Έχει παραγίνει κωμική η τάση των πολιτικών, που μόνο πίκρες μας χαρίζουν με τα δικά τους «κατορθώματα», να σπεύδουν να συνοδευόσουν με ακατάσχετες δηλώσεις κάθε διάκριση, οποιουδήποτε αθλητή, αθλήτριας, η ομάδας, που καταφέρνει να διακριθεί σε διεθνείς αθλητικές συναντήσεις. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την κορυφαία διοργάνωση, τους «Ολυμπιακούς Αγώνες».
Παρακολουθώντας τους πανηγυρισμούς της όμορφης Ολυμπιονίκου από τη Δράμα, που μας πρόσφερε τη χαρά να ακούμε τον εθνικό μας ύμνο και να βλέπουμε την γαλανόλευκη να υψώνεται τιμητικώς, ήμουν απολύτως βέβαιος για ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει. Δηλώσεις από όλους τους «παράγοντες» του δημοσίου βίου μας.
Τι σημασία έχει αν η νεαρή αθλήτρια της σκοποβολής, δεν είχε στη διάθεση της ένα καλό προπονητικό κέντρο, όπως είχε η Γερμανίδα ανταγωνίστρια της; Αν αντί για σοβαρή επαγγελματική εγκατάσταση είχε στη διάθεση της μόνο μια …παράγκα, την όποια αμέσως έσπευσε να κατεδαφίσει ο δήμαρχος Δράμας; Όχι με το κίνητρο με το οποίο κατεδάφιζαν μέρος των τειχών τους οι ελληνικές πόλεις στην αρχαιότητα, για να τιμήσουν τους Ολυμπιονίκες τους, αλλά για να μη κάνει το γύρο του κόσμου η αθλιότητα του παραπήγματος;
Τι σημασία έχει αν ο δικαιολογημένως πανηγυρίζων πατέρας της, που είναι και ο προπονητής της, αυτός που διέκρινε το ταλέντο της και πίστεψε στις δυνατότητες της, δεν αναγνωρίζεται από τις «επίσημες αθλητικές αρχές», δηλαδή από την Ομοσπονδία της σκοποβολής, ως προπονητής; Τώρα αυτοί οι «παράγοντες» συμμετέχουν ομοθυμαδόν στους πανηγυρισμούς. Και, βεβαίως στις ακατάσχετες δηλώσεις.
«Καλοί μου άνθρωποι», που θα έλεγε και ο αξέχαστος Θανάσης Βέγγος. Αφήστε μας να γιορτάσουμε αυτή την χαρά που μας πρόσφεραν το κορίτσι από τη Δράμα και ο πατέρας του, χωρίς να μας τη βγάζετε ξινή με τέτοιο καταιγισμό πομφολύγων. Κάντε εσείς καλά τη δική σας δουλειά, μπας και πετύχετε καμιά τιμητική διάκριση, αντί των αρνητικών «ρεκόρ» που καταγράφετε ως τώρα, στα …αθλήματα της ανεργίας, της παράγωγης νεόπτωχων και δυστυχισμένων, στην συνεχώς αυξανόμενη μετανάστευση των νέων, επειδή αισθάνονται ότι «δεν έχουν μέλλον σε τούτο τον τόπο» και αφήστε τους αθλητές να κάνουν το δικό τους καθήκον.
Δεν έχουν ανάγκη από δηλώσεις. Αλλά από έργα . Που να μη μοιάζουν με την παράγκα της Δράμας. Ούτε με τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις του 2004 που ρημάζουν, έχοντας μεταβληθεί σε σκουπιδότοπους.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
