H ελληνική κοινωνία έχει «βομβαρδισθεί» όλον σχεδόν τον μήνα Αύγουστο – που διανύουμε και οσονούπω μας αποχαιρετά- από τους παρατρεχάμενους των ασκούντων την κεντρική εξουσία, με το αφήγημα του προσωπικού αριθμού. Και μάλιστα, αυτή τη φορά, με θράσος «χιλίων πιθήκων», με εκβιασμούς, εκφοβισμούς, απειλές εναντίον των απλών πολιτών, για να πάρουν τον προσωπικό αριθμό. Αρχικά είχαν ορίσει προθεσμία μέχρι 5 Σεπτεμβρίου, αλλά στις αρχές της εβδομάδας, ανεκοινώθη ότι δίδεται παράταση μέχρι 5 Νοεμβρίου, για την όλη διαδικασία. Εάν παρέλθη άπρακτη αυτή, οι «κινούντες τα νήματα» της διαδικασίας, ανεκοίνωσαν ότι θα υποχρεώσουν τους πολίτες να τον πάρουν, θέλοντας και μη, εκβιάζοντας, εξαναγκάζοντας και απειλώντας αυτούς, με το αφήγημα ότι «θα στερηθούν πολλών αγαθών» και γενικά θα είναι… το «μαύρο πρόβατο»!…
Πρόκειται για μία προκλητικά απολυταρχική τακτική, η οποία δεν συνάδει με το δημοκρατικό πολίτευμα της Ελλάδας, στην οποία ελεύθερα εκφράζονται περισσότερες της μίας βουλήσεις σκέψεις, απόψεις, αλλά τελικά επικρατεί η πλειοψηφούσα, χωρίς να δημιουργούνται δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις, οι οποίες διχάζουν τους πολίτες. Βέβαια, η νεοεισαγομένη θεωρία δεν έχει πλειοψηφία. Είναι μία μειοψηφία, η οποία, κατά παράβαση θεμελιωδών αρχών, νόμων, διατάξεων, θέλει να επιβληθεί της πλειοψηφίας!… Ε, αυτό πάει πολύ. Δεν θα τους γίνει τέτοια χάρη. Η μειοψηφία δεν θα περάσει!…
Όλα αυτά δείχνουν ότι ασκούν ψυχολογική βία και τρομοκρατούν τους απλούς πολίτες, για να τους φέρουν σε κατάσταση απόγνωσης και να υποκύψουν, παίρνοντας τον προσωπικό αριθμό.
Το οξύμωρο είναι ότι την ίδια εποχή, το σύνολο σχεδόν των Ευρωπαϊκών Χωρών, με επικεφαλής την Γερμανία, έχουν αποφασίσει την προαιρετική λήψη του προσωπικού αριθμού.
Στη Γερμανία – και το πλείστον των Ευρωπαϊκών Χωρών – ο πολίτης ερωτάται, εάν θέλει τον προσωπικό αριθμό. Σε περίπτωση αρνητική, ο πολίτης εγγράφως δηλώνει: «Αρνούμαι να πάρω τον προσωπικό αριθμό», βάζει την υπογραφή του και… «η ζωή συνεχίζεται», χωρίς οποιαδήποτε άλλη διαδικασία, επιπτώσεις, στερήσεις!…
Γιατί, λοιπόν, σ’ όλη σχεδόν την Ευρώπη απεφασίσθη τον προσωπικό αριθμό να λάβουν προαιρετικώς οι πολίτες, ενώ στην Ελλάδα υποχρεωτικώς; Εμείς, οι Έλληνες είμαστε έξω από την ευρωπαϊκή κατευθυντήρια γραμμή;
Ακόμη, οι Γερμανοί – και οι λοιποί Ευρωπαίοι – οι οποίοι έμαθαν τις έννοιες της δημοκρατίας, της ελευθερίας, του πολιτισμού από την Ελλάδα – την κοιτίδα των θεσμών αυτών – είναι δημοκράτες, ενώ εμείς, οι Έλληνες – οι πρώτοι διδάξαντες – είμαστε έξω από την χορεία των λαών αυτών;
Και δεδομένης της συζήτησης για δημοκρατία, δεν είναι άσκοπο να επαναληφθεί η παροιμιώδης φράση του Γέρου της Δημοκρατίας, Γεωργίου Παπανδρέου, ο οποίος έλεγε: «Στις Δημοκρατίες, το φρόνημα είναι ελεύθερο, διώκεται η παράνομη πράξη»…
Διώκεται, λοιπόν, η παράνομη πράξη και όχι ο πολίτης για το τι φρονεί και πιστεύει, καθόσον ο πολίτης είναι αυθύπαρκτη προσωπικότητα, με ελεύθερη σκέψη, βούληση, επιλογή, για να αποφασίζει ο ίδιος για τον εαυτό του – πλην των περιπτώσεων που εξουσιοδοτεί άλλον για λογαριασμό του – και όχι τρίτοι γι’ αυτόν.
Εν προκειμένω, ο προσωπικός αριθμός φαλκιδεύει την προσωπική ελευθερία και τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα. Τουτέστιν, καταπατά και καταστρατηγεί συνταγματικές διατάξεις (π.χ. διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 1,2,7 περί ισότητος των Ελλήνων ενώπιον του Νόμου, του αρθρ. 5 παρ. 1,3 περί ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και προσωπικής ελευθερίας, του αρθ. 13 παρ. 1 περί θρησκευτικής ελευθερίας) και μετατρέπει τον πολίτη από πρόσωπο με όνομα σε απρόσωπο αριθμό!…
Αυτή είναι η πραγματικότητα και όχι εκείνη την οποία θέλουν να εμφανίσουν οι ζηλωτές του προσωπικού αριθμού, ότι δηλαδή πρόκειται για ένα συνήθη αριθμό. Στην ουσία, πρόκειται για μία «μαγική εικόνα», που όταν την αλλάξεις θέση, δείχνει τι πλάνη κρύβεται πίσω από την «φευγαλέα» πρώτη ματιά!…
Κοντολογίς, άλλα εμφανίζουν και άλλα επιδιώκουν. Η επιδίωξη συνίσταται στην υποδούλωση του ελεύθερου φρονήματος σε ξένα κέντρα αποφάσεων, παίρνοντας εφ’ όρου ζωής, εντολές, υποδείξεις, κατευθύνσεις από τρίτους.
Οι ελεύθερες, από τον Θεό χαρισμένες ψυχές, όμως, δεν θα υποδουλωθούν και θα αντισταθούν με σθένος και παρρησία, αρνούμενες να πάρουν τον προσωπικό αριθμό. Προφορική ή και γραπτή άρνηση εξ αρχής και καμμία άλλη επικοινωνία, ούτε άλλα στοιχεία για όσους θέλουν να παραμείνουν αυθύπαρκτες ελεύθερες προσωπικότητες, με ελεύθερη φυσική και πνευματική σκέψη, βούληση, φρόνημα, δραστηριότητα!…
Δημ. Κλείδης
