Ο παιδευτικός ρόλος της αποδοχής του λάθους

Από την εκδήλωση για την Συμφωνία των Πρεσπών που διοργάνωσε το Vetonews.gr (και στην οποία αν και δεν μπορούσα λόγω υποχρεώσεων να παραβρεθώ, εντούτοις άκουσα ολόκληρη με πολλή προσοχή), κρατάω αυτό που είπε ο Νίκος Μαραντζίδης σχετικά με τον παιδευτικό ρόλο που έχει η αποδοχή του λάθους από το πολιτικό προσωπικό. Όχι ότι άλλα πράγματα που ακούστηκαν δεν ήταν εξίσου σημαντικά, αλλά το παραπάνω αποτελεί βασική πηγή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα.
Παραδέχτηκε, λοιπόν, ο Ν. Μαραντζίδης ότι οι Έλληνες πολιτικοί ενώ έχουν ικανότητα προσαρμογής στα νέα δεδομένα, «όταν έρχονται να τα αντιμετωπίσουν από θέση διακυβέρνησης δεν λένε στην κοινωνία καθαρά πως ότι σας λέγαμε πριν ήταν λάθος και το λάθος αυτό το αντιληφθήκαμε», αλλά συνεχίζουν να κάνουν ότι δεν τρέχει τίποτα.
Καθώς, λοιπόν, κανείς από το πολιτικό προσωπικό δεν παραδέχεται τα λάθη που έκανε ή τις λάθος εκτιμήσεις στις οποίες πίστευε, κι ενώ η πολιτική που ακολουθεί έχει πλήρως αλλάξει, αφήνει τους πολλούς να βρίσκονται, λόγω άγνοιας ή αφέλειας, στην πλάνη τους.
Με αυτό τον τρόπο οι πολιτικές ηγεσίες, χτυπώντας στο συναίσθημα, χρησιμοποιούν σημαντικά θέματα για μικροπολιτικούς λόγους και δεν διστάζουν να σιγοντάρουν συλλαλητήρια για τη Μακεδονία ή κινήματα «δεν πληρώνω».
Αυτό είναι το λάθος που πληρώνουμε διαχρονικά στα περισσότερα από τα χαρακτηριζόμενα ως «εθνικά» θέματα, αλλά και σε πολλές άλλες επιλογές για σοβαρά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα.
Ιωάννα