Σήμερα στις 6.30 μ.μ. στη Βιβλιοθήκη η παρουσίαση του βιβλίου του «Η καρδιά μου το όπλο σου»
Σήμερα στις 6.30 μ.μ. ο Γιώργος Καραγιαννίδης θα βρίσκεται στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης για να μιλήσει για το βιβλίο του «Η καρδιά μου το όπλο σου». Ο Γιώργος Καραγιαννίδης είναι καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ, ενώ το όνομά του φιγουράρει για πολλά χρόνια τώρα στη λίστα των επιστημόνων με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως.
Μιλήσαμε με τον κ. Καραγιαννίδη για το πως συνδυάζει την καινούργια του ταυτότητα, αυτή του συγγραφέα με την προϋπάρχουσα του επιστήμονα-ερευνητή, αλλά και τι σημαίνει να μπαίνει κανείς στο θαυμαστό κόσμο του ιστορικού μυθιστορήματος.
Από τη λίστα των καθηγητών με τη μεγαλύτερη επιρροή στη λίστα των συγγραφέων λογοτεχνίας; Πώς είναι αυτή η διαδρομή;
Μπορεί να σας φανεί παράξενο και σίγουρα ασυνήθιστο, αλλά για μένα ήταν μια εντελώς φυσιολογική εξέλιξη. Υπάρχει ένας δυνατός κρίκος που συνδέει Τέχνη και Επιστήμη. Είναι ο τρόπος που ο άνθρωπος σκέφτεται και δημιουργεί. Η Επιστήμη και η Τέχνη αποτελούν εκφράσεις αυτής ακριβώς της θαυμάσιας ευελιξίας του μυαλού του.
Ποια είναι αυτή η εσωτερική ανάγκη που οδηγεί κάποιον στη συγγραφή;
Όλοι οι άνθρωποι φτιάχνουν στο μυαλό τους φανταστικές ιστορίες που συνδέονται με πραγματικά γεγονότα και κάποια στιγμή οι περισσότεροι αισθάνονται την ανάγκη να μεταφέρουν στο χαρτί τις δικές τους εμπειρίες, ενταγμένες σε ένα φανταστικό κόσμο. Όμως, από την ανάγκη αυτή μέχρι να γράψεις κάτι που να μπορεί να διαβαστεί από το κοινό υπάρχει μεγάλη απόσταση. Για να γίνεις συγγραφέας πρέπει να έχεις την ικανότητα να επικοινωνείς με τον αναγνώστη. Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτό το μαθαίνεις μετά την κυκλοφορία του βιβλίου σου.
Πόσο δύσκολο είναι το ιστορικό μυθιστόρημα και πως και καταπιαστήκατε με αυτό;
Είναι πραγματικά δύσκολο να γράψεις ιστορικό μυθιστόρημα με την έννοια ότι πρέπει να υπάρχει στο κείμενο ικανή συσχέτιση της μυθοπλασίας με γεγονότα που έχουν συμβεί, ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να μεταφερθεί στην ατμόσφαιρα της εποχής.
Πάντα έγραφα πεζά κείμενα ακόμα και στιχάκια, εκφράζοντας την εσωτερική μου ανάγκη για την οποία σας μίλησα προηγουμένως. Για να γράψεις όμως ιστορικό μυθιστόρημα πρέπει να έχεις σαν βάση ένα πραγματικό γεγονός ή ένα ιστορικό πρόσωπο.
Όταν συνάντησα την ιστορία του Γερμανού αντι-ναζιστή Alfred Eickword, αποφάσισα ότι αυτός θα είναι ενός από τους βασικούς ήρωες του βιβλίου. Ο άλλος είναι ο Καρπάθιος, Οδυσσέας Λάσκαρης. Ένας νέος που μεγαλώνει στην Κάρπαθο της Ιταλοκρατίας, πηγαίνει Γυμνάσιο στη Ρόδο, σπουδάζει στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και ζει την βία του πολέμου αλλά και τις προσπάθειες της μεταπολεμικής Ελλάδας να σταθεί στα πόδια της.
Το βιβλίο διατρέχει κοντά μισό αιώνα ελληνικής και Γερμανικής ιστορίας. Είναι ένα πολιτικό-ιστορικό, αλλά, κυρίως, ένα ερωτικό μυθιστόρημα.
Πόσο καιρό διήρκεσε η έρευνα στις πηγές και η συγγραφή του βιβλίου;
Η έρευνα σε Γερμανία, Κάρπαθο και Ρόδο κράτησε περίπου 2 χρόνια. Στην προσπάθεια αυτή υπήρξαν άνθρωποι που με βοήθησαν απλόχερα, όπως ο Καρπάθιος ιστορικός Μανώλης Κασσώτης, που μου έδωσε όλα τα ιστορικά στοιχεία για την Κάρπαθο της Ιταλοκρατίας, ο Ομότιμος Καθηγητής Λαογραφίας Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης και ο δημοσιογράφος Μανώλης Δημελλάς, η έρευνα του οποίου για τον Alfred Eickword μου έδωσε το αρχικό ερέθισμα. Επίσης, πολλοί ανώνυμοι πολίτες σε Κάρπαθο και Γερμανία, που με τις συνεντεύξεις τους με βοήθησαν να αποτυπώσω όσο το δυνατόν καλύτερα το ιστορική περίοδο που αναφέρεται το βιβλίο.
Η συγγραφή του διήρκησε λίγο περισσότερο από ένα χρόνο. Κάποια όμως από τα κείμενα είχαν γραφεί νωρίτερα.
Τι εισπράττετε από το κοινό στις παρουσιάσεις;
Οι αντιδράσεις που εισπράττω από το αναγνωστικό κοινό είναι ιδιαίτερα θετικές και μου δίνουν το απαραίτητο θάρρος για να γράψω ξανά.
Οι Έλληνες να ξέρετε δεν είναι εύκολοι αναγνώστες και είναι σε θέση να διακρίνουν το καλό από το μέτριο βιβλίο. Όμως, είμαι αισιόδοξος για την πορεία της λογοτεχνίας στην Ελλάδα. Η φετινή έκθεση βιβλίου στην παραλία της Θεσσαλονίκης ήταν η πιο επιτυχημένη έκθεση των τελευταίων ετών. Πέρασαν χιλιάδες άνθρωποι που συζητούσαν με τους συγγραφείς, συμμετείχαν στις παρουσιάσεις και αγόραζαν βιβλία.
Όλγα Τουφεγγοπούλου – www.xronos-kozanis.gr
