Αυτό που υπό άλλες συνθήκες θα αποτελούσε σημαντική είδηση, σήμερα καταπλακώνεται απο το τεράστιο ειδικό βάρος που έχει μια -σχεδόν- ανθρωπιστική κρίση σε εξέλιξη και τα χίλια μύρια οικονομικής φύσεως προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα.
Οπότε το κράτος δικαίου περνά σε δεύτερη μοίρα. Ποιος να ασχοληθεί με το τσαλακωμένο, χιλιοπατημένο κράτος δικαίου, την ώρα που δίπλα του περνούν τα καραβάνια των εξαθλιωμένων;
Έτσι οι διαφόρων τύπων παραλογισμοί, όπως η ιστορία του γερμανού ιστορικού Ρίχτερ που δικάστηκε και τελικά αθώωθηκε εξαιτίας του βιβλίου του για τη μάχη της Κρήτης, αλλά και η προχθεσινή απόφαση της προέδρου του Αρείου Πάγου να υποβάλει μήνυση στο διακεκριμένο καθηγητή Σταύρο Τσακυράκη για συκοφαντική δυσφήμιση, περνούν στα ψιλά.
Σε μια κατάσταση κρίσης μια απο τις παράπλευρες απώλειες είναι η διολίσθηση απο τις βασικές αξίες που έχουμε ως κοινωνία, πχ. η συρρίκνωση των ατομικών δικαιωμάτων ή οι μεγάλες εκπτώσεις σε θέματα κεκτημένων και ελευθεριών. Όλα αυτά συμπιέζονται μπροστά σε μια κατάσταση που έχει βασικότερα προβλήματα να λύσει.
Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι μπορούν να περνούν στο “ντούκου”, γιατί αν για κάτι μπορούμε να περηφανεύομαστε ότι έχουμε κάνει κι έχουμε προχωρήσει ως κοινωνία είναι αυτά ακριβώς.
Ποιος να ασχολείται τώρα με το κράτος δικαίου;
Μοιραστείτε την είδηση
