Σ’ αυτή τη χώρα οι εκλογές μοιάζουν φάρμακο δια πάσαν νόσο. Λειτουργούν ως επιταχυντής, εκβιαστικό δίλημμα ή εύκολος τρόπος για να ξεφορτωθεί κάποιος την εξουσία.
Είναι, λοιπόν, φοβερό για μια χώρα, η οποία έχει με τόσα προβλήματα να ασχοληθεί, η φύση των οποίων είναι ιδιαίτερα πιεστική, να ασχολείται κάθε λίγο και λιγάκι με το “γαϊτανάκι” των εκλογών.
Οι εκλογές κοστίζουν κι αυτό το ξέρουμε όλοι. Και σε χρήμα και σε χρόνο. Με δανεικά έτσι κι αλλιώς είμαστε, ενώ η κλεψύδρα έχει αδειάσει. Ακούγοντας κάθε λίγο και λιγάκι τα ίδια και τα ίδια και κυρίως παρακολουθώντας ξανά και ξανά τους ίδιους μονολόγους, διαπιστώνει κανείς μόνο τον παραλογισμό.
Οι εκλογές έτσι κι αλλιώς λοιπόν θα γίνουν. Κοντός ψαλμός αλληλούια. Απο ‘κει και πέρα όμως, ας ξεκαθαρίσουν οι βασικοί παίκτες τις πιθανότητες και τις δυνατότητες συνεργασίας τους, κι ας σταματήσουν να μας παίζουν θέατρο.
Κάποια πράγματα είναι ήδη φανερά και η πολιτική του ρεαλισμού είναι απαραίτητο να υπερισχύσει έναντι όποιας φιέστας και παράτας θα δοθεί μέχρι τις 20 του Σεπτέμβρη προς άγρα ψήφων.
Τα ακούσαμε πλέον όλα και το χειρότερο είναι ότι τα περιμένουμε πλέον όλα. Η αγορά, οι άνθρωποί της, οι επιχειρηματίες, αλλά και όλοι εμείς της καθημερινότητας χρειαζόμαστε το επόμενο βήμα.
Ο παραλογισμός των εκλογών
Μοιραστείτε την είδηση
