Η νέα ληστεία των τραπεζών επαυξάνεται

Θα τεμπελιάσω σήμερα. Διότι εκεί που αισθανόμουν αφορήτως μόνος, καταγγέλλοντας την ληστρική συμπεριφορά των τραπεζών, είδα ότι, ευτυχώς, υπάρχει άλλος ένας. Ο παλιός καλός συνάδελφος, από τα χρόνια της «Ελευθεροτυπίας» Γιώργος Καρελιάς. Ο όποιος συνεχίζει, με άρθρο στην ιστοσελίδα «iefimerida», εκείνα τα οποία κατήγγειλα, για τις νέες χρεώσεις των τραπεζών, στο κείμενο που δημοσιεύθηκε στα φύλλα της 10ης Οκτωβρίου, με περισσότερες λεπτομέρειες. Και περιμένω να δω πότε επιτελούς θα ξυπνήσει το καταναλωτικό κίνημα, αλλά και οι βουλευτές μας, να αντιδράσουν σε αυτή την ληστρική συμπεριφορά.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να φιλοξενήσω σήμερα μερικά σημεία από το άρθρο του συναδέλφου, κατά τον οποίο «είναι εξωφρενικό»:
*** Να θέλεις να αλλάξεις τον μυστικό αριθμό της κάρτας σου, το περίφημο PIN -το οποίο οι ίδιες σου συνιστούν να αλλάζεις συχνά, για λόγους ασφαλείας!-και να σου χρεώνουν έστω και ένα λεπτό. Όχι, η αλλαγή του PIN δεν απασχολεί κανέναν υπάλληλο, ηλεκτρονικά γίνεται!
*** Να σου χρεώνουν έστω και ένα λεπτό για την… «ερώτηση υπολοίπου». Δεν είναι υποχρεωμένη η Τράπεζα να σε πληροφορεί, όταν το ζητήσεις, για το υπόλοιπο του λογαριασμού σου; Κατάργησαν τα συμβατικά βιβλιάρια, για να μην πηγαίνουν οι άνθρωποι στα γκισέ και απασχολούνται υπάλληλοι (θέλουν να μειώσουν το προσωπικό). Και ωθούν τους πελάτες τους στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες. Ποιος διεστραμμένος εγκέφαλος επινόησε τη χρέωση για την «ερώτηση υπολοίπου»; Ηλεκτρονικά γίνεται, διάβολε!
*** Να σε χρεώνουν για την αντικατάσταση της κάρτας, την οποία οι ίδιες εκδίδουν με ημερομηνίας λήξεως. Και διπλά εξωφρενικό είναι να επιβάλουν χρέωση για αντικατάσταση ειδικά των πιστωτικών καρτών, για τις οποίες πληρώνουμε ετήσια συνδρομή.
Καταλήγει διαπιστώνοντας ότι οι Τράπεζες ουσιαστικά συνιστούν καρτέλ, τη χειρότερη μορφή της αγοράς που προσχωρούν σε ένα είδος νομιμοποιημένης κλοπής, που δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή.
Έχουμε χρεωθεί, οι πολίτες αυτής της χώρας, δεκάδες δισεκατομμύρια για τις τρεις επιχειρήσεις διάσωσης των τραπεζών. Για να μην καταρρεύσουν. Και τι εισπράττουμε ως ανταπόδοση; Την όλο και μεγαλύτερη καταλήστευση μας. Έχει αξία να θυμίσω ότι η αχαριστία είναι ένα από τα θανάσιμα αμαρτήματα; Δεν ζητάμε να μας εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους οι τραπεζίτες. Αλλά να κάνουν την δουλειά τους τα όργανα της πολιτείας: Βουλή, Κυβέρνηση, Τράπεζα Ελλάδος, Επιτροπή Ανταγωνισμού. Οφείλουν να μας προστατεύσουν από τους λήσταρχους.