Εν αναμονή των αποτελεσμάτων του τεστ για τον κορωνοϊό του συζύγου της, η αγωνία και ο φόβος δεν περιγράφονται, σφίγγει την καρδιά της και εύχεται, εύχεται να’ναι αρνητικό…και ποιος δεν εύχεται να΄ναι αρνητικό, παραχρήμα την ίδια ευχή στέλνει σε όλο τον κόσμο σε όλους τους συμπολίτες της…μια ολόκληρη πόλη καίγεται, όπως καίγεται και η ίδια…σε τι διαφέρει η δική της λαχτάρα για ζωή από τους υπόλοιπους;
Όχι, ποτέ δεν σκέφτηκε μόνο τον εαυτό της, πώς να το κάνει άλλωστε; Η επαγγελματική της θέση είναι τέτοια που επιβάλλεται να λάβει τα καλύτερα μέτρα για όλους τους συνανθρώπους της. Πρώτα οι άλλοι και κοντά σε εκείνους και εμείς.
Ο πόνος όμως, την επισκέφτηκεσε σύντομο χρονικό διάστημα, αφού πρόσφατα έληξε η περιπέτεια του καρκίνου του συζύγου της, που είχε, μετά από δώδεκα μήνες θεραπείες, ικανοποιητικά αποτελέσματα˙ ελεύθερος νόσου, είπαν οι γιατροί.
Όλη η οικογένεια έζησε μοναδικές στιγμές ευτυχίας με άπειρη ευγνωμοσύνη στον Θεό… Τώρα, όμως, θαρρείς και βιάστηκαν να χαρούν τόσο πολύ…
Η Ναταλία, με το ρωμαλέο της χαρακτήρα, ξεκαθαρίζει ταγεγονότα. Όλα είναι δύσκολα και σε κάθε εμπόδιο ψάχνουμε να βρούμε διεξόδους. Κάθε αγώνας είναι ξεχωριστός. Ψύχραιμη, με έναν κόμπο στην καρδιά και τον φόβο του θανάτου να τριγυρνά στο μυαλό της, τον προσπερνά παροδικά, γιατί τώρα περιμένει πως κάτι θα αλλάξει την τελευταία στιγμή.
Σε δυο μέρες θα βγει το αποτέλεσμα. Η Ναταλία έχει μόνιμα πια σφιγμένα χείλια. Η ταχυκαρδία της αγγίζει καθημερινά τις 110 σφίξεις. Οι λέξεις φειδωλές, οι σκέψεις τρέχουν με ταχύτητα φωτός, πότε αισιόδοξα και πότε αρνητικά και ένα μικρό χάδι στα μικρά που και αυτά περιμένουν λίγη ενθάρρυνση.
Ακόμα δε βγήκε από το στόμα της η λέξη «γιατί;» Δεν ταιριάζει στη λεβεντιά της η κακομοιριά…
Ο υψηλός πυρετός του Παύλου δε βοηθούσε να αλλάξει το σκηνικό των σκέψεων, αλλά πάντα μια μικρή ελπίδα φώλιαζε στην ψυχή της, όμως το ιστορικό του καρκίνου τον κατέτασσε στις ευπαθείς ομάδες…
.…Κύριε Παύλο, το τεστ σας είναι θετικό και σε συνδυασμό με το ιστορικό σας, τον υψηλό πυρετό σας και το βάρος, θα πρέπει να εισαχθείτε σε Νοσοκομείο αμέσως. Η σύζυγος σας και τα τέσσερα παιδιά σας θα προβούν, το γρηγορότερο, σε καραντίνα…
Η Ναταλία γεμίζει με τα απαραίτητα το σακβουαγιάζ του Παύλου και τον συνοδεύει στο Νοσοκομείο, τον φιλάει και αφήνει να κυλήσουν τα δάκρυα στα μάτια της……Αγάπη μου, έχε εμπιστοσύνη στις υπηρεσίες που θα σου παρέχουν, μπορούν τα πάντα… Ποτέ δεν είναι δυνατό να πάρουν τα πράγματα καλύτερη εξέλιξη, παρά μόνο έτσι όπως το επιτρέπει ο Θεός μέσα στο έλεός Του. Σ’αγαπώ και θα νικήσουμε πάλι!
Η καραντίνα δυσβάστακτη μετρά τις μέρες αντίστροφα… ο Παύλος διασωληνώνεται στην εντατική με ελάχιστες αξιώσεις να εξέλθει υγιής… μέρες Σαρακοστής προσμένοντας την Ανάσταση και ο Παύλος πεθαίνει αφήνοντας για μια ακόμη φορά τα παιδιά του ορφανά. Έχασε την πρώτη του γυναίκα από καρκίνο. Εκείνη του άφησε τρία μικράκια. Ο Παύλος αγάπησε την Ναταλία και απέκτησαν ένα ακόμη παιδάκι. Οι δυο τους έφτιαξαν μια όμορφη ζωή.
Μένουμε στη ζωή γιατί υπάρχει αγάπη…
Βασιλική Γρίβα- Βουνοτρυπίδου
