Όταν το κιτς είναι έγκλημα χωρίς τιμωρία

3 Min Read

Το τι θα κάνει κάθε περιφερειάρχης στο σπίτι του, πως θα το διακοσμήσει, είναι δική του υπόθεση, όταν μιλάμε για το εσωτερικό του σπιτιού. Μπορεί οι εικόνες που έχω δει κατά καιρούς, από την κατοικία του κ. Πατούλη, να είναι μακράν της δική μου αισθητικής, καθώς θυμίζουν σε πολλά τον …σουλτανοπρεπή διάκοσμο με τις χρυσοποίκιλτες πολυθρόνες, only for men, του Έρντογαν. Αλλά αυτό δεν θα ήταν λόγος να του αφιερώσω σήμερα την στήλη. Είναι δικαίωμα του να διακοσμεί ο ίδιος, είτε η έως προσφάτως σύζυγος του, την «φωλεά» τους κατά πως τους ταιριάζει.

Ελπίζω στις δικές σας περιφέρειες, αγαπητοί αναγνώστες, οι περιφερειακοί και τοπικοί άρχοντες να έχουν καλύτερη αισθητική από αυτήν του κ. Πατούλη. Να έχουν κάνει καλύτερες επιλογές για τον στολισμό κάθε πόλης. Ξεκαθαρίζω δε ότι δεν είμαι κατά του στολισμού. Ο,τιδήποτε μπορεί να δώσει μια νότα χαράς, να κερδίσει έστω ένα συγκαταβατικό χαμόγελο, σε τούτους τους καιρούς όπου πολλή μαυρίλα μας περιβάλλει, εντός και εκτός της ψυχής μας, είναι ευπρόσδεκτο. Αρκεί να μην υπερβαίνει τα όρια της λογικής η δαπάνη που κάνουν οι έχοντες την εξουσία. Όχι βεβαίως από την τσέπη τους, αλλά από το χρήμα των φορολογουμένων.

Διότι, στην περίπτωση του φρακοφορεμένου κονίκλου, κοινώς κουνελιού, με το οποίο μας εύχεται, δι’ επισήμου, παρακαλώ, πινακίδας, «Καλό Πάσχα», η Περιφέρεια Αττικής, εκτός από το κιτς της όλης εικόνας, που θυμίζει μάλλον την αισθητική των αλήστου μνήμης απριλιανών πραξικοπηματιών,  όπερ είναι ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία, έχουμε  και το στοιχείο της πρόκλησης της κοινής λογικής για το κόστος του κιστοκούνελου. Σχεδόν δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ το τεμάχιο. Θα καγχάζουν οι κατασκευαστές αποκριάτικων αρμάτων και μορφών της Πάτρας. Που μπορούσαν με τόσα χρήματα να κάνουν δεκάδες «κουνελάκια».

Καθώς γράφω, ακούω τους θορύβους από το επίμονο ροκάνισμα που κάνει ο «Λάκης» το δικό μου ζωντανό κουνελάκι. Οπότε σκέπτομαι να του εκτοξεύσω μια σοβαρή απειλή: «Κοίτα καημένε, αν δεν σταματήσεις να ροκανίζεις καλώδια, σωλήνες, κουφώματα και τόμους από την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου –κυριολεκτικώς …βιβλιοφάγος- θα σε ντύσω σαν τους κούνελους του Πατούλη και θα σε περιφέρω σε δημόσια χλεύη». Είμαι βέβαιος ότι, ενώπιον μιας τέτοιας προοπτικής, ακόμη και ο Λάκης θα συμμορφωθεί, επιδεικνύοντας χαρακτήρα. Τόσο κιτς, ούτε ένα κουνέλι δεν το αντέχει.

Μοιραστείτε την είδηση