Κάθε φορά που οι πολίτες καταφέρνουν να δείξουν τη δύναμή τους, αφήνοντας ο καθένας το σπίτι του και βγαίνοντας στο δρόμο, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Όχι γιατί οι πολίτες έχουν πάντα δίκιο (αυτή κι αν είναι μια ύπουλα και σκόπιμα καλλιεργούμενη πλάνη), αλλά γιατί δείχνουν ότι εκτός από το ιδιωτικό, τους ενδιαφέρει και το δημόσιο.
Είναι αλήθεια ότι τις τελευταίες δεκαετίες βρισκόμαστε πολύ στην ατομικότητα, ενώ η διεκδίκηση των συλλογικών αιτημάτων θεωρείται ντεμοντέ και ότι ανήκει σε άλλες εποχές.
Κι όμως, σήμερα που είμαστε τόσο παγκοσμιοποιημένοι, είναι, ίσως, πιο αναγκαίο από ποτέ να δράσουμε συλλογικά, αντί να ιδιωτεύουμε. Κι αυτό γιατί κανένα από τα μείζονα προβλήματα με βασικότερο αυτό της κλιματικής κρίσης, δεν μπορεί να λυθεί σε άλλο επίπεδο πλην του συλλογικού.
Σε όλες αυτές τις συζητήσεις που αφορούν εμάς και τους επόμενους πρέπει να είμαστε παρόντες με τρόπο ουσιαστικό και κυρίως ενημερωμένοι για τις επιλογές μας, αλλά και τις συνέπειες της αδιαφορίας μας.
