Όταν άλλαξα την πρώτη, από την παιδική μου ηλικία, ταυτότητα, ακόμα οι υπηρεσίες της Ασφάλειας και της έκδοσης ταυτοτήτων στεγάζονταν στο θλιβερό κτίριο της Αριστοφάνους στην Κοζάνη.
Σε κάτι μίζερα και προϊστορικά γραφεία, ο κόσμος περίμενε –πολλές φορές και όρθιος- να έρθει η σειρά του για την έκδοση ταυτότητας, που είχε μια σχετική διαδικασία. Αυτά γινόταν το 2006.
Από τότε άλλαξαν πολλά σε υποδομές και συστήματα τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας. Οι υπηρεσίες επιτέλους διασυνδέονται και δεν χρειάζεται να πας αυτοπροσώπως ούτε τα πιστοποιητικά, ούτε άλλα χαρτιά, αφού ευτυχώς αυτές οι απλές διαδικασίες γίνονται on-line. Υπάρχει η λεγόμενη διαλειτουργικότητα, κοινώς τα συστήματα “βλέπονται” μεταξύ τους.
Κυρίως, όμως, άλλαξαν οι άνθρωποι, η κουλτούρα τους. Από τους ευγενέστατους ένστολους κυρίους και κυρίες της εισόδου του κτιρίου μέχρι την χαμογελαστή, χωρίς στολή, κυρία της υπηρεσίας έκδοσης, είναι φανερό ότι έχει αλλάξει η πολιτική και η στάση απέναντι στον πολίτη προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησής του.
Τα κτίρια και οι άνθρωποι δεν έχουν στόχο πλέον να φοβίσουν τον πολίτη και να δείξουν την εξουσία, αλλά να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Αυτό είναι κάτι που κατακτήθηκε συλλογικά και με δουλειά πολλών χρόνων. Δεν είναι όλα τέλεια, ασφαλώς απέχουμε πολύ. Που και που, όμως, χρειάζεται να βλέπουμε τα βήματα που διανύσαμε και να αναγνωρίζουμε κάποιες προσπάθειες.
Ιωάννα
Το καλό να λέγεται
Μοιραστείτε την είδηση
