Συμπληρώθηκαν κιόλας 40 ημέρες από την πρόωρη -σε νεότατη ηλικία- και τόσο ψυχοφθόρα απώλεια της Ιωάννας, μιας υπέροχης κοπέλας από τον Κρόκο Κοζάνης και συζύγου του επίσης Κοζανίτη Παύλου Κυριακίδη, ο οποίος τη δεδομένη χρονική στιγμή αγωνίζεται στην γνωστή ομάδα της Νίκης Βόλου. Και ο Παύλος, σαν σε νοερό ποδοσφαιρικό «ένα δύο» με το κορίτσι που τόσο αγάπησε, σε έναν υπερβατικό και μεταφυσικό ποδοσφαιρικό συνδυασμό μαζί της, (υπο)δέχτηκε την πάσα της ανείπωτης θλίψης που του ήρθε από τον ουρανό, κατόρθωσε να κοντρολάρει τον απερίγραπτο κυκεώνα των έντονων συναισθημάτων του και με απλές αλλά μαεστρικές κινήσεις παρέδωσε μαθήματα συνετής συμπεριφοράς και ορθής διαχείρισης συναισθημάτων: με απαράμιλλη σεμνότητα, με αυθεντική ταπεινότητα και με αξιοζήλευτη αξιοπρέπεια διατράνωσε τον αφόρητο πόνο του για το τραγικό γεγονός, υπενθύμισε τις αληθινές αξίες της ζωής σε όλους (εμάς) τους αχάριστους, που παραπονιόμαστε διαρκώς για ανούσια ζητήματα και κατέθεσε ήρεμα μεν, εμφατικά δε τον ορισμό για το τι σημαίνει πρότυπο στον αθλητισμό, αλλά και στις υπόλοιπες εκφάνσεις του βίου. Ελάχιστες ημέρες αφού αποχαιρέτησε για τελευταία φορά τον αγαπημένο του άνθρωπο με τον οποίο από την εφηβική ηλικία μοιράστηκε χαρές και εμπειρίες, φόρεσε την αθλητική του φόρμα, δήλωσε παρών στους αγωνιστικούς χώρους, έθεσε εαυτόν στη διάθεση του προπονητή του και συνεχίζει να αγωνίζεται κυριολεκτικά στα ποδοσφαιρικά γήπεδα και μεταφορικά στα -ακόμη σκληρότερα- γήπεδα της ζωής. Εκτός από το σπάνιο ήθος του, που είναι πανθομολογούμενο από όλους όσοι τον έχουν συναντήσει και γνωρίσει εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, απέδειξε με τον πιο εναργή τρόπο τι σημαίνει επαγγελματική νοοτροπία, ψυχικό σθένος και ανασύνταξη δυνάμεων.
Σε μια εποχή που προβάλλονται κατά κόρον και δικαιολογημένα οι πάσης φύσεως εμφανείς επιτυχίες, συνήθως αποσιωπώνται αδικαιολόγητα οι αφανείς περιπτώσεις που είναι εξίσου ή και πολύ πιο διδακτικές. Από εδώ και στο εξής, αν ένας νεαρός ποδοσφαιριστής που τώρα μυείται στο άθλημα και στενοχωριέται αν δεν παίξει καλά σε έναν αγώνα ή χάσει -τι ντροπή- ένα πέναλντι· αν ένας μαθητής δεν γράψει καλά σε ένα διαγώνισμα ή δεν επιτύχει με την πρώτη -τι όνειδος- στις εξετάσεις της ξένης γλώσσας· αν ένα παιδί που ασχολείται με τη μουσική ή άλλη τέχνη, υπολείπεται -τι ευθύνη- στην εκμάθηση του οργάνου ή ετοιμάζεται να τα παρατήσει οριστικά προφασιζόμενο δικαιολογίες· όλα αυτά τα νεαρά άτομα, αλλά και οι πρεσβύτεροι σε ηλικία, που θεωρητικά υπερέχουμε σε εμπειρίες, βιώματα και ωριμότητα, θα φέρνουμε στο μυαλό τον Παύλο και την υποδειγματική στάση του, κι ας μην είναι ο λαμπερότερος στον καθαυτό τομέα δράσης του: στην πραγματικότητα, όμως, έχει ήδη αναχθεί σε γνήσιο πρότυπο αθλητή και ανθρώπου, που αξίζει να επισημαίνουμε και να μιμούμαστε…
