Τι γίνεται; Τι παίζεται με την αξιολόγηση που θα είχε κλείσει, ως μας έλεγαν, από τις αρχές Δεκεμβρίου, αλλά τώρα κινδυνεύουμε να σέρνεται ως την άνοιξη, ή ακόμη και ως τις αρχές του καλοκαιριού; Γιατί ξαφνικά βγαίνει ως «λαγός» ο τέως υπουργός και νυν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Ξυδάκης και επαναφέρει προς συζήτηση, εκ των ένδον και όχι από «εχθρικά προς την Ελλάδα ξένα κέντρα», το σενάριο της δραχμής δηλαδή του grexit;
Διαλέγετε και παίρνετε. Αν θέλετε πιστεύετε τον μπάρμπα-Φλαμπουράρη, τον προβαλλόμενο ως «μέντορα» του Αλέξη Τσίπρα. Ο οποίος σε μια συνέντευξη στον Γιώργο Αυτιά, μας υποσχέθηκε ότι μέσα στο χρόνο, ως το καλοκαίρι, «θα δούμε μια ανάπτυξη που θα τρίβουμε τα μάτια μας». Και να τα παστέλια και να τα ξερολούκουμα. Προφανώς ο άνθρωπος «ακούσει φωνές». Να του λένε: «Άκουσες Αλέκοοοοο, η ανάπτυξη έρχεταιαιαιαι…». Ε, με τέτοια ανάπτυξη δεν θα χρειάζονται νέα μέτρα, δηλαδή νέα μείωση των συντάξεων, των μισθών και του αφορολογήτου, όπως αξιώνει το ΔΝΤ. Άρα, ας πάει στα τσακίδια το ΔΝΤ, μπορούμε και χωρίς αυτό.
Απέναντι στο σενάριο αυτό, το οποίο χορωδιακώς περιγράφουν όλες οι κυβερνητικές φωνές, υποσχόμενες βίον τρυφηλόν από του θέρους του 2017, ακούμε εξωθών ένα άλλο άσμα, ήκιστα ευχάριστο για τις διαγραφόμενες προοπτικές. Πρίμο-σεκόντο, το ίδιο άσμα τραγουδούν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και ο Κλάους Ρέγκλινγκ: Αν δεν μετέχει το ΔΝΤ, μετά το αποτέλεσμα της αξιολόγησης, επομένη δόση εκταμίευσης του δανείου μην περιμένετε.
Διαλέγετε και παίρνετε. Αν πιστεύετε ότι λέει την αλήθεια ο Αλέκος του Αλέξη, ετοιμάστε τα χρυσά κουτάλια σας. Διαφορετικώς ετοιμασθείτε να ανοίξετε νέες οπές στους ζωστήρες σας. Διότι χωρίς να καταβληθεί εγκαίρως μια νέα δόση, για να βρεθούν τα επτά δισεκατομμύρια που πρέπει να πληρώσει η χώρα τον Ιούνιο, για την εξόφληση ομολόγου, θα φορολογηθεί και η ανάσα που αναπνέουμε.
Έτσι ή αλλιώς, χαμένοι θα είμαστε. Απλώς, οι περί τον Αλέκο, προκειμένου να αποφύγουν τις εκλογές, που δεν επιφυλάσσουν τίποτε ευχάριστο για τα κόμματα τους, θα εξαναγκασθούν σε άλλη μια κωλοτούμπα. Θα αποδεχθούν τους σκληρούς όρους. Εκτός αν κουράσθηκαν να κυβερνούν και προτιμήσουν να πετάξουν την «καυτή πατάτα» στον Κυριάκο. Επιστρέφοντας σε ρόλο «λαϊκών αγωνιστών», εκ του ασφαλούς, που τους πάει καλύτερα.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
