Αυτή ντε με τη Black Friday. Θαρρείς και όλος ο κόσμος τα είχε κρυμμένα και περίμενε να δοθεί το σύνθημα για να ξεχυθεί πουρνό-πουρνό και να στήσει καραούλι μπροστά από τα ηλεκτρονικάδικα.
Έτσι θα βγουν πάλι κάποιοι και θα πουν, άρα λεφτά υπάρχουν, ο κόσμος βγαίνει, ψωνίζει και πίνει και το καφεδάκι του μετά. Και δεν θα καθίσουν να αναλύσουν ότι αυτοί που απεικονίζονται στις φωτογραφίες είναι οι πιτσιρικάδες με τα λεφτά της μαμάς που το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι η τελευταία έκδοση του I-phone.
Τα λαθεμένα συμπεράσματα είναι κομμάτι της ιδιοσυγκρασίας μας. Όπως και ο υπερβολικός ενθουσιασμός με κάθε τι που είναι καινούργια εισαγωγή. Τώρα ασχολούμαστε με τη black Friday. Αύριο με κάτι άλλο.
Όλα αυτά μας επιτρέπουν να πατάμε σε δύο βάρκες, σε δύο κόσμους. Σε αυτόν που στις 8 το πρωί τα μαγαζιά φουλάρουν από πελατεία και σε αυτόν που ο συνταξιούχος δεν ξέρει πως να πληρώσει το νοίκι του.
Είπαμε δεν ζούμε όλοι στην ίδια πραγματικότητα. Οι εικόνες είναι πολλές και γι’ αυτό δεν πρέπει να παρασυρόμαστε σε γρήγορα συμπεράσματα και μάλιστα να κάνουμε και αναγωγές επί το γενικότερο.
Ας μην ξεχνάμε στο κάτω-κάτω ότι η περιβόητη “Μαύρη Παρασκευή” καθιερώθηκε στα χρόνια της μεγάλης ύφεσης στην Αμερική, ως ένα μέτρο τόνωσης της αγοράς. Το εξωπραγματικό, λοιπόν, στην υπηρεσία της αγοράς.
