Τώρα, στα 72 μου, είναι αργά να κάνω μια άγρια επανάσταση, από εκείνες όπου με βία «λύνονται» όλα τα προβλήματα, ακόμη και τα πλέον «ακανθώδη». Να γίνω τύραννος σαν τον Κρέοντα και να αποφασίζω ποιος θα ζει και ποιος πεθαίνει. Άλλωστε σε όλη μου τη ζωή πορεύθηκα τιμώντας και λατρεύοντας του τυραννοκτόνους, παρά τους τυράννους. Για τους οποίους μόνο μίσος και απέχθεια αισθανόμουν. Είτε επρόκειτο για μεμονωμένα πρόσωπα είτε για «συλλογικότητες».
Άρα, το μόνο που μου απομένει, όσο ακόμη έχω ψυχή, όσο ακόμη μπορώ να γράφω, να πολεμώ, με μόνο όπλο την φωνή και την πέννα μου, είναι ακριβώς αυτό: Να συνεχίσω να κτυπιέμαι με κάθε μορφή τυράννους και τυραννίες. Και δυστυχώς στον τόπο μας δεν λείπουν εκείνοι που ασκούν τυραννική εξουσία, χωρίς δημόσια λογοδοσία, χωρίς να υπόκεινται στην κρίση των πολιτών.
Παράδειγμα τυπικό το περίφημο «Παιδαγωγικό Ινστιτούτο». Το οποίο έχει ξεφύγει πλήρως από το πνεύμα με το οποίο το ίδρυσε ο αείμνηστος Παπανούτσος. Έχει καταστεί ένας τυραννικός εσμός ολετήρων, οι οποίοι έχουν βάλει στο στόχαστρο τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας. Είναι αυτοί που ανοήτως κατάργησαν τις μετοχές και τα απαρέμφατα, την τρίτη κλίση των ουσιαστικών και επιθέτων και μεθοδικώς μας οδηγούν σε μια «νέα ελληνική» η όποια θα καταντήσει να είναι σαν τα φραγκολεβαντίνικα, ή τα …σοβιετικά «ελινικα» που είχαν επιβληθεί στους Ποντίους του Καυκάσου.
Είναι αυτοί που τώρα εισηγούνται να καταργηθεί –μετά τον «Επιτάφιο» του Περικλέους- και η διδασκαλία της Αντιγόνης στο λύκειο. Να μη περνά στα παιδιά μας το μέγα μήνυμα του Σοφοκλέους, δια στόματος Αντιγόνης: «Γεννήθηκα για να αγαπώ, και όχι για να μισώ». Να μην ενθαρρύνονται, στην έκφραση της γνώμης τους και την εκδήλωση της πρωτοβουλία τους, έναντι ημών των πρεσβυτέρων, όπως διδάσκει ο διάλογος του Κρέοντος με τον γιό του:
ΚΡΕΩΝ:
Φτάσαμε σ’ αυτή την ηλικία για να μας μάθει γράμματα ένα παιδί;
ΑΙΜΩΝ:
Τίποτα το άδικο Κι αν είμαι νέος, εσύ τα έργα να κοιτάς, όχι την ηλικία.
Όποιος πονά τούτο τον τόπο, όποιος ενστερνίζεται την έγνοια του Διονυσίου Σολωμού «μήγαρις έχω άλλο στο νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα», χρωστά, εις εαυτόν και εις τους μεταγενεστέρους, να πολεμήσει αυτούς τους ολετήρες με κάθε μέσο.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
