Με όραση ήδη προβληματική, κυριολεκτικώς «στραβώθηκα» να διαβάζω επίσημα έγγραφα σχετικώς με τους μηχανισμούς και τα σχέδια αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, που προκαλούνται από δασικές πυρκαγιές. Κυρίως του υπουργείου Εσωτερικών και ειδικότερον της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας. Διότι μου έκανε εντύπωση η δήλωση του δημάρχου Ραφήνας, εκεί όπου κάηκαν ζωντανοί τόσοι συνάνθρωποι μας, «κανεις δεν μου έδωσε εντολή να εκκενώσω την περιοχή».
Διαβάζοντας αυτήν την δήλωση, υπέθεσα ότι ο δήμαρχος, κάθε δήμαρχος, βάσει του νομικού καθεστώτος που υπάρχει, δεν μπορεί να αναπτύξει πρωτοβουλία και να διατάξει ο ίδιος να εκκενωθεί μια περιοχή, παρέχοντας ταυτοχρόνως στους κατοίκους την δυνατότητα της ασφαλούς απομάκρυνσης και φιλοξενίας σε χώρους που παρέχουν περισσότερη ασφάλεια. Ότι κάποιος άλλος θα έπρεπε να τον διατάξει να το κάνει.
Διάβασα πολλά έγγραφα. Θα σταθώ μόνον σε ένα. Φέρει τις σφραγίδες του υπουργείου Εσωτερικών και της ΓΓ Πολιτικής προστασίας. Έχει ημερομηνία 17 Μαρτίου 2017. Δείτε λοιπόν το ορίζει εν προκειμένω:
«Η λήψη της απόφασης για την οργανωμένη απομάκρυνση των πολιτών αποτελεί ευθύνη των κατά τόπους Δημάρχων, οι οποίοι έχουν το συντονισμό του έργου πολιτικής προστασίας για την αντιμετώπιση της καταστροφής σε τοπικό επίπεδο.
Όταν η εξελισσόμενη ή επικείμενη καταστροφή μπορεί να επηρεάσει πάνω από ένα Δήμο, η απόφαση
λαμβάνεται από τον αρμόδιο Περιφερειάρχη, ο οποίος μπορεί να εξουσιοδοτήσει σχετικώς τον οικείο
Αντιπεριφερειάρχη».
Το επισημαίνω απλώς για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους. Ως ένα ακόμη κρούσμα μετάθεσης ευθυνών. Χωρίς καμία πρόθεση να απαλλάξω από τις δικές τους ευθύνες ούτε την κυβέρνηση, ούτε την περιφέρεια Αττικής. Ευθύνες ασφαλώς τεράστιες. Διότι τίποτε δεν λειτούργησε από τα περιφημα σχέδια, προγράμματα και εργαλεία, για τα οποία έχουν δαπανηθεί τεράστια ποσά. Ούτε το εισαγόμενο σχέδιο «Evita» που είχε αγορασθεί επί υπουργίας Νίκου Δένδια, ούτε το σχεδιασμένο από τον ίδιο πρόγραμμα «112». Το οποίο πρόβλεπε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, κάνοντας χρήση των δυνατοτήτων της τεχνολογίας, οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας θα εντόπιζαν αμέσως τα κινητά των ανθρώπων που βρίσκονταν στις επικίνδυνες περιοχές και θα τους έστελναν, ομαδικώς, στο κινητό τηλέφωνο του καθενός, ένα μήνυμα για άμεση απομάκρυνση από την περιοχή.
Συμφωνούμε κ. Πρόεδρε ότι τίποτε και κανεις δεν πρέπει να ξεχασθεί. Γιατί δεν μπορεί όλοι να είναι, να είσθε, ανεύθυνοι, για μια τόσο μεγάλη τραγωδία.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
www.massavetas.gr
