Καρέ της ντάμας

Βρέθηκα σ’ ένα πολύ ενδιαφέρον πάνελ στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης για θέματα παραπληροφόρησης και δημοκρατίας. Αυτή που ήταν πιο ενδιαφέρουσα, όμως, ήταν η σύνθεση του πάνελ που αποτελούνταν από τέσσερις γυναίκες, όλες κάτω των 50. Για μια χώρα, όπως, η Αυστρία, πιθανόν να είναι κάτι συνηθισμένο. Για μια χώρα, όμως, όπως η Ελλάδα που τα πάνελ της κατά κύριο λόγο αποτελούνται από άνδρες μιας κάποιας ηλικίας, αποτελεί ένα στοιχείο άξιο σχολιασμού.
Πριν κάποια χρόνια, αυτή την παρατήρηση έκανε ένας ξένος προσκεκλημένος που συμμετείχε σε συνέδριο που διοργάνωνε το τμήμα μας. Συγκεκριμένα, με ρώτησε “μα μόνο οι κάποιας ηλικίας άνδρες έχουν τη γνώση στη χώρα σας;”. Ήταν μια παρατήρηση που δεν είχα κάνει, ούσα η ίδια κομμάτι του περιβάλλοντος αυτού και ομολογουμένως με είχε προβληματίσει.
Μερικά χρόνια μετά, κι ενώ η κατάσταση στην Ελλάδα δεν έχει πολυαλλάξει, είναι πολύ αναζωογονητικές αυτές οι εικόνες που έρχονται από κάποια σημεία του πλανήτη και μας δείχνουν το δρόμο για να φτάσαμε κι εμείς με μικρότερη ή μεγαλύτερη ταχύτητα εκεί.