ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ, 1
Ο δρόμος είναι αέναος
Ένα ατελείωτο σκοτάδι
Οι στιγμές της ζωής μου δεν έχουν πλαγιότιτλο
Μόνο μία συνεχόμενη κίνηση
Ασπρόμαυρη φυσικά
Με τα πέλματα στα ασφαλτωμένα λουλούδια
Και ένα μακρύ φόρεμα μαύρο από thrift
Μην λες ότι τρέχω από τα προβλήματα μου
Τρέχω από τα παλιά σκονισμένα φιλμ
Slam poetry
Κάμερα του ’07
Ταινία σουρεάλ
Ασπρόμαυρη φυσικά
Εύη Γκαντιά, μαθήτρια της Γ΄ τάξης του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης
| ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ Καθόμαστε μαζί και χαζεύουμε τα άστρα Μα εγώ ήδη τα βλέπω μέσα στα δικά σου μάτια Με κοίταξες, χαμογέλασες λέγοντας τι συμβαίνει; Και τότε αμέσως κατάλαβα πως είμαι ερωτευμένη Δεν είπα τίποτα, δεν μίλησα Απλώς έγειρα και σε φίλησα Με έσφιξες στην αγκαλιά σου Και μέθυσα από το άρωμά σου Σαν χθες τα θυμάμαι όλα αυτά Οι αναμνήσεις αυτές μου γλυκαίνουν την καρδιά Και κλαίγοντας κάθε φορά Συνειδητοποιώ πως δεν είσαι κοντά μου πια Γεωργία Καραθανάση, μαθήτρια της Β΄ τάξης του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης | |||||
ΒΑΡΙΕΜΑΙ….
Βαριέμαι
Τα κύματα άχρηστης πληροφορίας απ’ τους καθηγητές
Την εξωγήινη γλώσσα στα βιβλία των αρχαίων
Να βουλιάζω στα βιβλία και ο χρόνος να περνάει
Βαριέμαι
Να μένω σε μια προϊστορική λούπα με τις ιστορίες του παππού
Να ακούω τα χιλιάδες «μπίρι μπίρι» των συγγενών
Να μιλούν οι άλλοι και να μην μπορώ να διαβώ τα τείχη της συζήτησης
Βαριέμαι
Την ξενάγηση ανάμεσα στα νεκρά και ξεπερασμένα μνημεία
Τους πολιτικούς που δεν κοιτάζονται στον καθρέφτη
Και τα βάρη που με εμποδίζουν να τρέξω
Βαριέμαι να γράφω για ό,τι βαριέμαι
Κωνσταντίνος Δελιόπουλος, μαθητής της Β΄ λυκείου του 3ο ΓΕΛ Κοζάνης
ΟΝΕΙΡΑ ΨΥΧΩΝ
Τι είναι τα Όνειρα Ψυχών; Δύο λέξεις χίλιες σημασίες. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη οι μαθητές και οι μαθήτριες του 1ου, 2ου, 3ου, 4ου ΓΕΛ Κοζάνης και του 6ου Γυμνασίου Κοζάνης μοιράζονται τα όνειρα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τα δικά τους ποιήματα, διηγήματα και άρθρα.
