Μέτρα για να εξυπηρετούν πολλές ανάγκες

Κι ενώ είναι ξεκάθαρο ότι το οι απολύτως αρμόδιοι για να αποφασίσουν τα μέτρα είναι οι επιστήμονες σε συνεργασία με τις αρχές, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι τα μέτρα για την επαναλειτουργία των εκπαιδευτικών δομών σε αρκετές περιπτώσεις μοιάζουν φτιαγμένα για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένες ανάγκες που δεν είναι μόνο εκπαιδευτικές. Αναμενόμενο και λογικό, ως έναν βαθμό, και μόνο κάποιος με πλήρη άγνοια της πραγματικότητας δεν θα αναγνώριζε ότι οποιαδήποτε απόφαση είναι αποτέλεσμα αναγκών που συνδέονται με τον ιό, αλλά και πιέσεων απ’ όσους θίγονται.
Είναι, όμως, κάποιες προβλέψεις, όπως για παράδειγμα αυτή που θέλει σε περίπτωση κρούσματος σε εκπαιδευτική μονάδα να κλείνει το τμήμα και να ακολουθεί ιχνηλάτηση των επαφών του κρούσματος που κάνει μπαμ, ότι το πράγμα από κάπου μπάζει. Γιατί πως είναι δυνατόν σ’ ένα δημοτικό ο μαθητής του Β1 που έχει φίλο τον μαθητή από το Β3 και αδελφούλα στο Α2 να μην έχει συναντηθεί στα διαλείμματα μαζί τους με ότι αυτό συνεπάγεται για τη διασπορά της νόσου;
Επίσης, είναι φανερό πως σε άλλες περιπτώσεις, βλ. πανεπιστήμια της ελληνικής περιφέρειας, που η αγωνία είχε αρχίσει να αυξάνεται σχετικά με το αν θα επιστρέψουν οι φοιτητές και θα συνεχίζουν να νοικιάζουν ή θα μείνουμε με τις γκαρσονιέρες ανοίκιαστες, προκρίθηκε η απόφαση για τέτοια λειτουργία που θα είναι απαραίτητο για την πλειονότητα να επιστρέψει στις έδρες των τμημάτων.
Και μην μου πείτε για Cambridge και για Berkeley που έχουν ήδη αποφασίσει να λειτουργήσουν μόνο online…