Με αφορμή την υπόθεση της διακοπής της παράστασης των κωμικού Χριστόφορου Ζαραλίκου από ομάδα ανθρώπων, στην οποία συμπεριλαμβανόταν και πανελίστρια τηλεοπτικών εκπομπών, συζητήθηκε εκτενώς το θέμα της ελευθερίας του λόγου και της σάτιρας.
Και είναι πράγματι τρομακτικό ότι εξακολουθούμε να συζητάμε για θέματα αυτονόητα, όπως αυτό του δικαιώματος να εκφράζεται κάποιος ελεύθερα μέσα από την τέχνη του. Αν συνεχίσουμε έτσι θα επιστρέψουμε σε εποχές που κανείς δεν θέλει να θυμάται, όταν βιβλία λογοκρίνονταν και καίγονταν και έργα τέχνης καταστρέφονταν, επειδή δεν ήταν σύμφωνα με τα ήθη της εποχής.
Στην εποχή της συμπερίληψης, της αποδοχής και της κατανόησης είναι προφανές ότι όποιος διαφωνεί με οτιδήποτε μπορεί να μην το δει, αγοράσει, παρακολουθήσει. Είναι αδιανόητο, όμως, να πηγαίνει εκεί για να τραμπουκίσει, να προσβάλει βάναυσα και να αξιώσει τη διακοπή του.
Αν τέτοιου είδους ενέργειες δεν αντιμετωπιστούν με απόλυτο τρόπο, τότε θα ακολουθήσουν πολύ χειρότερα.
Απαράδεκτες ενέργειες λογοκρισίας
Μοιραστείτε την είδηση
