Ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα podcast του «Χ»
Οι ευρωεκλογές που έρχονται φέτος τον Ιούνιο φέρνουν κοντά στην είσοδο στην Ευρωβουλή ακροδεξιές φωνές που δεν έχει δει μέχρι σήμερα ο θεσμός. Μπορεί αυτό να μην συμβεί, αλλά αν συμβεί, η Ευρώπη πρέπει να αναρωτηθεί σχετικά με το τι λάθος έχει κάνει.
Κοντά μας, στα podcast του «Χ», βρέθηκε ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Δημήτρης Παπαδημούλης, ο οποίος μετά από μια μακρά πορεία στην Ευρώπη ολοκληρώνει φέτος τη θητεία του εκεί.
Ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας για την άνοδο της Ακροδεξιάς;
Αυτή η δυναμική της Ακροδεξιάς είναι επικίνδυνη και για την κοινοβουλευτική δημοκρατία, αλλά και για την ίδια την Ευρώπη. Αυτές οι δυνάμεις είναι λαϊκίστικες και δεν θέλουν περισσότερη, πιο κοινωνική και δημοκρατική Ευρώπη. Θέλουν επιστροφή σε αυταρχικά καθεστώτα. Γιατί, όμως, υπάρχει αυτή η δυναμική; Γιατί η ηγεσία της Ευρώπης έχει αποτύχει να δώσει απαντήσεις στα βασικά προβλήματα των πολιτών, οπότε η δημαγωγία της άκρας Δεξιάς πιάνει τόπο. Εργαλειοποιούν το προσφυγικό- μεταναστευτικό, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Έχεις μια ευρωπαϊκή δεξιά που έχει εφαρμόσει μια πολιτική που αυξάνει τις κοινωνικές ανισότητες, μειώνονται οι μισθοί, δεν προχωρούν μεταρρυθμίσεις που να μετατρέπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση από ενιαία αγορά, όπου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, σε μια ισχυρή πολιτική ένωση που να στηρίζει τη συνοχή, το περιβάλλον, την παιδεία, την υγεία και το κοινωνικό κράτος. Δεν υπάρχει η μεταρρυθμιστική ευρωπαϊκή δυναμική του Ντελόρ. Στο Συμβούλιο ο Σαρλ Μισέλ είναι πολύ χειρότερος από άλλους ηγέτες. Η δεξιά πολιτική τροφοδοτεί την άνοδο της ακροδεξιάς. Θα συμβεί κάτι τέτοιο; Οι φόβοι υπήρχαν και το 2019, αλλά διαψεύστηκαν από την άνοδο της συμμετοχής των πολιτών και των νέων. Όσοι θέλουμε δημοκρατία, κράτος δικαίου και κοινωνικό κράτος πρέπει να πάνε στις κάλπες.
Το στοίχημα είναι η μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών. Το μέγεθος της οπισθοδρόμησης που επαπειλείται είναι τεράστιο. Πριν από 25 χρόνια φτιάχτηκε μια κυβέρνηση στην Αυστρία με την στήριξη των Ακροδεξιών. Έγινε σεισμός στην Ευρώπη. Κινητοποιήσεις, διπλωματική όξυνση στη σχέση της Αυστρίας με άλλες χώρες. Τώρα δεν κουνιέται φύλλο, έχουμε τη Μελόνι στην Ιταλία, τον Βίλντερς στην Ολλανδία και δεν τρέχει κάστανο. Έχουμε με τη συμμετοχή της δεξιάς την κανονικοποίηση της ακροδεξιάς και πολλές περιπτώσεις συνεργασίας. Αυτή η δυναμική καταγράφει και αδυναμίες της προοδευτικής πλευράς. Αριστερά, σοσιαλιστές, πράσινοι, κάτι δεν κάνουμε καλά και δεν κερδίζουμε με το δικό μας σχέδιο, όραμα, δυναμική έδαφος.
Για να μην γίνει η συζήτηση για το Κράτος Δικαίου στην Ελλάδα συμμάχησε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα με την άκρα Δεξιά. Απέτυχαν παταγωδώς. Η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων στην Ελλάδα το «έθαψε». Υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν την κυβέρνηση Μητσοτάκη, κυβέρνηση Όρμπαν της Μεσογείου. Όταν κάτι ασκεί κριτική θάβεται.
Γιατί νιώθουμε τόσο μακριά από την Ευρώπη;
Το 70-80% της νομοθεσίας που παράγεται στην Ελλάδα προέρχεται από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Εδώ παίρνονται οι αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή και των Ελλήνων και όλων των Ευρωπαίων. Υπάρχει, όμως, έλλειμμα ενημέρωσης. Πολλοί βλέπουν τις ευρωεκλογές ως ένα γκάλοπ, μια ευκαιρία να στείλουν ένα μήνυμα δυσαρέσκειας στην κυβέρνησή τους, ενώ στην πραγματικότητα το θέμα είναι τι αποφασίζουμε για το μέλλον μας σε όλους τους μεγάλους τομείς, αλλά και στα καθημερινά πράγματα. Το δεύτερο θέμα είναι ποια είναι η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ. Είμαστε πια από τους παλιούς. Μέσα σε αυτά τα 42 χρόνια από την είσοδό μας στην ΕΕ, δεν υπάρχει ούτε μια χώρα που να ήταν σε υψηλότερο βιοτικό επίπεδο και να την περάσαμε, ενώ αντίθετα πολλές μπήκαν φτωχότερες και μας έχουν ξεπεράσει. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι κάτι γίνεται λάθος σε βάρος των συμφερόντων των πολλών στον τρόπο που κυβερνιέται η Ελλάδα. Είμαστε στους φτωχότερους με τις πιο ακριβές τιμές και τους πιο χαμηλούς μισθούς. Παράδειγμα το βρεφικό γάλα που πουλιέται τρεις φορές ακριβότερα από ότι στην πάμπλουτη Σουηδία, όταν οι μισθοί στη Σουηδία είναι τρεις φορές ψηλότεροι. Αυτό δείχνει ότι στον τομέα έλεγχοι, σπάσιμο καρτέλ, στήριξη του νοικοκυριού, έχουμε μια κυβέρνηση που δουλεύει υπέρ των λίγων. Δεν αρκεί να λέμε μένουμε Ευρώπη, αλλά να γίνουμε Ευρώπη ανεβαίνοντας σκαλιά. Θα πρέπει να πάψει η Ελλάδα να είναι η τελευταία τρύπα της φλογέρας στα καλά πράγματα. Αυτό είναι ο πραγματικός πατριωτισμός.
Τι είναι η Ευρώπη για σας;
Από τα 18 μου χρόνια ανήκω στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς που υποστηρίζει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι μέσα στην Ευρώπη. Όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησα να βαδίσω σε αυτό το δρόμο, ακολουθώντας την παράδοση προσωπικοτήτων, όπως ο Λεωνίδας Κύρκος ή ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης. Παρότι προέρχομαι από μια μικρή χώρα και μια μικρή πολιτική ομάδα είχα τη στήριξη του 75% του σώματος στην εκλογή μου. Θέλω να πιστεύω ότι οι πολίτες στην κάλπη θα ψηφίσουν πρόσωπα που να μπορούν να εκπροσωπούν καλύτερα τα συμφέροντά τους. Η Ευρώπη είναι ανταγωνιστικός χώρος. Δεν είναι ούτε παράδεισος, ούτε κόλαση. Εδώ πρέπει να μπαίνεις για να παλεύεις. Αυτή τη γραμμή της μαχητικής διεκδίκησης προσπάθησα να υλοποιήσω και θα χαρώ αν στην επόμενη γενιά των ευρωβουλευτών θα έχουμε καλύτερη παρουσία για να ανέβουμε μερικά σκαλιά. Κακά τα ψέματα, τα πρόσωπα δημιουργούν την παρακαταθήκη τους. Το παράδειγμα της Εύας Καϊλή ήταν χαρακτηριστικό και μας έκανε τεράστια ζημιά, αναπαράγοντας στερεότυπα. Κι επειδή διάφορα κανάλια προσπαθούν να ξεπλύνουν την κ. Καϊλή, θέλω να πω ότι το ΕΔ απέρριψε προσφυγή της ότι κακώς την αντιμετώπισε η βελγική δικαιοσύνη.
Σωκράτης Μουτίδης – www.xronos-kozanis.gr
