Θα εμπιστευόσασταν την υγεία σας σε κάποιον που δεν είναι γιατρός, απλά έχει χόμπι να συχνάζει σε ιστοσελίδες ιατρικού ενδιαφέροντος, οπότε αυτομάτως γίνεται επαϊων;
Υποθέτω πολύ δύσκολα οι περισσότεροι, γιατί κατά βάθος γνωρίζετε ότι όσο κι αν έχει «απλώσει» η πληροφορία και είμαστε όλοι δόξη και τιμή κοινωνοί της, το να γίνει κάποιος γιατρός απαιτεί εκπαίδευση και εμπειρία.
Αφού, λοιπόν, το δεχόμαστε αυτό για τους γιατρούς, γιατί δεν το δεχόμαστε για πολλούς άλλους επαγγελματίες κι επιμένουμε να μπλεκόμαστε στα πόδια τους, γιατί «κάτι διαβάσαμε στο Ίντερνετ;».
Πείτε τώρα την αλήθεια. Πόσες φορές δε «βάλατε μπρος» το δάσκαλο ή τη δασκάλα του παιδιού, γιατί ξέρετε καλύτερα τι θέλει το παιδί σας;
Πόσες φορές δεν ανακατευτήκατε στα πόδια του αρχιτέκτονα, γιατί φημίζεστε για την αισθητική σας;
Πόσες φορές δεν είπατε απο μέσα σας, τι μας χρειάζονται πια οι επαγγελματίες των μέσων ενημέρωσης, αφού έχουμε το facebook;
Στην εποχή, λοιπόν, που έχει πεθάνει η αυθεντία, γίναμε όλοι αυθεντίες. Η ένδοξη τριάδα (δάσκαλος, παππάς και αστυνομικός) που συνιστούσε την αρχή του τόπου αποκαθηλώθηκε, γιατί την παραμάζεψε το τσουνάμι της πληροφόρησης.
Και πολύ καλώς έγινε έτσι. Γιατί τώρα μπορούμε να ελέγχουμε τις πληροφορίες που παίρνουμε. Δεν μπορούμε, όμως, να υποκαθιστούμε τους επαγγελματίες στον κάθε τομέα και να γινόμαστε ξερόλες.
Ιωάννα
