Εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ πως «το παρόν δεν αφορά σε προσωπικά βιώματα και εμπειρίες. Οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα». Έτσι δεν λένε και στις τηλεοπτικές παραγωγές;
Πάμε παρακάτω, λοιπόν. Η υπόθεση λαμπάδα για το βαφτιστήρι για κάποιους μοιάζει με εύκολο πάζλ και για άλλους σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Δεν είναι τυχαίο ότι 7 στα 10 βαφτιστήρια δεν είναι ικανοποιημένα από τη λαμπάδα του νονού και της νονάς και τρέχουν τους γονείς τους τελευταία στιγμή να τους αγοράσουν τη λαμπάδα της αρεσκείας τους. Επίσης, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε αρκετές των περιπτώσεων, άλλα πρόσωπα, συγγενικά ή οι νονοί του αδελφού/ης, είναι αυτοί που τελικά «πληρώνουν τη νύφη».
Δύο είναι τα σενάρια. Για να έχει η υπόθεση λαμπάδα happy end, θα πρέπει ο/η νονός/ά να έχει μεριμνήσει να ρωτήσει τους γονείς του παιδιού για τη λαμπάδα που έρχεται πρώτη στην προτίμηση με πιθανή δεύτερη και τρίτη εναλλακτική, αφού ως δια μαγείας η πρώτη προτίμηση των συνομηλίκων είναι ίδια, άρα και εξαντλείται στο πι και φι. Τότε έχουμε χαρές και γέλια.
Στο σενάριο, όμως, που ο/η νονός/ά κάνει του/ης κεφαλιού του και δεν ακολουθήσει οδηγίες, τότε μαύρο φίδι που τον/ην έφαγε. Αν μεν παιδί και γονείς διαθέτουν στοιχειώδη ευγένεια θα εισπράξει ένα συγκαταβατικό ευχαριστώ με μούτρα που δηλώνουν το αντίθετο. Αν, όμως, η ευγένεια δεν περισσεύει, τότε το κλάμα θα έρθει να προστεθεί στα πάθη της Μ. Εβδομάδας.
Κοντά στο νου κι η γνώση, λοιπόν…
Ιωάννα
Λαμπάδα για το βαφτιστήρι
Μοιραστείτε την είδηση
