Ξαφνικές αλλαγές, αναπάντεχα γεγονότα, αναμενόμενες καταστάσεις, συνειδητές επιλογές, όλα επηρεάζουν τη ζωή μας, είτε πολύ είτε λίγο, και πολλές φορές μας φέρνουν στη θέση να πρέπει να πάρουμε μία απόφαση. Την απόφαση πώς θα αντιμετωπίσουμε ότι μας συμβαίνει. Θετικά ή αρνητικά. Τα ευχάριστα τα διαχειριζόμαστε εύκολα. Δεν θέλει πολύ σκέψη. Παρασυρόμαστε από συναισθήματα χαράς και ικανοποίησης και παίρνουμε την απόφαση που θέλουμε, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Στα δύσκολα όμως παλεύει η λογική με άλλα συναισθήματα. Και τότε το ρίσκο είναι η μόνη επιλογή.
Καθετί που μας συμβαίνει έχει τη θετική και την αρνητική του πλευρά. Αρκεί να μπορούμε να το διακρίνουμε. Αρκεί να είμαστε και λίγο αισιόδοξοι. Σαν να λέμε , έχει διαφορά να βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Οι αρνητικοί και απαισιόδοξοι άνθρωποι πάντα βρίσκουν κάποιο ψεγάδι σε όλα, κάτι να παραπονεθούν και να βγάλουν ένα κύμα αρνητισμού που προσπαθεί να παρασύρει και τους γύρω. Οι θετικοί άνθρωποι όμως βγάζουν μία αύρα αισιοδοξίας και δείχνουν πως στη ζωή υπάρχουν τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα. Όλα, όμως, έχουν τη δική τους αξία και τον δικό τους σκοπό. Όταν η αισιοδοξία γίνει στάση ζωής, οι άνθρωποι ζουν καλύτερα. Αρκεί μία ματιά γύρω για να δούμε πόσα προβλήματα υπάρχουν και πόσοι άνθρωποι υποφέρουν. Πόσοι άνθρωποι προσπαθούν με κάθε τρόπο να ζήσουν αξιοπρεπώς. Πόσοι άνθρωποι παλεύουν με ανίατες ασθένειες και σοβαρά προβλήματα, κι όμως δεν το βάζουν κάτω. Πόσοι άνθρωποι είναι μόνοι και δεν έχουν μία συντροφιά, έναν άνθρωπο να τους πει μία γλυκιά κουβέντα, να τους πιάσει το χέρι για να αισθανθούν την ανθρώπινη πλευρά της ζωής. Πόσοι άνθρωποι χάνουν ότι πιο πολύτιμο έχουν και συνεχίζουν με το κεφάλι ψηλά. Πόσοι άνθρωποι δέχονται απανωτά τα χτυπήματα της μοίρας και δεν παραπονιούνται, αλλά είναι ευγνώμονες για όσα τους απομένουν και συνεχίζουν να διεκδικούν. Γιατί η ζωή είναι ωραία και μας θέλει όλους μαχητές. Η ζωή θέλει στόχους και όνειρα για να έχει αξία ο καθημερινός αγώνας μας να ζήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Θέλει δύναμη ψυχής να εκτιμάει κάποιος όσα έχει, ας είναι και λίγα, και να συνεχίζει να παλεύει και να διεκδικεί αξιοπρεπώς ότι ποθεί. Η αχαριστία ποτέ δεν ωφέλησε κανέναν. Η ευγνωμοσύνη αγαλλιάζει την ψυχή και ηρεμεί τον άνθρωπο. Τον κάνει πιο ανθρώπινο, πιο αληθινό, πιο ευχάριστο.
Το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη, με τίτλο «Στην απλότητα βρίσκεται η ευτυχία» μας περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο την όμορφη και θετική πλευρά της ζωής.
Mπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα
και με τα πιο μικρά..
Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.
Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.
Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους.
Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα, χιονισμένα σπίτια.
Που ξέρω ν’ ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους.
Μου φτάνει που μ’ αγαπάνε τέσσερις άνθρωποι.
Πολύ…
Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερις ανθρώπους.
Πολύ…
Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι’ αυτούς.
Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι.
Που δε με νοιάζει να με θυμούνται.
Που μπορώ και κλαίω ακόμα.
Και που τραγουδάω… μερικές φορές…
Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν.
Και ευωδιές που με γοητεύουν…
Οδυσσέας Ελύτης
