Συνήθως τα μεγαλεπήβολα πλάνα, και όταν μάλιστα ανακοινώνονται με τυμπανοκρουσίες, δεν δικαιώνουν τις προσδοκίες. Και δόξα τω θεώ στην περιοχή αυτή έχουμε ακούσει πολλά. Δυστυχώς, όμως, έχουμε δει λίγα και κατά πως φαίνεται στο μέλλον θα δούμε ακόμα λιγότερα.
Ο “Λευκός Δράκος” χάθηκε, λοιπόν, κάπου στη… μυθολογία. Κι εμείς μείναμε με μια πραγματικότητα που είναι ζοφερή και θα γίνει δυστοπική, αν, έστω στο παραπέντε, δεν υπάρξουν κάποια συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια προς εφαρμογή.
Προς το παρόν υπάρχουν υποσχέσεις και αν, μάλιστα, κρίνουμε από την τύχη των προηγούμενων, μπορεί να μείνουν υποσχέσεις.
Ως πολίτες δεν περιμένουμε, αλλά απαιτούμε να μάθουμε τι ακριβώς συμβαίνει (και γιατί αλήθεια μέχρι τώρα δεν έχουμε κάποια επίσημη ενημέρωση για το θέμα του “Λευκού Δράκου”;), αλλά και ποια είναι αυτά τα έργα που θα λειτουργήσουν ως ισοδύναμα των χιλιάδων θέσεων εργασίας που χάνουμε από τον λιγνίτη.
Οι στιγμές είναι καθοριστικές, όσο και οριακές. Αυτό που θα εκτιμηθεί πρωτίστως από τους πολίτες-ψηφοφόρους είναι η ειλικρίνεια.
