Ολυμπιακή πρόκριση, με το βλέμμα στο μέλλον
Την δική του κατάθεση ψυχής για τα όσα έζησε τα τελευταία δυο χρόνια ως ομοσπονδιακός προπονητής, έκανε μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook ο προπονητής της «Μακεδονικής Δύναμης» και του Αποστόλη Τεληκωστόγλου, Χρήστος Αλμασίδης. Ο κ. Αλμασίδης, με αφορμή την πρόκριση στην Ολυμπιάδα του Τόκιο της 19χρονης Φανής Τζέλη και τον αποκλεισμό του «δικού μας» Αποστόλη Τεληκωστόγλου, μέσα από ένα συναισθηματικό κείμενο, ευχαριστεί ιδιαίτερα την Ελληνική Ομοσπονδία Ταε Κβο Ντο για την αμέριστη στήριξη στην προ-ολυμπιακή ομάδα η οποία κάτω από πρωτόγνωρες συνθήκες και εν μέσω πανδημίας, πέρασε από… σαράντα κύματα για να ταξιδέψει στο Τόκιο μια από τους συνολικά τέσσερις αθλητές και αθλήτριες.
Το κείμενο του Χρήστου Αλμασίδη:
Δύο χρόνια πριν, και φαντάζει σα να μη πέρασε μια μέρα, ξεκίνησε το μακρινό και δύσβατο ταξίδι του Ελληνικού ΤaeKwonDo, προς πάσα κατεύθυνση, αλλά με ένα μοναδικό στόχο και προορισμό. Την Ελληνική εκπροσώπηση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Σε αυτό το ταξίδι η ΕΛ.Ο.Τ., ξεκίνησε με πλήρωμα τέσσερα Ελληνόπουλα, που πέρασαν δια Πυρός και Σιδήρου σε αυτή τη θέση και δύο προπονητές, τους οποίους εμπιστεύθηκε οδηγούς στο τιμόνι του μέσου αυτού, που κλήθηκε να χαράξει πορεία εν μέσω πανδημίας, με ανηφόρες και κατηφόρες, και να φτάσει αλώβητο στον προορισμό του. Επέλεξε εμένα και τον Θοδωρή Ζηνέλη.
Σε όλο αυτό το ταξίδι, η Ομοσπονδία, βλέποντας το μέγεθος του όλου εγχειρήματος, που καλούμασταν να φέρουμε εις πέρας, προσέφερε καθ’ όλη τη διάρκεια των προσπαθειών μας, γη και ύδωρ. Σύμμαχος και συνοδοιπόρος από την πρώτη μέρα, αφουγκράστηκε τις ανάγκες τις ομάδας μας, δίνοντας άμεσες λύσεις.
Βλέποντας και βιώνοντας, ιδίοις όμμασι, όλη αυτή την ιδανική κατάσταση και το ασφαλές περιβάλλον που δημιούργησε η ΕΛ.Ο.Τ στην προσπάθειά μας, καταφέραμε και είχαμε το καλύτερο εφόδιο, που απαντά στο όνομα, συναισθηματική σταθερότητα, ώστε να ασχοληθούμε καθαρά και μόνο με το πλάνο των προπονήσεών μας και των βραχυπρόθεσμων στόχων μας.
Μέσα σε όλη αυτή τη διαδρομή, όλοι μας νιώσαμε διάφορα συναισθήματα: την ένταση, το πάθος, την κούραση, την αγωνία, αλλά στο τέλος καταφέραμε και υποτάξαμε τις ανησυχίες μας. Άλλωστε, σε τέτοιου μεγέθους εγχειρήματα όλοι νιώθουν πεταλούδες στο στομάχι τους να πετούν άτακτα. Το θέμα είναι, ποιος θα καταφέρει όχι να τις διώξει, επειδή πάντα θα υπάρχουν, αλλά να τις βάλει να πετούν σε σχηματισμό.
Μέσα από αυτή την κοινή μας πορεία αναδύθηκαν αρετές.
Ο καθένας μας μέσα όμως από την συλλογική μας προσπάθεια, έκανε την αυτοκριτική και αυτοαξιολόγησή του και το αποτέλεσμα ήταν ελπιδοφόρο για όλους μας. Ο καθένας κατάφερε να φύγει από το εγώ και να φτάσει στο εμείς. Αυτό ήταν και το σημείο επαφής όλης της πορείας, αυτής της υπέροχης ομάδας.
Υπάρχουν και οι στιγμές, ουκ ολίγες, που ο προπονητής γίνεται το προγεφύρωμα στο χάσμα των ανησυχιών και των αποτυχιών του αθλητή, που κάνει την ψυχή του γέφυρα, ώστε να βγει αλώβητος και νικητής, από ότι και αν παλεύει μέσα του και αφού περάσει, αφήνει τον εαυτό του σε ελεύθερη πτώση στο χάσμα για να ξανασηκωθεί, μέχρι την επόμενη ανάγκη του.
Όλοι πανηγυρίσαμε, όλοι φωνάξαμε, όλοι χαρήκαμε για την πρόκριση της Φανής μας στην Ολυμπιάδα. Οι υπόλοιποι άγγιξαν το όνειρο της πρόκρισης. Αυτό όμως που έμεινε μετά απ’ όλα αυτά, είναι η απόκτηση μιας ιδιαίτερης δυναμικής μεταξύ μας σαν Ομάδα, αλλά και ατομικά στον καθένα, μέσα από τα βιώματα αυτής της ιδιαίτερης πορείας.
Είμαστε όλοι διαφοροποιημένοι θετικά, αθλητικά και προπονητικά πιο έμπειροι, κοινωνικά πιο ολοκληρωμένοι, γνωστικά πιο οξυδερκείς, αλλά περισσότερο απ’ όλα είμαστε συνεχώς ενωμένοι και στο πλευρό της Φανής ,μέχρι να ακουστεί ο Εθνικός μας ύμνος στο Τόκιο. Αυτοί είμαστε.
Όλη αυτή η μακροπρόθεσμη και πολυδιάστατη προσπάθεια, μέσα από εμάς, είναι πλέον ο φορέας, ο αγγελιοφόρος, η κιβωτός μιας τεράστιας αθλητικής κληρονομιάς, που θα πρέπει να βρεθούν τρόποι μεταλαμπάδευσης, στις επόμενες γενιές. Δεν πρέπει να πάει χαμένη, ούτε μία προπόνηση, ούτε μία σταγόνα ιδρώτας.
Σε αυτό το σημείο, θέλω να συγχαρώ όλα τα παιδιά της προ-ολυμπιακής ομάδας, τον Κώστα, τον Αποστόλη, τη Νάσια, τη Φανή, για το απαράμιλλο σωματικό και ψυχικό σθένος που επέδειξαν, σε μια τόσο μακρόπνοη, μεγαλεπήβολη και ψυχοφθόρα προσπάθεια, αναπτύσσοντας και προτάσσοντας με παροιμιώδη τρόπο ικανότητες, ψυχικής αντοχής και δύναμης, υπομονής, επιμονής και αυταπάρνησης, κουβαλώντας τις ευχές αλλά και τις απαιτήσεις όλης της Ελλάδας στους ώμους και στα πόδια τους.
Όλοι αγωνίστηκαν στο τέλος με πάθος για τη Νίκη και αυτό μόνο του τους κατατάσσει στους Νικητές. Συγχαρητήρια στην Φανή Τζέλη, την Φανή μας, για την πρόκρισή της και την εκπροσώπηση της Ελλάδος και του Ελληνικού taekwondo, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο με ευχή μου, ένα Ελληνικό Ολυμπιακό Μετάλλιο!
Συγχαρητήρια σε όλη την αθλητική οικογένεια Τζέλη, που στηρίζει άοκνα τα παιδιά της στον Αθλητισμό, συγχαρητήρια σε όλο το Προπονητικό team της Φανής για την εξαιρετική δουλειά τους.
Ευχαριστώ θερμά όλα τα μέλη της προολυμπιακής μας ομάδας, για την εξαιρετική συνεργασία που είχαμε καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας μας. Τους εύχομαι και τους παροτρύνω να μη σταματήσουν να προπονούνται και να ονειρεύονται.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ το συνάδελφό μου Θοδωρή Ζηνέλη για τις 17.520 ώρες που μοιραστήκαμε, εντός και εκτός Ελλάδος, αγωνιώντας και προγραμματίζοντας για αυτά τα Παιδιά και την Ελλάδα όλη.
Και τέλος, ένα μέγιστο ευχαριστώ στην ΕΛ.Ο.Τ., για την εμπιστοσύνη που έδειξαν στο πρόσωπό μου και την αναγνώριση τους ,στο μέχρι τώρα έργο μου ως προπονητής και ήταν ο λόγος που επιλέχθηκα να ηγηθώ αυτής της ομάδας.
Βαδίζοντας με αυτή τη φιλοσοφία η ΕΛ.Ο.Τ που συνοδεύεται με ανάλογες πράξεις, οι οποίες διέπονται από αξιοκρατικά κριτήρια, είμαι σίγουρος, πως το Ελληνικό taekwondo, έχει παρόν και μέλλον στα δικά τους χέρια, ύστερα από αυτό που βίωσα από τη μεταξύ μας συνεργασία και προσπάθεια τόσο σε εθνικό όσο και διεθνές επίπεδο. Σας ευχαριστώ και πάλι! Καλή επιτυχία στο Τόκιο.
