Το συναίσθημα κυριαρχεί. Τα γεγονότα έχουν δευτερεύοντα πια ρόλο. Ο κόσμος αποφασίζει με βάση το θυμικό κι έτσι το ψέμα έχει κυριαρχήσει σε τέτοιο βαθμό που μοιάζει με αλήθεια. Το γράφαμε και την περασμένη εβδομάδα, με αφορμή το νεολογισμό post-truth (μετά-αλήθεια), που δημιουργήθηκε για να περιγράψει όλα όσα είδαμε στο Brexit και στις αμερικάνικες εκλογές.
Και τώρα έρχεται το ιταλικό δημοψήφισμα και η παραίτηση του Ρέντσι, ο θρίαμβος του Μπέπε Γκρίλο και του λαϊκισμού που πατάει πάνω στο πτώμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Είναι φανερό ότι οι Ιταλοί, όπως και οι Βρετανοί -όπως παρ’ ολίγον και οι Έλληνες- βαρέθηκαν τη νοικοκυροσύνη των Γερμανών και τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Είναι θυμωμένοι, απελπισμένοι, εκνευρισμένοι και απόλυτα έτοιμα να πιστέψουν σε οτιδήποτε. Ακόμα κι αν είναι ψέμα.
Το τσουνάμι του λαϊκισμού φέρνει μαζί του τον Τραμπ, τη Λεπέν, τον Τζόνσον και τον Μπέπε Γκρίλο προς αντικατάσταση του Ομπάμα, του Ολάντ, του Κάμερον και του Ρέντσι.
Ο λαϊκισμός αναδεικνύεται σε καθοριστικό παράγοντα των πολιτικών πραγμάτων στην εποχή που οι άνθρωποι έχουν χάσει την ελπίδα τους. Αυτό τους καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτους και πρόθυμους να προσηλυτιστούν σε οποιαδήποτε θρησκεία και να ακολουθήσουν χωρίς δεύτερη σκέψη τον κάθε Μεσσία απ’ όπου κι αν έρχεται και ότι κι αν κομίζει.
