Οι προβληματισμοί, για το αν πρέπει να προχωρήσει η κυβέρνηση σε μερική άρση των απαγορευτικών μέτρων, είτε από την 1η είτε από τις 8 Μαρτίου, οδηγούν πράγματι σε «πονοκέφαλο». Διότι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από το δίπολο «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Όσο η αγορά παραμένει σε μέγιστο βαθμό κλειστή, τόσο αυξάνεται το δημόσιο χρέος, αλλά και το ιδιωτικό. Αυτή είναι η μια πλευρά. Από την άλλη όμως πρέπει να λάβουμε υπόψη μας την πραγματικότητα που διαμορφώθηκε με το «άτσαλο» άνοιγμα του Ιανουαρίου. Κύριο στοιχείο της οποίας είναι ότι ξαναγέμισαν, ασφυκτικώς, οι ΜΕΘ. Ότι φθάσαμε τους 350 διασωληνωμένους. Και πάνω από είκοσι θανάτους καθημερνώς. Με το κέντρο της πρωτεύουσας, αλλά και αρκετές περιοχές στην περιφέρεια, να ‘έχουν «κοκκινίσει» από τον μεγάλο αριθμό κρουσμάτων.
Η αγωνία των ανθρώπων της αγοράς είναι απολύτως κατανοητή. Εξίσου κατανοητή είναι και η έγνοια της κυβέρνησης να δουλέψει η αγορά, ώστε και να υπάρξουν έσοδα για το κράτος και τους ασφαλιστικούς φορείς και να περιορισθούν οι δαπάνες στήριξης των επιχειρήσεων. Όλα αυτά είναι θεμιτά. Αν όμως το άνοιγμα της αγοράς γίνει με τον ίδιο τρόπο που επιχειρήθηκε τον Ιανουάριο, το κόστος, τόσο για το κράτος όσο και για την κοινωνία, θα είναι δυσβάστακτο, αν όχι και εφιαλτικό.
Ναι, να ανοίξουν τα μικρά εμπορικά καταστήματα, κάθε είδους, σε όλες τις γειτονιές. Από τα βιβλιοπωλεία ως τα χρωματοπωλεία. Και από τα καταστήματα ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών και επισκευών, ως τα καταστήματα ενδύσεως και υποδήσεως. Αλλά όχι τα θηριώδη «εμπορικά κέντρα», τα «εκπτωτικά χωριά» και τα αντιστοίχου μεγέθους υπερκαταστήματα πολυεθνικών εταιριών, συνήθως πολυώροφα, που λειτουργούν ως μαγνήτης για όσους και όσες δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς …shopping therapy. Οι ανάγκες των πολιτών και η πολυπόθητη ρευστότητα της αγοράς μπορούν να εξυπηρετηθούν και χωρίς τα Zara, IKEA, Mediamarkt, Bhs κλπ. Όπου, στους χώρους τους, γίνεται ο κακός χαμός σε συνωστισμό καταναλωτών.
Αυτές οι διεθνείς αλυσίδες έχουν, ως εκ του μεγέθους και της κερδοφορίας τους, «λίπος» για να τραφούν για μερικές ακόμη ημέρες, ή εβδομάδες. Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στα μικρά συνοικιακά καταστήματα. Στις τοπικές αγορές. Με αυστηρό έλεγχο εισόδου. Διαφορετικώς θα έχουμε απογοητευτικά πισωγυρίσματα, που θα επιτείνουν την κόπωση της κοινωνίας και την κακή οικονομική κατάσταση.
