Ασφαλώς και γνωρίζουμε τον τρόπο που καταρτίζονται τα ψηφοδέλτια επικρατείας των κομμάτων, τα οποία αποτελούν εν πολλοίς και τη βιτρίνα τους. Εκεί μπαίνουν όσοι έκαναν χάρες ως τώρα και τους ανταποδίδονται, αλλά και οι της… τιμητικής παρηγοριάς που συμπληρώνουν. Στο μέσο θα δούμε, βέβαια, και ανθρώπους πανάξιους που με το σπαθί τους βρέθηκαν εκεί, αλλά σπανίζουν.
Γενικότερα, τα ψηφοδέλτια επικρατείας, από όλα τα κόμματα, αντί να δίνουν έμφαση στην προβολή και ανάδειξη των καλύτερων στον τομέα τους, οι οποίοι έχουν παράλληλα συμμετοχή και ενδιαφέρον για τα κοινά, τελικώς δημιουργούν μια λίστα που προσπαθεί να καλύψει ποσοστώσεις και επιταγές συμπερίληψης, αλλά στο τέλος να έχει σε εκλόγιμη θέση αυτούς που έκαναν τη δύσκολη ως τώρα δουλειά.
Θα ήταν παράδοξο αν δεν γινόταν τα πράγματα έτσι, γιατί θα ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με ό,τι γενικώς γίνεται ως τώρα στο χώρο της πολιτικής. Όσο, λοιπόν, κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο τα κόμματα, βλέπουμε καθαρά τον τρόπο που σκέπτονται και αποτυπώνουν το σχέδιό τους για δράση.
