Όποιος έχει την εικόνα, έχει τα πάντα,
οπότε για σένα τα πράματα είναι απλά: εντοπίζεις τις εκδηλώσεις της ημέρας, διαβάζεις τις προσκλήσεις που έλαβες, τα email της παράταξης για τους ορισμούς των εκπροσώπων της σε αυτές και αφού επιλέξεις την κατάλληλη ενδυμασία – φορεσιά … ξεκινάς.
Όλα με τη σειρά βέβαια και πρώτα οι παρουσιάσεις βιβλίων, οι εκθέσεις, οι διάφορες ομιλίες, οι γενικές συνελεύσεις κλπ, ενώ ακολουθούν οι χοροί, οι συνεστιάσεις, τα πανηγύρια κλπ.
Κάθεσαι μόνο εκεί που σου αρμόζει, εκεί που ορίζει το άτυπο διαχρονικό πρωτόκολλο: Πρώτη σειρά, μόνο …
Περνάνε εν συνεχεία οι φωτογράφοι, οι διοργανωτές, οι λοιποί συμμετέχοντας, τελειώνουν τα “σας ευχαριστούμε που μας τιμάτε με την παρουσία σας”, άντε και κανένας χαιρετισμός από το βήμα … και αμέσως ξεκινάς για την επόμενη εκδήλωση …
_____________________________________________________________________________________
Η Άλλη Όψη:
Δοκίμασε και λίγο την τελευταία θέση εκεί στη γαλαρία, για απλούς & πρακτικούς λόγους κυρίως, αφού από εκεί φεύγεις γρήγορα & αθόρυβα, χωρίς να το εντοπίσουν πολλοί. Επίσης, προλαβαίνεις έτσι να περνάς από περισσότερες εκδηλώσεις και να χαιρετάς – συνομιλείς με περισσότερους παριστάμενους.
Μια εξαιρετική ιδέα είναι εξάλλου απλά να περνάς, να χαιρετάς και να φεύγεις, χωρίς να κάθεσαι καν στην εκδήλωση. Έτσι κι αλλιώς συνήθως βαριέσαι αφάνταστα, δεν γνωρίζεις ή δεν σε αφορά σχεδόν τίποτα επί της ουσίας …
Η καλύτερη λύση όλων όμως, είναι να απελευθερωθείς από τις δεκάδες κοινωνικές ή πολιτικές δεσμεύσεις της παρουσίας σου σε εκδηλώσεις.
Να σκεφτείς πως όπως διδάσκεται στους επικοινωνιολόγους, η πολύ δημοσιότητα καίει το πρόσωπο.
Να σκεφτείς αν ο τόπος σου ψήφισε εσένα για να κάνεις περαντζάδες από γιορτές & πανηγύρια, ή αν εσύ πρέπει να εργάζεσαι μεθοδικά για να έχει ο τόπος σου όρεξη και κουράγιο ακόμη για γιορτές & πανηγύρια.
Και έτσι να επιλέξεις που πραγματικά οφείλεις να παρευρεθείς, για να είσαι χρήσιμος για τους άλλους και όχι για να εμπλουτίσεις το κοινωνικοπολιτικό σου προφίλ.
Τέλος μην ξεχνάς ποτέ πως ‘έσονται οι πρώτοι έσχατοι’ …