Σε μια εποχή, ίσως τη χειρότερη για τους δημοσιογράφους και τη δημοσιογραφία, δύο δημοσιογράφοι έλαβαν το βραβείο Νόμπελ μεταξύ 329 υποψηφίων. Η Maria Ressa και ο Dmitry Muratov βραβεύτηκαν «για τις γενναίες προσπάθειές τους για την ελευθερία της έκφρασης που είναι προϋπόθεση για τη δημοκρατία και τη διαρκή ειρήνη».
Ναι, σε μια εποχή που οι δημοσιογράφοι λιθοβολούνται και ο τύπος βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης του κοινού, η Επιτροπή έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην υγιή και πολλά υποσχόμενη δημοσιογραφία, δίνοντας της το προβάδισμα έναντι ακτιβιστών για το περιβάλλον και πολλών άλλων πραγματικά σημαντικών προσωπικοτήτων.
Όχι, δεν είναι πολλοί οι δημοσιογράφοι σαν τη Ressa που τα ‘βαλε με τον Duterte των Φιλιππίνων ή τον Muratov που ως αρχισυντάκτης της Novaya Gazeta στάθηκε πάντα στο ύψος των περιστάσεων, αδιαφορώντας για το μπαράζ απειλών και βίας και συνέχισε να δημοσιεύει αυτά που κάποιοι δεν ήθελαν να δημοσιευτούν.
Τι συμπέρασμα βγαίνει από τη βράβευση αυτή; Ότι σε αυτή την κοιλάδα των δακρύων που διανύει η δημοσιογραφία, χρειάζονται τονωτικές ενέσεις και παραδείγματα, όπως οι δύο δημοσιογράφοι, μήπως και οι νεότερες γενιές εμπνευστούν από τέτοιες περιπτώσεις και δεν έχουν μοναδική επιθυμία να πιάσουν στασίδι σε κάποιο πρωϊνάδικο.