Ο φόβος του να λείπεις από εκεί που όλα συμβαίνουν

Ή αλλιώς ο φόβος του να λείπεις από ‘κει που συμβαίνουν όλα (FoMO-fear of missing out). Πόσες φορές στείλατε μήνυμα, ενώ οδηγούσατε ή μιλούσατε με ένα φίλο σας; Πόσες φορές διακόψατε μια κλήση για να πάρετε μια άλλη, ακόμα κι αν δεν γνωρίζατε ποιος ήταν στην άλλη άκρη της γραμμής; H μήπως δεν έχει τύχει κάποια στιγμή να τσεκάρετε το λογαριασμό μέσου κοινωνικής δικτύωσης, όταν είστε έξω, από φόβο μήπως εκεί «μέσα» συμβαίνει κάτι πιο ενδιαφέρον από αυτό που ζείτε εκείνη τη στιγμή;
Δεν είναι διακοπή λένε κάποιοι, είναι δικτύωση, διασύνδεση. Iσως, αλλά πολλές φορές πρόκειται απλώς για μια υπερτιμημένη εκδοχή της διασύνδεσης, αφού ουσιαστικά ο φόβος αυτός αποκαλύπτει μια πεσιμιστική ανάγνωση των πραγμάτων.
Η αλήθεια είναι ότι η αλληλεπίδραση και η δικτύωση χρειάζονται ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο. Ο Μακ Λούαν σε μια προσέγγιση με βάση τον τεχνολογικό ντετερμινισμό θεωρούσε το μέσο προέκταση του ανθρώπου. Πιθανόν και οι νεότεροι χρήστες του διαδικτύου να θεωρούν τα social media προέκταση της κοινωνικής τους ζωής.
Το να περιμένεις όλη νύχτα, όμως, το επόμενο status update, ή να διακόπτεις μια πρόσωπο με πρόσωπο επαφή με κάποιον, προκειμένου να σιγουρευτείς ότι κάπου αλλού δε συμβαίνει τίποτα καλύτερο, βοηθάει στο χτίσιμο ουσιαστικών σχέσεων ή βυθίζει κάποιους βαθύτερα στην απόγνωση της μοναξιάς;