Το σωστό να λέγεται. Αυτοί που μας κυβερνούν κατέχουν άριστα την τεχνική του οβελία. Μας σιγοψήνουν επί μήνες για την ένα συμφωνία. Ένας λαός ολόκληρος στη θέση του οβελία. Όποιο «λίπος» έχει απομείνει σε συντάξεις, μισθούς, καταθέσεις οικογενειαρχών, λίγο-λίγο εξαφανίζεται. Και το «ψητό» είναι έτοιμο να το κατασπαράξουν οι κερδοσκόποι που ακονίζουν τα μαχαίρια και τα πιρούνια τους. Έτοιμοι, πάνω από το ψαχνό που λέγεται «κεραμίδι». Την λατρεία και το «φετίχ» του νεοέλληνα. Το ιδιόκτητο σπιτάκι. Το διαμέρισμα «για τα παιδιά».
Πολύ θα το ήθελα να είναι χαρούμενο το πρώτο μεταπασχαλινό μου κείμενο. Αλλά δεν μου βγαίνει. Διαβάζοντας, όλες τις μέρες της αργίας, όσα μας έρχονται από Βρυξέλλες, Βερολίνο, Παρισίους και Ουάσιγκτον, αντιλαμβάνομαι ότι παρά τις …τσιπριτσάντζουλες και τα νάζια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» έχουν την ίδια τύχη με τα κόκκινα αυγά της πασχαλιάς. Στο τέλος θρυμματίζονται.
Και δεν έχω καν την πολυτέλεια εκείνων που πιστεύουν ότι τάχα, αν ήταν οι «δικοί τους» στην εξουσία, όλα θα έβαιναν κατ’ ευχήν. Ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα με μια «γαλάζια» κυβέρνηση. Διότι έχω επίγνωση της πραγματικότητας.
Όπως διαμορφώθηκε η πορεία του τόπου, από την στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε τις τελευταίες ευρωεκλογές και έβαλε στόχο την εξουσία, η δε συγκυβέρνηση «Σαμαροβενιζέλων», έχοντας εγκαταλειφθεί από το Βερολίνο, βυθίσθηκε σε έναν κυκλοθυμικό αυτοσχεδιασμό, ως την επιβαρυντική περίπτωση των ολέθριων εξυπνάδων της περιόδου Βαρουφάκη, όποιος και να κυβερνούσε σήμερα, δεν θα είχε και πολλές επιλογές στη διάθεση του.
Απλώς, όντας σε συνεχή επαφή με παλιά συνάδελφο και φίλη, από την προδικτατορική «Αυγή», που ζει στο Καράκας της Βενεζουέλας, όπου η ελληνική παροικία επιδίδεται επιτυχώς στο εμπόριο, κυρίως ειδών ενδύσεως, λέω ένα «πάλι καλά». Πάλι καλά που ο Τσίπρας κάνει κωλοτούμπες και δεν ακόλουθη την πορεία εκείνου που θαύμαζε, του καθεστώτος των Τσαβιστών, (που περίμενε να του δώσουν και δανεικά!!!!) ώστε δεν έχουμε ζήσει εκείνα που βιώνουν οι άνθρωποι στη Βενεζουέλα. Και τα όποια θα ζούσαμε, χωρίς αμφιβολία, αν είχαν καταφέρει να υπερισχύσουν, εντός του ΣΥΡΙΖΑ, οι «πλατφορμιστές», οι τροτσκιστές και άλλα αριστερίστικα νεφελώματα.
Παρηγορούμαι απλώς σκεπτόμενος ότι στη ζωή «πάντα υπάρχουν και χειρότερα». Τα όποια αισιοδοξώ ότι θα αποφύγουμε. Αμήν.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
