Ας ξεκινήσω πρώτα από το κοινωνικώς ευπρεπές. Να ευχηθώ δηλαδή «πολύχρονος» στον Ευάγγελο Βενιζέλο για την ονομαστική του εορτή. Και με την αυτονόητη παραδοχή ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός είναι πράγματι μια πληθωρική προσωπικότητα με φοβέρες ικανότητες. Ίσως ο δεινότερος ρήτορας του σημερινού κοινοβουλίου. Άριστος γνώστης της νομικής επιστήμης και ειδικότερον του συνταγματικού δικαίου του οποίου είναι πανεπιστημιακός δάσκαλος.
Από την άποψη αυτή έχει κάθε δικαίωμα να διατυπώνει τις απόψεις του για το Σύνταγμα και τις προοπτικές μιας ενδεχόμενης αναθάρρησης του. Έχει όμως χάσει προ πολλού το τεκμήριο της πολικής και επιστημονικής ορθότητας των περί το Σύνταγμα απόψεων του. Από το 2001. Όταν, ως υπουργός Δικαιοσύνης, στην κυβέρνηση Κώστα Σημίτη, είχε την αποκλειστική ευθύνη για την αναθεώρηση του καταστατικού χάρτη της χώρας. Αναθεώρηση που κατέληξε σε φιάσκο. Με το μελανότερο σημείο της να είναι το γεγονός ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος κατέστησε άρθρο του συντάγματος το πονηρό κατασκεύασμα της δικτατορίας των συνταγματαρχών, όταν άρχισαν να προσβλέπουν προς την προοπτική να αντικαταστήσουν τα στρατιωτικά τους πηλίκια με πολιτικά ημίψηλα.
Ο λόγος για το άθλιο νομοθέτημα «περί ευθύνης υπουργών», που λειτούργησε μονίμως ως προκλητικό πλυντήριο ευθυνών. Και το οποίο, ο κ. καθηγητής του συνταγματικού δικαίου, αλλά και συνολικώς η τότε «εκσυγχρονιστική» κυβέρνηση και ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αντί να το καταργήσει, του προσέδωσε ακόμη μεγαλύτερη ισχύ. Το κατέστησε άρθρο του συντάγματος. Ώστε να είναι πια από δύσκολη έως αδύνατη η κατάργηση ή έστω και η τροποποίηση του.
Τώρα, ο συνάδελφος του, καθηγητής επίσης του συνταγματικού δικαίου, διακεκριμένο στέλεχος του «Κινήματος Αλλαγής» Νίκος Αλεβιζάτος, εισηγείται την αναθεώρηση του Συντάγματος, έστω σε ένα ελάχιστο πλαίσιο συμφωνίας κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Πρόταση που υιοθέτει και η Φώφη Γεννηματά. Αλλά, με συνέντευξη του στα «Νέα», απορρίπτει κατηγορηματικώς ο κ. Βενιζέλος. Με το επιχείρημα ότι δεν υπάρχουν οι αναγκαίες συνθήκες, λόγω της τακτικής αυτής της κυβέρνησης να περιφρονεί το σύνταγμα.
Πολύχρονος να είναι ο άνθρωπος. Αλλά επί του συγκεκριμένου θέματος, καλύτερα θα ήταν να επιλέγει το «κρείττον σιγάν». Διότι και μόνον αν συμφωνούσαν τα κόμματα να επαλειφθεί από το Σύνταγμα το πονηρό πλυντήριο του άρθρου 86, του οποίου υπήρξε ο δημιουργός, θα ήταν ένα μεγάλο βήμα για την εξυγίανση του δημοσίου βίου μας.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
