Πομπώδεις τίτλους, ευχολόγια, αοριστολογίες, οράματα, υποσχεσιολογία και τοποθετήσεις εκτός τόπου και χρόνου, έχουμε προφανώς διαχρονικά δεχτεί κατά συρροή. Στην προσπάθεια το μικρό να το κάνουμε μεγάλο, κάποιοι ’οραματιστές’ που κατά καιρούς κυκλοφορούν ανάμεσα μας, έχουν εκφράσει πομπώδεις και ανεφάρμοστες ιδέες, σε διάφορους τομείς. Η Κοζάνη με την καλύτερη Αποκριά της χώρας, με το καλύτερο λαογραφικό μουσείο της χώρας, με τις καλύτερες ταβέρνες & την μοναδική γαστρονομία σε όλη τη χώρα κ.ο.κ. Τοποθετήσεις και διαπιστώσεις για εσωτερική κατανάλωση και για (θεωρητική) ανύψωση του ηθικού των κατοίκων λοιπόν … ουκ ολίγες.
Η ίδια η πόλη, το θέλουμε ή όχι, είναι πασιφανές ότι υστερεί σε ομορφιές και αξιοθέατα που να την κάνουν ελκυστική σε επισκέπτες, σε σύγκριση με αρκετές κοντινές σχετικά πόλεις.
Δυστυχώς, η φιλικότητα των ανθρώπων της πόλης, η παραδοσιακή τους κουλτούρα στη φιλοξενία, τα λίγα αλλά αξιόλογα αρχιτεκτονικά μνημεία της και οι ελάχιστες δελεαστικές αφορμές επίσκεψης για το ευρύ κοινό, δεν αρκούν για να δημιουργήσουν ένα στοιχειώδες τουριστικό ρεύμα εσωτερικού τουρισμού ή έστω μιας ημερήσιας επίσκεψης.
Η πόλη ταυτόχρονα στερείται σημαντικών γεγονότων – θεσμών μεσαίας ή μεγάλης κλίμακας (φεστιβάλ, γιορτών κλπ ) που να αποτελούν αφορμές επίσκεψης.
Η Άλλη Όψη:
Το στίγμα και τον προσανατολισμό μιας πόλης έχει καλλιεργηθεί δυστυχώς με μονοσήμαντο τρόπο, πως τα δίνουν οι εκάστοτε δημοτικές αρχές με τις αναπτυξιακές επιλογές τους και κυρίως με την φέρουσα ικανότητα τους να παράξουν έργα και παρεμβάσεις. Δεν είναι φυσικά έτσι και ειδικά τα τελευταία χρόνια, όπου ανθρώπινοι και οικονομικοί πόροι των δήμων βρίσκονται σε καθίζηση.
Οι δράσεις των κατοίκων ενός τόπου διαχρονικά και ο τρόπος που αυτές αποτυπώνονται στο αστικό περιβάλλον, δίνουν το στίγμα και κάποιο προσανατολισμό, ενώ ταυτόχρονα ‘αναγκάζουν’ τους δημοτικούς & λοιπούς φορείς με ευήκοα ώτα να λειτουργήσουν πολλαπλασιαστικά με δημόσιες παρεμβάσεις επ’ αυτών.
Επομένως την κατεύθυνση θα έπρεπε να τη δείχνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι της πόλης, μέσα από τις δραστηριότητες τους, είτε τις επαγγελματικές, είτε τις πολιτιστικές, κοινωνικές κλπ. Όσο οι περισσότερες από αυτές βρίσκονται στα όρια του συνηθισμένου & του εύκολου και όχι του διαφορετικού & του καλά οργανωμένου, συνεχίζουμε προς το αύριο … μόνοι μας, χωρίς ξένους ! Είναι μια επιλογή …
