχυρόν εν τη Εκκλησία μας.
945ηι. Ως Σου τικτούσης, η νηδύς
Κλείς, ου διέφθαρτο, Φως,
«θανούσης ου διόλωλεν
ούτω η σάρξ» σου, Πόνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
νηδύς –ύος = μήτρα
διόλυμαι=καταστρέφομαι
(=Όπως η κοιλιά σου, η μήτρα σου, όταν γέννησες τον Χριστό, Παναγία, παρέμεινε άφθορος, έτσι και όταν πέθανες, το σώμα σου μέσα στον τάφο ευρισκόμενο για τρεις ημέρες, μέχρι την Μετάστασή σου, παρέμεινε ακέραιο.
Άγιος Ανδρέας Κρήτης : «Ως γαρ τικτούσης η νηδύς ου διέφθαρτο, ούτω θανούσης η σαρξ ου διόλωλεν…….».
945ηκ. Η Εκκλησία, εδραίωμα,
της Αληθείας στύλος,
διδάσκει την Αλήθειαν
εις ταύτης μέλη, Τείχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Α΄ Τιμοθ. γ΄15 : «Η Εκκλησία ως στύλος και εδραίωμα της Αλήθειας…».
(Μέλη της Εκκλησίας = οι πιστοί)
945ηλ. Εν καθαρότητι συ και
εν ταπεινώσει εί πρώτη
και ανωτέρα πάντων των
Αγίων, Πραοτάτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
945ημ. Ο της κοιλίας σου καρπός
εστί, Χρυσή, το κάλλος
ό το φως το ανέσπερον
έτεκε, ώ Καλαμού.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«..ο της κοιλίας αυτός καρπός..»
945ην. Εξέρχεται έσωθεν, Πηγή,
το κάλλος και η λάμψις,
ά έχεις συ εν τη ψυχή
σου, Παναγιά Μεγάλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
945ηξ. Τω χρόνω εν πληρώματι
ο Θεός τον Υιόν του
γενόμενον εκ γυναικός
απέστειλεν, Φυτόκου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Απόστολος Παύλος έφη : «Οτε δε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου εξαπέλυσεν ο Θεός τον Υιόν αυτού γενόμενον εκ γυναικός ……»
945ηο. Ένεκα της σης προς Θεόν
πίστεως επελέγης,
ίνα Υιόν τέκης Θεού,
ώ Κατακεκρυμμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
945ηπ. Μαρία, αποδίδεται
τιμή, δόξα και ύμνος
σοι, του Αγίου Πνεύματος
τω κατοικητηρίω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
945ηρ. Δέσποινα, αι ονόματι
γυναίκες πλείσται, Ξένων.
Συ μόνον εξ αυτών εί η
Δέσποινα των Αγγέλων.
Μήτερ, σώσον τα έκνα σου.
Δέσποινα στα αρχ. = Κυρία.
945ησ. Χρηστή, δια της υπακοής,
ώ συ Φανερωμένη,
και δια της ταπεινώσεως
φύλον ισχυρόν κατέστης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Με την Ταπείνωση και την Υπακοή προς τον Θεόν, στοιχεία τα οποία ενσάρκωσε η Παναγία, απεδείχθη η ιδία φύλον ισχυρόν εν τη Εκκλησία μας.
946η Ταφείς, Άδου βασίλεια
Ο Κύριος συντρίβει.
Θανάτω, Ωδίνες, θανατοί
θάνατον, ώ Γαλήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(= Ταφείς ο Κύριος συντρίβει τα βασίλεια του Άδη και τον θάνατο θανατώνει με θάνατο).
(θανατόω-ώ= θανατώνω, φονεύω)
«Άδου μεν ταφείς τα βασίλεια, Χριστέ, συντρίβεις, θάνατον θανάτω θανατοίς και φθοράς λυτρούσαι τους γηγενείς».
947ηα. Ενέδυσαν τον Ιησούν
χιτώνα, Ακτίς, της χλεύης,
αυτοί, ούς, Κλεις, εσκέπασε
τη φωτεινή νεφέλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
947ηβ. Εύπαι, «έθηκαν» επί αυτόν
τον «εξ ακανθών» στέφον,
«τον στεφανώσαντα αυτοίς
τιμή και δόξη» Εύχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Εύπαις : )
(Ψαλμ. η΄, 6)
947ηγ. Προσήλωσαν ήλοις Χριστού
τους πόδας και τας χείρας,
ελευθερώσαντος αυτούς
Αιγύπτου της δουλείας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
947ηδ. «Χλαμύδαν περιέθηκαν
κοκκίνην», Τρυφερούσα,
Χριστώ «εκδύσαντες αυτόν»,
ώ Χρυσοελεούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
947ηε. Τον συνοχέα ορατών
και αοράτων, Σκέπη,
εσταύρωσαν οι άνομοι,
ώ Δαιμονοκαθαιρέτι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
947ηστ. «Εις βρώμα μου έδωκαν χολήν
και … επότισάν με όξος»,
επί Σταυρού ο Κύριος
είπεν, ώ Νικηφόρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Εσταυρωμένος ο Κύριος είπεν : «Έδωκαν εις το βρώμα μου χολήν και εις την δίψαν μου επότισάν με όξος». Ψαλμ. ξη΄ (68) ,10, 21-22
947ηζ. Ρομφαία την καρδίαν σου
διήλθε, Παναγία,
όπως, Αυλή, είπεν ο Συμεών,
δότειρα ελευθερίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
947ηη. Κατέφλεξε, Εύπαι, πυρκαϊά,
την σην καρδίαν, Νύμφη,
όταν εκ στόματος Χριστού
«Διψώ» ήκουσας, Πύλη;
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
947ηθ. «Αιτείτε και δοθήσεται
υμίν», ώ Παυσολύπη,
«κρούετε και ανοιγήσεται ..»
είπεν ο Υιός σου, Μύστι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Κύριος λέγει : «Αιτείτε και δοθήσετει υμίν. Ζητείτε και ευρήσετε. Κρούετε και ανοιγήσεται υμίν». (Κατά Ματθ. 7.7)
947ηι. Με εσκοτισμένον πάθεσι
φώτισον, Τεθλιμμένη,
το φως κυοφορήσασα
εκ του φωτός, Πανσέπτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
947ηκ. Υμνεί σε, Ελπίς, το πνεύμα μου
τοις γλυκυτάτοις ύμνοις.
Αινεί η ψυχή μου σε, Ιερά,
άσμασι μειλιχίοις.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
947ηλ. Κανακαριά, αινούσι σε
Σεραφείμ χιλιάδες,
Θεόληπτε, υμνούσι σε
Χερουβείμ μυριάδες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
947ημ. Δεξιά, ποίησον τηλαυγή
πάντων ημών τον λύχνον.
Εκ των ψυχών ημών, Ιατήρ,
καθάρισον τον ρύπον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Δεξιά και Δεξιοκρατούσα : Θεσσαλονίκη )
947ην. Την του Κυρίου Γέννησιν
τις σοι ευηγγελίσθη ;
Ο Γαβριήλ ο άγγελος,
ός εκ Θεού ωρίσθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
947ηξ Ούτε Θεοί ούτ΄ άνθρωποι
οι Άγγελοι, Θρηνούσα.
Όντα πνευματικά Θεού
αυτώ υπηρετούντα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Θρηνούσα : )
947ηο Των Αρχαγγέλων Μιχαήλ
και Γαβριήλ, Παλίνου,
η εορτή εορτάζεται
τη ογδόη Νοεμβρίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
947ηπ Φρικτόν, Αυλή, ηύρε θάνατον
ο μοχθηρός Ηρώδης.
Οικτρόν και η Ηρωδιάς,
οικτρόν και η Σαλώμη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αυλή : )
947ηρ Εν ζωή σκωληκόβλητος
έθανεν ο Ηρώδης.
Οι μάντεις έλεγον ποινήν
το νόσημα αυτού, Κόχη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κόχη ή Κόγχη : Σίφνος)
947ησ Σαλώμη και Ηρωδιάς
ούσαι εν εξορία
ηύρον σκληρόν, Φως, θάνατον
εν λίμνη Ισπανίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(Φως άδυτον : )
947ητ Πεζεύουσαι αμέριμνοι
εν παγωμένη λίμνη
θραυσθέντος πάγου ευρέθησαν
αυτής πυθμένι, Κρήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κρήνη αείρρους : )
(Κρήνη αέναος : )
(Πεζεύω = πορεύομαι πεζός)
(=Περπατώντας αμέριμνες επάνω σε παγωμένη λίμνη, της Ισπανίας εν είδει περιπάτου, όπως έκαναν και άλλοι πολίτες, έσπασε ο πάγος της λίμνης κάτω από τα πόδια τους και καταποντίσθησαν, εβυθίσθησαν εντός της λίμνης, μπροστά στα μάτια των υπολοίπων βαδιζόντων, «πεζών», Παναγία)
947ηυ Η συλλαβούσα Ηρωδιάς
Ιωάννου του Προδρόμου
Το σχέδιο αποκεφαλισμού,
πάραυτα επνίγη, Νόστου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Η Ηρωδιάδα, η εμπνεύστρια του σχεδίου αποκεφαλισμού του Βαπτιστού Ιωάννη, βυθιζομένη εντός της σχηματισθείσας οπής εκ του θραυσθέντος πάγου της λίμνης, επνίγη ακαριαίως).
947ηφ Σαλώμης, Κλεις, η κεφαλή
τη ανωμάλω πτώσει
υπό πλακός πάγου κοφτεράς
λαιμώ αυτής απεκόπη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κλεις της Βασιλείας : )
(Κλεις του Παραδείσου : )
(=Λόγω της απότομης και ανώμαλης πτώσεως της Σαλώμης ένεκα του αστραπιαίας θραύσεως του πάγου της λίμνης σε εκείνο το σημείο της λίμνης στο οποίο πατούσαν την δεδομένη στιγμή η Σαλώμη και η Ηρωδιάδα, το μεν σώμα της Σαλώμης βυθίστηκε, η δε κεφαλή της Σαλώμης κρατήθηκε από κοφτερή συμπαγή πλάκα πάγου στο στόμιο της διανοιγείσης οπής στη λίμνη. Η πλάκα αυτή πάγου λειτούργησε ως κοφτερό μαχαίρι και έκοψε το κεφάλι της στο ύψος του λαιμού).
947ηψ Οι θεαταί εμνήσθησαν
κεφαλής Ιωάννου
«επί φακής», Φως, «πίνακι»,
Δέσποινα Αγκαράθου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αγκαράθου ή Αγκαραθιώτισσα : Ηράκλειο Κρήτης)
947ηω Ητήθη, πάλαι, κεφαλήν
Σαλωμη του Ιωάννου
Προδρόμου «επί πίνακι»
Καθαίρεσι θανάτου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καθαίρεσις θανάτου : )
(πάλαι = παλιά)
(Είχε ζητήσει η Σαλώμη παλαιότερα από τον Ηρώδη την κεφαλή του Ιωάννου του Βαπτιστού «επί πίνακι φακής»).
947ηωα Όμοιον τέλος, Δέσποινα,
έσχεν και η ιδία
κατά τα έργα, Ακτίς, αυτής
θανούσα, Ισηγορία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Δέσποινα : Ικαρία)
(Ακτίς νοητού ηλίου : )
(Ισηγορία : )
947ηωβ Λαμπρά, αναγράφεται εν τη
Ιερά Αποκαλύψει :
«Τα έργα αυτών ακολουθεί
μετ΄ αυτών», ώ Γαλήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Λαμπρά ή Λαμπρή : )
(Γαλήνη : Κρήτη )
Στην Ιερή Αποκάλυψη γράφεται : «Τα έργα αυτών ακολουθεί μετ΄ αυτών».(14, 13)
947ηωγ «Κατά τα έργα», Ακτίς, «αυτού
ο Θεός αποδώσει
εκάστω» ο Απόστολος
ο Παύλος γράφει, Κόρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολήν του γράφει : «Ο Θεός αποδώσει εκάστω κατά τα έργα αυτού» (Προς Ρωμ. 2,6).
947ηωδ Φως, «το προσήκον Δίκαιον
εστίν αποδιδόναι
ενί εκάστω» έφη
ο Έλλην Πλάτων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
Ο αρχαίος Έλλην φιλόσοφος Πλάτων είπε : «Δίκαιον εστί το ενί εκάστω προσήκον αποδιδόναι» (=Είναι δίκαιο να αποδώσεις στον καθένα ξεχωριστά το αρμόζον. Καλύτερα : Δίκαιον είναι η απόδοση του προσήκοντος ενί εκάστω).
948ηα. Χριστός, ο μόνος αληθής
Λόγος, Βουνάσσα, εν κόσμω.
Χριστός εστίν ο του Θεού
πεφωτισμένος Λόγος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
948ηβ. Ημάς τους δούλους φώτισον
τω πνεύματι, Λεχούσα,
άρον τα ανομήματα ημών
ώ Γλυκοκυματούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
948ηγ. Ενδοξοτέραν Σεραφείμ,
σε την Κυριοτόκον,
πιστώς σε μεγαλύνομεν,
Πηγήν την Ζωοδόχον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
948ηδ. Τριώδιον εστί Γραφής
μελέτη, Ικετηρία,
σκέψις μελλούσης κρίσεως,
δάκρυα μετανοίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
948ηε. Πρέσβευε προς τον Κύριον
άξιον αναδείξαι
της αγαθότητος αυτού
με δούλον, ώ Ωδίνες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
948ηστ. Καρπόν εκαρποφόρησας
πάση τη Οικουμένη,
μέγα το μεγαλείον σου,
Υπερδεδοξασμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
948ηζ. Τους σε δοξάζοντας πιστούς
στεφάνωσον, ώ Στήλη,
τη αθανάτω δόξη σου,
ώ μελίρρυτε Κρήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
948ηη . Νυχθημερόν συ μεθ΄ ημών
ίσθι, Αποκουής μου
εμού προστάτις και φρουρός
ώ συ Κρήνη αείρρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
948ηθ. Φύλαξον, Οικονόμισσα,
τα της Ελλάδος δάση,
και ταύτα τους εμπρήσαντας
εν Αρχαίς φήνον, Χάρι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Οικονόμισσα : εικών εν τη Μονή Μεγίστης Λαύρας εν Αγίω Όρει)
948ηι. Άλλαι αι του Θεού βουλαί,
ώ συ Γλυκογαλούσα,
άλλαι αι των ανθρώπων, ώ
Χριστοτεκνοθρηνούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
948ηκ. Μακάριος, εκ του μη- κήρ,
ήτοι άρνησις θανάτου,
αρχαία Ελλάδι, Ηώ, η Κήρ
ήτο η θεά θανάτου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
948ηλ. «Θανάτω συνηζεύχθημεν»
Δαμασκηνός, Φως, έφη,
«Η ζωή και η Ανάστασις ..
Χριστός «..ειμί», Ηώ, έφη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός είπε : «Θανάτω συνηζεύχθημεν».
Ο Ιησούς είπε : «Εγώ ειμί η Ζωή και η Ανάστασις».
948ημ Ένεκα καταπτώσεως
της ηθικής του ανθρώπου
συνέβη ο Κατακλυσμός
του Νώε, Νικηφόρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Νικηφόρου : )
948ην Ο τεσσαράκοντα ημερών
Κατακλυσμός του Νώε,
δια τιμωρίαν εγένετο
του ανθρώπου, Ζωοτόκε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ζωοτόκος : )
Οι κάτωθι στροφές, ήτοι 948ηξ, 948ηο και 948ηπ, αποτελούν μία ενότητα.
948ηξ Διακρίνει ο Παύλος, Δέσποινα,
την λύπην εις δυο είδη:
κατά Θεόν, Φως, και κατά
κόσμον, ώ Παυσολύπη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παυσολύπη : Χάλκη Κωνσταντινουπόλεως)
948ηο Η πρώτη εστί η σύμφωνη
θελήματι Υψίστου,
άγουσα εις μετάνοιαν
και σωτηρίαν, Τήνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Τήνου : Τήνος)
948οπ Ελπίδα κατασβέννυσι
ανθρώπου η δευτέρα
και οδηγεί εις τον θάνατον
τον άνθρωπον, ώ Γέρας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γέρας σωτηρίας : )
(γέρας = έπαθλο)
(=Η δεύτερη λύπη, η κατά κόσμον λύπη δηλαδή, σβήνει πλήρως την ελπίδα του ανθρώπου για σωτηρία και τον οδηγεί στον θάνατο).
Ο Απόστολος Παύλος στην δεύτερη (Β΄) Επιστολή του προς Κορινθίους γράφει : «Η λύπη κατά Θεόν γεννάει μετάνοια προς αμετάκλητη σωτηρία, η λύπη κατά κόσμον γεννάει θάνατο» (Β΄ Κορινθ. 7,10).
949ηα. «Το φως του κόσμου εγώ ειμί
και ου… περιπλανήσει
μοι ο ακολουθών εμοί, αλλά
το της ζωής φως έξει».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Κύριος έφη : « Εγώ ειμί το φως του κόσμου και ο ακολουθών εμοί ου μη περιπλανήσει, αλλά έξει το φως της ζωής».
949ηβ. Ημάς δει εορτάζειν, Κλεις,
τας εορτάς, Μαρία,
θεοπρεπώς, πνευματικώς
και θεϊκώς, Πραεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
949ηγ. Ου δει ημάς τας εορτάς
Γοργόνα, εορτάζειν
κοσμικώς, Χαλκαλιώτισσα,
και φιληδόνως, Μάκρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χαλκαλιώτισσα : Ξάνθη)
949ηδ. Παρών έστιν ο Κύριος
εν Θεία Ευχαριστία
Σώματι και Αίματι αυτού,
Χαράς κυοφορία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
949ηε. Ο Κύριος δίδει εαυτόν
εν Θεία Ευχαριστία
εις άφεσιν αμαρτιών
και ζωήν αιωνίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κατά Ματθαίον 26-28)
949ηστ Συ εν Μνημείω τίθεσαι,
πηγή ζωής, Μαρία,
ο τάφος κλίμαξ γίγνεται
προς ουρανόν, Γλυκεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στην Εκκλησία μας ψάλλουμε : « …. Η πηγή ζωής εν Μνημείω τίθεται και κλίμαξ προς ουρανόν ο τάφος γίνεται….»
949ηζ Τείνον ώτα ευήκοα,
Ιατρέ, εις τας δεήσεις
και εις τας προσευχάς ημών
και εις τας παρακλήσεις.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
949ηη Διάτεινον, Πυργιώτισσα,
το φως σου και την χάριν
εις τας νωθράς ημών ψυχάς,
ώ συ Τιμαλφεστάτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Πυργιώτισσα : Αθήνα)
(Διατείνω =απλώνω εις το έπακρον, καλύπτω πλήρως).
749ηθ Ετάφης εν Γεθσημανή
Ιεροσολύμων κήπω,
εις το όρος των Ελαιών,
ώ συ άρρηκτον τείχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
749ηι Χριστός, κήπω Γεθσημανή,
Θεώ προσηύξατο, Ώρα,
παραμονήν Σταυρώσεως
Αυτού, ώ θείον Σώμα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ώρα : )
(Θείον Σώμα : )
749ηκ Εβραϊστί, Γεθσημανή
ελληνιστί, ώ Μαρία,
η λέξις μεταφράζεται
ελαιοτριβείον, Θεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
949ηλ Επί του τάφου σου, Ιερά,
η βασιλίς Ελένη
ανήγειρε, Λαβίς, ναόν,
ώ συ Φανερωμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο ιστορικός Νικηφόρος ο Κάλλιστος γράφει : «..Θεοφιλούς βασιλίδος Ελένης εκκλησία εν Γεθσημανή επί του τάφου της Υπεραγίας Θεοτόκου..»
(Βασιλίς= βασίλισσα, αυτοκράτειρα)
(Η βασιλίς Ελένη είναι η αυτοκράτειρα Αγία Ελένη, μητέρα του αυτοκράτορος Αγίου Κωνσταντίνου. Οι δύο τούτοι άγιοι συνεορτάζουν την 21η Μαίου).
949ημ Τμήματα οθονίων σου
εκ τάφου σου, ώ Κόχη,
εν Βλαχέρναις φυλάσσονται
εν Κωνσταντινουπόλει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(οθόνιον = τμήμα λινού λεπτού υφάσματος-ενδύματος)
(=Τεμάχια λινού λεπτού νεκρικού ενδύματός σου, Παναγία, εκ του τάφου σου φυλάσσονται εν τω ναώ σου, την Παναγία των Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη).
949ην. Νυμφίος, προελήλυθεν,
ώσπερ, υμνούμεν, Κόρη,
Παστάδα την φωτοειδή,
σε, εξ ής ο Δεσπότης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
949ηξ. Αναλάμψαντος, έστηκας,
Καθέδρα Βασιλέως,
εκ δεξιών του εκ της σης
νηδύος Βασιλέως.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
949ηο. Εβρεφουργήθη δια σου
πάσης της Γης ο Κτίστης,
Ηλίου ο Δημιουργός
Αστέρων και Σελήνης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
949ηπ. Εξ ής ασπόρως ο Θεός
βλαστήσας, εί η Ράβδος,
ανείλεν επί ξύλω τον
θάνατον, Κάστρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
949ηρ Συ εί η αυλή, Σκοπιώτισσα,
των λογικών προβάτων,
αλλά και αμυντήριον
εχθρών των αοράτων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σκοπιώτισσα : Ζάκυνθος )
949ησ Η ρίζα της υπακοής
συ και της αφθαρσίας
τον γεωργόν βλαστήσασα,
Λιμνιά, της σωτηρίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
949ητ Συ ο γαλήνιος λιμήν,
Φως, των χειμαζομένων.
Συ η βοήθεια και ισχύς
των δοκιμαζομένων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
949ηυ Η θαυμαστή σκηνή συ εί,
ο οίκος του Υψίστου,
εν ή ευηρεστήθη ο
Θεός κατοικείν, Κύθνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κανάλα : Κύθνος)
(Κανδήλη : Κύθνος)
949ηφ Μεσίτι, εκ του τάφου σου
εξήρχοντο ευωδία
τε και φως, ά διεχέοντο
Γεθσημανή, Υγεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γεθσημανίτισσα : )
(=Εκ του τάφου σου εξεπέμποντο φως και ευωδία και αυτά διαχέονταν, πλημμύριζαν όλον τον κήπο της Γεθσημανή).
949ηχ. Θεώ έλαβες Δύναμιν,
ίν΄ επί γην τελέσης
ό ο Θεός εν ουρανώ
τελεί, Ευλογημένη.
Ο ίδιος ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης συνεχίζει : « Η Θεοτόκος έλαβε από τον Πατέρα αυτής την Δύναμιν ως θυγατέρα αυτού δια να τελέση εις την γην εκείνο που τελεί ο Θεός ως Πατήρ εις τον ουρανόν».
949ηψ. Συ, Ζωοδότρα, έλαβες
Υιώ σου την Σοφίαν,
ίνα ενώσης ουρανόν
και γην, Παρηγορία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης προσθέτει : «Η Θεοτόκος έλαβε από τον Υιόν της, ως Μητέρα αυτού, και Υιόν του Θεού, την Σοφίαν, δια να ηξεύρη να φιλιώνει τον ουρανόν και την γην, και τον Θεόν με τον άνθρωπον».
949ηω. Άρσις του προπατορικού
αμαρτήματος, Χάρι,
επιτυγχάνεται δια της
Βαπτίσεως, ώ Λάχνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
949ηωα. Σκριπούς, συ η επαναφορά
των παρεκτρεπομένων,
εις την οδόν, Κλεις, της ζωής,
ελπίς απηλπισμένων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σκριπούς : Ορχομενός)
950ηα. Συ, Ραχοπήδη, έλαβες
Πνεύματι τω Αγίω
Χάριν, ίνα μεταδώσης
αυτήν εν παντί τρίτω.
Ο ίδιος ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης καταλήγει : «Η Θεοτόκος έλαβε από το Άγιον Πνεύμα την Χάριν και την αγαθότητα, ως Νύμφη αυτού, δια να μεταδίδη εις όλα τα κτίσματα (=πλάσματα), ουράνια και επίγεια, τας πνευματικάς αυτής δωρεάς και χάριτας».
950ηβ Προσέφερον τω Ιησού,
Φως, ως νεκρώ τω ζώντι
τα μύρα μυροφόροι αι
γυναίκες, ώ συ Κόγχη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Μύρον αληθώς, συ ακένωτον. υπάρχεις Λόγε. Όθεν Σοι και μύρα προσέφερον ως νεκρώ τω ζώντι γυναίκες μυροφόροι».
(Είσαι ατέλιωτο μύρο, Υιέ του Θεού και μύρα προσέφεραν σε σένα τον ως νεκρό ζώντα οι μυροφόροι γυναίκες).
950ηγ. (=Ημείς, λαός στερρά ψυχή,
βαθέως διατηρήσας
της μνήμης τα κοιτάσματα
ακμής καιρώ ή βίας).
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο ποιητής μας Γεώργιος Σεφέρης είπε : «Είμαστε ένας λαός με παλικαρίσια ψυχή που κράτησε τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης του, σε καιρούς ακμής και σε αιώνες διωγμών και άδειων λόγων».
950ηδ. «Γεννήματα» των «εχιδνών»
τους μη μετανονούντας
ο Ιωάννης Πρόδρομος
ωνόμασε, Άρουρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Άρουρα ευφορίας οικτιρμών: )
(άρουρα =γη, «άχθος αρούρης» = βάρος της γης)
950ηε. Συ, Μηχανιώνας, των βροτών
την τάξιν υπερέβης.
Τριήμερος, εκ τάφου σου
εν ουρανοίς μετέστης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μηχανιώνας : Θεσσαλονίκη)
950ηστ. «Μετανοείτε, ήγγικε…
ουρανών Βασιλεία»
ο Ιωάννης Πρόδρομος
είπε, Παραμυθία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ιωάννης Πρόδρομος, ο Βαπτιστής έφη : «Μετανοείτε, ήγγικεν γαρ η Βασιλεία των ουρανών». (Ματθαίου γ΄, 2)
950ηζ Συ απεδέχθης του Θεού
το θέλημα, Μαρία,
δια την ενανθρώπισιν
του Θεού Λόγου, Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
950ηη. «Εί ακατάλυτος Ναός
και Άγιος», Μαρία,
«..ως ο Προφήτης», Κλεις, «βοά»,
Αγγέλων ώ Κυρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
950ηθ. Οσμή, εί συ «Άγιος Ναός,
Άγιος ο Ναός σου»,
και «εν δικαιοσύνη», Ηώ,
θαυμαστός, Νικηφόρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Οσμή ευωδίας : )
950ηι. «Το ζην εμοί, γαρ», ο «Χριστός»
…… αποθανείν το κέρδος»
ο Παύλος ο Απόστολος
έφη, μακάρων Εύχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Απόστολος Παύλος είπε : «Εμοί γαρ το ζην Χριστός και το αποθανείν κέρδος». (=Κέρδος που ζω, γιατί έχω μέσα μου τον Χριστό. Κέρδος που θα πεθάνω, γιατί θα ενωθώ με τον Χριστό).
950ηκ. Τύποις αγίασμα ο ναός
των Ιεροσολύμων,
ουσία συ εί ο Άγιος
Θεού ναός, Οικτίρμον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Οικτίρμων : )
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέγει ότι αγίασμα κατά γράμμα είναι ο ναός των Ιεροσολύμων, αλλά αλληγορικώς είναι η Θεοτόκος, η οποία είναι ο Άγιος ναός του Θεού.
950ηλ «Πας ύμνος» δοξαζόμενος,
Κλείς, «προσφερόμενος» σοι
«της υπερθέου γέγονας
ναός» συ «γαρ της δόξης».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ύμνος της Εκκλησίας μας προς Παναγία : «Δοξάζεται ύμνος άπας σοφών και εγκώμιον, τη Παρθένω και Μητρί του Θεού προσφερόμενος. Της γαρ δόξης
γέγονεν αύτη ναός της υπερθέου».
950ημ Ασύλληπτος και μακρινή
η του Χριστού θυσία,
Φως, παραμένει άνευ, Κλείς,
της Θείας Λειτουργίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Φως άδυτον : )
(Κλεις της Βασιλείας : )
(Κλεις του Παραδείσου : )
950ην Εδείχθης, Κορονιώτισσα,
δόξης της ουρανίου
ευλογημένη κοινωνός
και Πνεύματος αγίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κορονιώτισσα : )
95οηξ Φιδούσα, μακαρία εί,
ότι ναός συ εί, Ηώ,
εν ώ ο Λόγος του Θεού
οικεί, Γηρομερίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Φιδούσα : Κεφαλ(λ)ονιά)
951ηα. Η πρώτη Εύα τύποις, Κλείς,
ζωή, Ηώ, ωνομάσθη,
ίνα δευτέραν Εύα, σε,
προεικονίση, Αγάπη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο όσιος Νείλος έφη : «Η πρώτη Εύα ως τύπος ονομάστηκε ζωή, για να σημαίνει την δευτέρα Εύα, δηλαδή την Παναγία που γέννησε τη ζωή των ανθρώπων, ήτοι τον Χριστό».
951ηβ. Απόλαυσις εβλάστησεν
εκ σου ζωής αϊδίου,
ξύλον σε επιστάμεθα
ζωής, ώ Ροδαρίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στην Εκκλησία μας υπάρχει το τροπάριον : «Ξύλον σε, Παρθένε επιστάμεθα, ου γαρ της βρώσεως καρπός θανατηφόρος τοις βροτοίς, εκ σου εβλάστησεν, αλλά ζωής της αϊδίου απόλαυσις εις σωτηρίαν ημών των υμνούντων σε».
951ηγ. Ώ συ Αχειροποίητε,
Αειπάρθενος μένεις
και Προφήτης κηρύσση, ώ
συ Κατακεκρυμμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αχειροποίητος : εικών εις την ιεράν Σκήτην του Τιμίου Προδρόμου)
951ηδ. «Ιδού μακαριούσι γαρ
από του νυν με πάσαι
αι γενεαί», επροφήτευσας,
ώ Στόμα μελισταγές.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
951ηε. Η εισελθούσα εις τον Ναόν,
Συ, Εισοδιώτισσά μου,
υπήρξες μετά του Θεού
συνοικούσα, ώ Κάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
951ηστ. Βουλή, συ η επαναφορά
των παρεκτρεπομένων,
εις την ορθήν οδόν ζωής,
ελπίς απηλπισμένων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
951ηζ Χοάς συ σπένδεις τω Χριστώ
δακρύων, Γαιματούσα,
κατατεθέντι εν μνήματι
σαρκικώς, Γρηγορούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Σπένδει σοι χοάς η τεκούσα Σε, Χριστέ, δακρύων, σαρκικώς κατατεθέντι εν μνήματι, εκβοώσα τέκνον ανάστα, ως προείπας».
(=Χύνει ατέλιωτα δάκρυα η Μάνα σου, Χριστέ, για σένα που κατά σάρκα κατήλθες σε τάφο, και παράλληλα σου φωνάζει δυνατά : παιδί μου αναστήσου, όπως το έχεις προαναγγείλει).
952ηα. «Τον τάφο ανοίξας ο Θωμάς
προς το» σε «προσκυνήσαι».
Ουκ ηύρεν σε. «Ευρέθησαν
..μόναι αι σινδόνες, Κήπε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Βασίλειος Πορφυρογέννητος (941 μ.Χ.-1028 μ.Χ.) γράφει :«…Ανοίξας γαρ ο Θωμάς τον τάφον προς το προσκυνήσαι το λείψανον .. ουχ ευρέθη αυτό. Ευρέθησαν δε μόναι αι σινδόνες».
952ηβ. Εν δόξη εισήλθες, Είσοδε,
εις τα Άγια των Αγίων.
Τιμήσαιμεν την Είσοδον
εν Ναώ επαξίως.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Είσοδος : )
952ηγ. Κατέστη η Εύα υπαίτιος
θανάτου των ανθρώπων.
Αιτία αθανάτου συ
ζωής κατέστης, Νόστου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
Ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου έφη : «Η μεν Εύα έγινε αιτία θανάτου στους ανθρώπους, η δε Μαρία αιτία ζωής, γιατί δι΄ αυτής γεννήθηκε ο Χριστός».
952ηδ «Εί Πέτρος συ και..πέτρα» αυτή,
Τορτώσης, «οικοδομήσω»,
Παθών, «την Εκκλησίαν μου»
Χριστός έφη τω Πέτρω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Κύριος απευθυνόμενος προς τον μαθητή του Πέτρο του είπε : «Συ εί Πέτρος και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν και πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής». (Ματθ. ιστ΄ 18). (=Συ είσαι βράχος και επάνω στον βράχο αυτόν θα κτίσω την Εκκλησία μου και οι πύλες του Άδη δεν θα υπερισχύσουν αυτής, δεν θα την νικήσουν).
(πέτρος = πέτρα, λίθος, βράχος), (λείος πετράων = απηλλαγμένος βράχων).
952ηε. Παράδεισος εί Μυστικός
Χριστόν αγεωργήτως
βλαστήσασα, Ηλιόκαλλε,
Σοφίας ώ δοχείον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ηλιόκαλλος : Σέρρες)
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέγει : « Όπως ο ορατός παράδεισος στην Εδέμ ευδοκίνησε και καρποφόρησε τα δένδρα, χωρίς να καλλιεργηθεί, έτσι και η Θεοτόκος, χωρίς σπορά ανδρός, έτεκε τον Χριστό εξ Αγίου Πνεύματος».
953ηα Φωνής Αγγέλου ήκουσας,
φως πίστεως εδέξω.
Διό ποίον σοι εγκώμιον
πίστει θεία βοήσω;
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηβ Οργή Ηρώδου, Τηλαυγές,
εστάλης συ Αιγύπτω
υπό Θεού, ο Ιησούς
ίνα σωθή, Ταμείον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηγ Τροφέ, «Χους εί», ω άνθρωπε,
« και εις χουν απελεύση»
ο Θεός είπε τω Αδάμ,
Δακρυοαναιρέτι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Θεός είπε στον Αδάμ : «Χους εί και εις χουν απελεύση».
953ηδ Προαναγγελομένη, συ
κηροίς σου αναμμένοις,
το φως το ισχυρόν σου δος
ανθρώποις, Δεομένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(ο κηρός = το κερί)
Ο ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης γράφει :
«Έλα Κυρά και Παναγιά,
με τ΄ αναμμένα σου κεριά,
δώσε το φως το δυνατό
στον Ήλιο και στον θάνατο».
953ηε. Σε επικαλούμεθα, Ακτίς,
εν καιρώ λειψυδρίας
και εξ ανάγκης τρέχομεν
ημείς εις αγρυπνίας.
Μήερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ακτίς νοητού ηλίου : )
953ηστ. Δεόμεθά σου, Θημιανή,
επί λιμώ, πολέμω
και επί ηφαιστειακαίς
εκρήξεσι, ώ Εύχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηζ Δυσώπει απαύστως τον Χριστόν
ημάς, Κλείς, εκλυτρώσαι
αεί σεισμών και πλημμυρών
και πυρκαϊών, ώ Πόκε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηη Νενέκρωσαι και εγήγερσαι
πάλιν, Μήτερ Κυρίου,
εσχάτης Αναστάσεως
εις πίστωσιν, Κοχλίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός λέγει : «….Ότι νενέκρωται και εγήγερται πάλιν ως Μήτηρ Κυρίου εις πίστωσιν εσχάτης αναστάσεως, ήν ελπίζομεν….».
953ηθ Σκοπόν ενανθρωπήσεως
άγγελος του Υψίστου
ανήγγειλε τω Ιωσήφ
Χριστού, ώ Αρεοβίνδου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηι Τον θάνατον και την φθοράν
Χριστός, ίνα νικήση,
γεννάται, ώ συ Φως και της
βουλής θεϊκής Μύστι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηκ Θεώ Πατρί συνάναρχος
ο Χριστός, Θεοφάνα,
ως Θεός, ομοούσιος
αυτώ αυτός, Τατάρνα.
Μήτερ σώσον τα τέκνα σου.
953ηλ Ανθρώποις ομοούσιος
Χριστός εστί, Γλυκεία,
ως άνθρωπος αυτός, αλλά
αναμάρτητος, Πρεσβεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ημ Εσφαγμένη, τω προ Χριστού
έτει δεκάτω πέμπτω
ετέχθης εξ Ιωακείμ
και εκ στείρας Άννης, Ξένων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Εσφαγμένη : Άγιον Όρος)
(=Γεννήθηκες, Παναγία, το 15 π.Χ. από τους Δικαιοπάτορες, τον Ιωακείμ και την Άννα).
953ην Παρηγόρησας Μαθητάς
Χριστού, λόγω και έργω.
Συ δε προέβαλες αυτοίς
το Πάθος Βασιλέως.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βασιλεύς = ο Χριστός)
953ηξ Συ υπενθύμισας αυτοίς
αμοιβάς και στεφάνους
της Βασιλείας του Θεού,
Καμπιώτισσα ή Κάμπου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηο Κατέστης συ καταφυγή,
λιμήν, ομού καθέδρα
πιστών της Εκκλησίας της νεοπαγούς, Μητέρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μητέρα : )
953ηπ Χάριτι ση, Καμμαριανή,
και τη ση μεσιτεία
ηυξάνετο ο αριθμός
των πιστών, Παναγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καμμαριανή : Νέα Αλικαρνασσός)
953ηρ Τοις θαύμασι σου, Δέσποινα,
στερρώς εκραταιούτο
η πίστις των χριστιανών
των πρώτων, ώ συ Πλούτε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ησ Παρθένε, «ήρθη σταυρωθείς
ο εν ύδασι κρεμάσας
την γην», Μαυρομωλίτισσα,
ώ τρισεράσμιον Άσμα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μαυρομωλίτισσα : Φανάρι)
953ητ Αγίω Αρσενίω, συ,
κλινήρει, ενεφανίσθης.
Μοναίς σου Όρει υπό σου
ούτος εξεναγήθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Εμφανίστηκες μπροστά στον Άγιο Αρσένιο καθώς αυτός ήτο άσθενής και κλινήρης (στο Νοσοκομείο Κέρκυρας) και εξ αποστάσεως τον ξενάγησες σε όλα τα Μοναστήρια σου που υπάρχουν στο Άγιον Όρος).
Όταν ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης , ανάδοχος του Αγίου Παϊσίου, ευρισκόμενος άρρωστος ών, στο Νοσοκομείο Κέρκυρας, έμεινε μόνος του με τον ιεροψάλτη του ονόματι Πρόδρομο, του είπε το εξής :
«Πρόδρομε, έλα να αποχαιρετηθούμε. Μεθαύριο πηγαίνω στην άλλη ζωή. Χθες το μεσημέρι ήρθε η Παναγία κοντά μου και μου το είπε. Μάλιστα με «γύρισε» και στο Άγιον Όρος και είδα και τα Μοναστήρια, που πολύ επιθυμούσα να ιδώ, αλλά δεν είχα αξιωθεί. Τι να σου διηγηθώ.. Τι πολλά Μοναστήρια που έχει το Άγιον Όρος! Τι μεγάλους Ναούς! Τι μεγαλοπρέπεια!».
953ηυ Ήσθα και εί μεσίτρια
και κραταιά βοήθεια
μέχρι το τέλος, Δέσποινα,
του κόσμου, Ευαγγελίστρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηφ Διάσωσον το ποίμνιον,
ελπίς και στήριγμά μου,
από κινδύνων πολλαπλών,
ώ Ενδιαίτημα μου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηχ Πάντες σε μεγαλύνομεν
τιμώντες σε εν ύμνοις,
εν γλυκυτάτοις άσμασι,
εν μειλιχίοις ήχοις.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηψ Η προς ημάς αγάπη σου
εστί, Γαλού, πηγαία,
η όψις του προσώπου σου
πρόσχαρος και ωραία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηω Ημάς τους δούλους πτέρωσον,
δότειρα ελευθερίας,
Χριστού αγάπης πλήρωσον
ημάς, ώ Σεβασμία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηωα Η Γέννησις του τέκνου σου
το ανθρώπινον γένος
εκ του θανάτου των δεσμών
ελευθερώνει, Ξένων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηωβ «Μηδένα προ του τέλους», Κλείς,
«μακάριζε» ο Σόλων
έλεγε, και προσθέτω : «ουδέ
μηδένιζε», ώ Νόστου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο αρχαίος Ελλήν σοφός Σόλων, ένας από του επτά Έλληνες σοφούς της αρχαι’οτητος έφη Σόλων «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε» (=Μη μακαρίζεις κάποιον πριν το τέλος της ζωής του). Σόλων.
Λέγω επιπροσθέτως : «Μηδένα προ του τέλους ούτε μακάριζε ούτε μηδένιζε». Προ δεκαετίας διάβασα άρθρο εφημερίδος. Κατά το άρθρο αυτό ένας επαίτης (=ζητιάνος) εν τινι χώρα ολίγον προ του θανάτου του διέθεσε το εκ της επαιτείας του συγκεντρωθέν σημαντικότατον ποσόν προς ίδρυση …..Ορφανοτροφείου!
Σεβόμαστε τους επαίτες και τους στηρίζουμε. Δεν γνωρίζουμε ποιες οικογενειακές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες τους οδήγησαν στην επαιτεία. Ούτε βέβαια γνωρίζουμε τους μελλοντικούς …σκοπούς τους.
953ηωγ Η σωματώσασα Θεόν,
εν γυναιξί η πρώτη
κατέστης, χάριτι Θεού
και θεία ταπεινώσει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηωδ «Πας ο πιστεύων εις εμέ
καν», Στεφανά, «αποθάνη,
ζήσεται», είπεν ο Χριστός,
καρδιά καθαρωτάτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
953ηωε Το θεϊκόν, μη φυσικόν,
φαινόμενον του άστρου
των Μάγων ενεφάνη, Ηώ,
την μεσημβρίαν, Πάθους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
954ηα. Έτεκες, συ, Ψεκάς, Θεόν,
ώ Γοργοεπηκόου.
Εκ σου ονομάζεται ο Χριστός
«Υιός του Ανθρώπου».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ελπίς απελπισμένων : εικών εν Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας)
(Γοργοεπηκόου : εικών εν Ιερά Μονή Δοχειαρίου).
954ηβ. Ταφείσα εν Γεθσήμανη,
τριήμερος μετέστης
εν Παραδείσω, Δέσποινα,
ώ Θεώ Γεννημένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
655ηα. Η άμπελος η αληθινή
συ εί ώ Σεβασμία,
η τον καρπόν βλαστήσασα
ζωής, ώ Παναγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Έξω Παναγιά : Ημαθία)
(Μεγάλη Παναγιά : Πάτμος, Μύκονος, Κρήτη, Σαμαρίνα Γρεβενών).
Στην Εκκλησία μας ψάλλουμε : «….Θεοτόκε, συ η άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τον καρπόν της ζωής……»
955ηβ. Η μήτρα σου υπό Θεού
κατέστη αυτού ο Θρόνος
και η γαστήρ σου ουρανός,
ο πλατύτερος όλων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
955ηγ. Κατά την του Θεού βουλήν
και πρόγνωσιν την θείαν
εδόθη σοι το όνομα
ώ Σκουλουδού, ΜΑΡΙΑ.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σκουλουδού : Μύκονος)
Κατά τον Ιερό Ιερώνυμο το όνομα ΜΑΡΙΑ εδόθη στην Παναγία κατά πρόγνωσιν και βουλήν του Θεού, παρά του οποίου ήτο προωρισμένη να γίνει Μητέρα του Χριστού.
956ηα. Συ αειφόρος εί ζωή,
Νύμφη της Εκκλησίας,
αείφωτος συ εί πηγή
γαλήνης, ηρεμίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
956ηβ. Αινούμεν σε, Ματαριέ,
ύμνοις και διθυράμβοις,
εγκωμιάζομεν, Ναέ,
του βίου σου θριάμβους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ματαριέ : Χαλάνδρι )
956ηγ. Λευκαίνεις τας ψυχάς ημών,
ώ Ανοικτοπορτούσα,
λεαίνεις τας καρδίας, Φως,
ημών, Χρυσομαλλούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
956ηδ. Έσχες αδιασάλευτον,
ώ οίκημα πανάγιον,
Υψίστω τω Πατρί ημών
πίστην τω παναγάθω
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Οίκημα πανάγιον : )
Οι κάτωθι δύο στροφές, 956ηε και 956ηστ, έχουν άμεση συνάφεια.
956ηε. Τοις νοεροίς, Φως, όμμασι
σε ορών Ησαϊας,
ώ Χρυσοποδαρίτισσα,
ανεβόα, Οικεία :
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χρυσοποδαρίτισσα : Πάτρα )
(=Βλέποντάς σε, Παναγία, με νοερά μάτια ο από την Παλαιά Διαθήκη προφήτης Ησαϊας ανέκραξε 🙂 Το τι ανέκραζε ο Ησαϊας αναγράφεται στην ακόλουθη στροφή (956ηεβ).
956ηστ. «Εκ Κόρης ο Θεόπαιδος
Κύριος, ιδού, μέλλει
τίκτεσθαι αναγέννησιν
εις ανθρώπων», Καμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καμένη : Χάλκη)
Ο Ησαϊας ανέκραζε το εξής : «Ιδού, εκ Θεόπαιδος Κόρης μέλλει τίκτεσθαι ο Κύριος ειςανθρώπων αναγέννησιν».
(= Από Κόρη, θυγατέρα Θεού, πρόκειται να γεννηθεί ο Χριστός που θα ξαναγεννήσει τον άνθρωπο, μετά τον πεπτωκότα Αδάμ).
956ηζ. Και υψηλός και άσειστος
πύργος, Στάμνε, εδείχθης,
αγίασμα και άγασμα
τω κόσμω ανεδείχθης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Στάμνος : )
(ο στάμνος, αρσεν. Στα αρχ. = η στάμνα)
957ηα. Μετά του σώματός σου συ,
Ηώ, ώ ψυχή, μετέστης
εις χώρον, Φως, ουράνιον
συν τω Υιώ, Γύψενη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Γρηγόριος Παλαμάς γράφει : «….. Μόνη η Θεοτόκος νυν μετά του θεοδοξάστου σώματος, συν τω Υιώ τον ουράνιον έχει χώρον..
μετ΄ ου πολύ και το σύζυγον εκείνο σώμα εις αείζωον και ουράνιον μετατίθεται χώρον».
957ηβ. Θεός σημαίνει ορώμενος,
εκ ρήματος θεώμαι
και Θεοτόκος : η Θεόν
τεκούσα, συ ώ Θρόνε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
957ηγ. Λιμήν, σημαίνει Μωυσής :
ο του γένους σωτήρας.
Σημαίνει δε Ναθαναήλ :
δίδει ο Θεός, Σωτήρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
957ηδ. Η Γέννησις του τέκνου σου
το ανθρώπινον γένος
εκ του θανάτου των δεσμών
ελευθερώνει, Αγγέλων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
957ηε. Ο Θεός ως Θεάνθρωπος
δεικνύει την βούλησίν Του
ημίν, Κρυφτή, και ανοίγει την
πύλην του Παραδείσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Οι τρεις ακόλουθες στροφές, ήτοι 957ηστ , 957ηζ και 957ηθ, αποτελούν ενιαίο σύνολο.
957ηστ Ποία η ερμηνεία της
Παραβολής Σπορέως,
ήν έδωκε τοις Μαθηταίς
ο Κύριος, Βρύσεως ;
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(Βρύσεως : Σίφνος, Άρτα)
(=Ποια ερμηνεία έδωσε στους μαθητές του ο Κύριος στην Παραβολή του Σπορέως που τους είπε;).
957ηζ Σπορεύς : ο Υ ι ός Θεού,
Παθών, αγρός : ο κόσμος.
οι ανήκοντες εις Ουρανών
την Βασιλείαν : σπόρος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Υιός Θεού = ο Χριστός
Υιός Ανθρώπου = ο Χριστός
(Παθών : )
957ηη Προσέτι, θερισμός εστί η
Δευτέρα Παρουσία,
και θεριστές : οι Άγγελοι,
ώ Χαρά παγκοσμία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χαρά παγκοσμία : )
958ηα Ακτίς, η αληθινή χαρά
γεννάται εκ του πόνου,
ο Αγιορείτης Άγιος
Παϊσιος έφη, Πόνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης είπε : «Η πραγματική χαρά γεννιέται εκ του πόνου».
(Ακτίς νοητού ηλίου : )
(Πόνου : )
958ηβ Επίσκεψις Κυρίου εστί
ο πόνος του ανθρώπου.
Το σώμα δοκιμάζεται,
αγιάζεται η ψυχή του.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης είπε : «Όταν επισκέπτεται ο πόνος τον άνθρωπο, τότε του κάνει επίσκεψη ο Χριστός».
Προσέτι ο Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης έφη : Όταν το σώμα δοκιμάζεται, η ψυχή αγιάζεται».
Το ρήμα αγιάζω ή αγιάζομαι απαντάται και ως μεταβατικό και ως αμετάβατο.
958ηγ Δια την αρρώστιαν της ψυχής
εστί η δοκιμασία
η διδομένη υπό Θεού
αντιβίωσις, Θεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης προσέτι είπε : « Οι δοκιμασίες, που μας έρχονται, είναι μερικές φορές, η αντιβίωση που δίνει ο Θεός για τις αρρώστιες της ψυχής μας, και πολύ μας βοηθούν πνευματικά».
(Θεία : )
959ηα. Έτεκες, συ, Ελπίς, Θεόν,
ώ Γοργοεπηκόου,
εκ σου ονομάζεται ο Χριστός
«Υιός του Ανθρώπου».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γοργοεπηκόου : εικών στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου).
959ηβ. Ένεκα, Αυλή, της Φύσεως
αυτού της ανθρωπίνης
ο Υιός σου ονομάζεται
«Υιός ανθρώπου», Πύλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
959ηγ. Η τον καρπόν βλαστήσασα
ζωής εί, Γαιματούσα,
η άμπελος η αληθινή
εί Ρευματοκρατούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γαιματούσα : Κύπρος)
(Ρευματοκρατούσα ή Ρευματοκράτειρα : εικών εν τω ιερώ ναώ της Παναγίας Αχειροποιήτου, στην Θεσσαλονίκη)
959ηδ. Ικέτευε, Φως, Κύριον
δείξαι με παραστάτην
ημέρα ανταποδόσεως
αυτού δεξιόν, Λάχνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
959ηε. Παράδεισος εί Μυστικός,
τον Κύριον βλαστήσας,
υφ΄ ού, Ωδή, πεφυτούργηται
Σταυρού γη δένδρον, Θεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
959ηστ Ο βίος αλυσιτελής
ημών μακράν Κυρίου.
Τον χρόνον αναλίσκομεν
ημών ασκόπως, Ξυδού.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ξυδού = Κηφισιά)
(=Όσο είμαστε μακριά από τον Χριστό, η ζωή μας δεν έχει αξία. Σπαταλάμε τα χρόνια μας άσκοπα και ανώφελα για την ψυχή μας).
Οι δύο κάτωθι στροφές, 959ηζ και 959ηη, έχουν συναφές θέμα :
959ηζ Τα αληθή, Μάκρη, αίτια
των δεινών ημών πάντων
εισί, Ηώ, τα ακόλουθα,
ώ συ ελπίς των πάντων :
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(Μάκρη : Μάκρη Έβρου)
(Ηώ αγνείας : )
(Ελπίς των πάντων : )
959ηη Υλισμός και αποξένωσις
εκ του Θεού, Αγία,
ηθική σήψις αλλά και
πνευματική ακηδία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αγία : Άνδρος)
959ηθ «Τα οφειλήματα ημών
άφες ημίν», ώ Πάτερ,
λέγομεν εις την Κυριακήν
Προσευχήν, ώ συ Βράχε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βράχος : )
Στην Κυριακή Προσευχή λέγουμε : « …..Άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών». (=Χάρισε μας τα χρέη των αμαρτιών μας, Πατέρα μας, όπως εμείς τα χαρίζουμε στους δικούς μας οφειλέτες. Τουτέστι : συγχώρεσε τις αμαρτίες μας, όπως κι εμείς συγχωρούμε όσους μας αδικούν).
959ηι Εστί στενή η πύλη της
οδού η οδηγούσα
προς Βασιλείαν Ουρανών,
ώ συ Παντοβλεπούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παντοβλεπούσα : Θάσος)
960η Εί Μυστικός Παράδεισος
υφ΄ ού το ζωηφόρον,
Φως, πεφυτούργηται εν γη
του Σταυρού δένδρον, Όρος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Όρος αλατόμητον : )
Αλατόμητος, ον (α στερ. + λατομέω) = ο μη λατομηθείς, ο μη κοπείς. 8-12-2025
